Büyük ihtimalle yeni şeylerde sizi mutlu etmeyecektir, bende yeni şeyler aradım, buldum ama hiçbir işe yaramadı kolayca sıkıldım. Depresyonda olma ihtimalimiz yok çünkü bu bir ihtimal değil depresyondayız. Bizim halimizi anlamayan zengin bebelerin "Dışarı çık
, kitap oku
, eğlen
" demesinden nefret ediyorum. Dışarı çıkacak param yok, çıksam gezebileceğim yer yok 50 bin nüfuslu bir kentte nereye çıkacağım, kiminle çıkacağım? Arkadaşım yok, kız arkadaşım hiç olmadı. Olsada çıktığımda insanların iğrenç bakışlarına uzun süre maruz kalmaktanda nefret ediyorum. Eskiden deli gibi keyif aldığım beni 50 saatten uzun süre bilgisayar başında tutabilen oyunları oynarken artık çok sıkılıyorum. Ne oynarsam oynayayım ne yaparsam yapayım mutlu değilim. Koyu Atatürkçü biri olarak bu ülkeyi terk etmek isteyeceğimi hiç düşünmezdim ama ya ben bu ülkeyi terk edeceğim yada boynumda bir halatla beni tavana asılmış vaziyette bulma ihtimalleri artacak. Keşke ülkemin hali bu olmasaydı, ülkemde ifade özgürlüğü olmasına rağmen bu yazımı VPN kullanarak atmak zorunda kalmamda ayrı bir üzücü durum maalesef.
