Nasıl arkadaş edinebilirim?

Konuşmaların yaşını belirliyor bu beni sinir etti şimdi sen arkadaş edinmek istiyorsun demekki bundan utanıyorsun eğer bu yalnızlığı kendin isteseydin burada bu kadar kısa bir şekilde açıklamazdın durumu. Ve

'şu ana kadar sadece 3 arkadaşım oldu' cümlesinden anlaşılacağı üzerede ya 14 ya 15 yaşındasın.

Ve benimle yaşıt olup nasıl bu kadar saf olabiliyorsunuz anlamıyorum yaşam tarzı galiba.
%90 ı bu şekilde, nasıl düzelteceğiz sizi :D
Saf olmayın lan bukadar git liseye gidince kızların yanaklarından öp sonra bana gel de sana ne dediklerini söyle :D

Olacak şeyler bunlar 16 17 yaşında tam çıtırlık yaşlar bunlar bak ıslık çal bi kaçına
bir kere böyle üslup şekli yok.
bu dediklerini de herkes yapamaz, her insanın karakteri farklıdır çünkü. buradan tabi söylemesi kolay geliyor ama işler öyle yürümüyor.

Onun dışında tavsiye olarak şunu vereyim: Bir manitam olsun veya bir dostum olsun diye çok fazla uğraşmamak gerekli çünkü bunlar biraz da kendiliğinden olan bir şey. Hiçbir şey yapma demiyorum ama tüm amacın kesinlikle bu olmamalı. Ben de senin yaşlarındayken böyleydim çok utangaç çok özgüvensizdim hep arkadaşım olsun diye çabaladım. Ama sonuç alamadım. Ve sınıfın çoğunun önceden tanışım olmasına rağmen... Çünkü gruplaşma çoktan olmuştu ve ben her ne kadar onlarla epey muhabbeti olan biri olsam da artık geç kalmıştım.
Adamakıllı görüşebileceğim sadece 1 arkadaşım olmuştu. Ve şu an da adamakıllı 2 tanesiyle görüşüyorum (biri kız biri erkek, erkek olanıyla tüm lise hayatımı geçirdim ve 5 seneye rağmen hala da aşırı samimiyiz, artık arkadaş değil bir dost benim için. Kız olanıyla da samimiyetimiz aslında liseden sonra arttı :D )
Her neyse çok uzattım. Yani sen aslında kendine odaklanmalısın, kendini geliştirip iyice açmalısın, yeni beceriler edinmelisin ki kendine güvenin artsın ve daha çok arkadaş edinebil.
Mesela sağlık sorunun yoksa 1 numaralı tavsiyem git spora başla illa ağırlık kaldırmak zorunda değilsin (tabii bu vücudu daha doğrudan etkilediği için tavsiyemdir), envaiçeşit spor dalı var.
 
Son düzenleme:
Bir kere böyle üslup şekli yok.
Bu dediklerini de herkes yapamaz, her insanın karakteri farklıdır çünkü. Buradan tabii söylemesi kolay geliyor ama işler öyle yürümüyor.

Onun dışında tavsiye olarak şunu vereyim: Bir manitam olsun veya bir dostum olsun diye çok fazla uğraşmamak gerekli çünkü bunlar biraz da kendiliğinden olan bir şey. Hiçbir şey yapma demiyorum ama tüm amacın kesinlikle bu olmamalı. Ben de senin yaşlarındayken böyleydim çok utangaç çok özgüvensizdim hep arkadaşım olsun diye çabaladım. Ama sonuç alamadım. Ve sınıfın çoğunun önceden tanışım olmasına rağmen... Çünkü gruplaşma çoktan olmuştu ve ben her ne kadar onlarla epey muhabbeti olan biri olsam da artık geç kalmıştım.
Adamakıllı görüşebileceğim sadece 1 arkadaşım olmuştu. Ve şu an da adamakıllı 2 tanesiyle görüşüyorum (biri kız biri erkek, erkek olanıyla tüm lise hayatımı geçirdim ve 5 seneye rağmen hala da aşırı samimiyiz, artık arkadaş değil bir dost benim için. Kız olanıyla da samimiyetimiz aslında liseden sonra arttı :D )
Her neyse çok uzattım. Yani sen aslında kendine odaklanmalısın, kendini geliştirip iyice açmalısın, yeni beceriler edinmelisin ki kendine güvenin artsın ve daha çok arkadaş edinebil.
Mesela sağlık sorunun yoksa 1 numaralı tavsiyem git spora başla illa ağırlık kaldırmak zorunda değilsin (tabii bu vücudu daha doğrudan etkilediği için tavsiyemdir), envaiçeşit spor dalı var.

Benim yaşlarımda ben seçilmiş bir kudretinde yükselen lordum şimdi bunumu diyeyim sana.
Umarım karakterdir siz öyle görüyorsunuz aman çocuk saf karakter olmasında, başka ne olursa olsun en büyük korkum bu.
Konuyu açan çocuk utangaç olduğu için konuşamıyor ben asosyalliği kendim seçtim, şimdi ise kendimi yiyorum şu sosyal ortama adapte olmaya çalışıyorum ama milletten izole olduğum için konuşmaları çok garip geliyor, kendi açımdan diyorum bunları beni yaşımdan dolayı vurmaya çalışma konuyu açan çocuk kadar aptal değilim, benim empat kişiliğim karşısında çocuk bana karşı zar zor konuşabilir.
Şu an merak ettiğim sen kaç yaşındasın, 20'i geçiyorsan ve onun üstünde olduğunu düşünüyorum 17 18 yaşında biri olarak bana akıl vermen saçma olurdu. Klavuzluk bilgelik ister :D öyle mi deniyordu.

Psikologum zamanında diyordu, çocuk asosyal kalırsa narsistik eğilim gösterecektir diyordu.
Hiç umursamadım, ancak o masada oturuyorken bile içimde vardı (sahte narsist)
Şimdi ise anksiyete kafamı yiyor şu düşüncelerden kafamı çıkarmak bir mesele değil bir olay.

O hayata adapte olmak istesem 15 16 yaşında bir çocuk göreceğim çocuğun konuşmaları ve spesifik görüşleri yine beni deli edecek saçmalıktan ibaret bu yüzden kesinlikte benden büyük olması lazım bu bir ilişki için özellikle kesinlikle yaşıtım bir kız olmaması lazım.

Cehalet dolu çünkü ergenlik bitene kadar büyüyor gelişiyor sonunda hepsi bir kılıfa ayak sokuyor. Şu an için benim değişmem lazım :D

20 yaşımda saf bir çocuk olarak görünmek istemiyorum böyle giderse öyle görüneceğim. Şimdiye kadar ne bir sosyal hayatım oldu ne de bir sorumluluğum.
Şimdi dersime nasıl çalışırım onun planını bile yapamıyorum :D
Kaç yıldır aynı şeyler aklımda dönüo duruyor ama bana sor ne yapıyorum düzeltmek için uğraşmıyorum. Ve nasıl yapacağımı bilemiyorum.
Birinin bana kılavuz olması lazım tek başıma para iş arkadaşlık kuramam.
 
Konuşmaların yaşını belirliyor bu beni sinir etti şimdi sen arkadaş edinmek istiyorsun demekki bundan utanıyorsun eğer bu yalnızlığı kendin isteseydin burada bu kadar kısa bir şekilde açıklamazdın durumu. Ve

'şu ana kadar sadece 3 arkadaşım oldu' cümlesinden anlaşılacağı üzerede ya 14 ya 15 yaşındasın.

Ve benimle yaşıt olup nasıl bu kadar saf olabiliyorsunuz anlamıyorum yaşam tarzı galiba.
%90 ı bu şekilde, nasıl düzelteceğiz sizi :D
Saf olmayın lan bukadar git liseye gidince kızların yanaklarından öp sonra bana gel de sana ne dediklerini söyle :D

Olacak şeyler bunlar 16 17 yaşında tam çıtırlık yaşlar bunlar bak ıslık çal bi kaçına
Ya sanki sen gerçek hayatta bu dediklerini yapiyosun gidip de millete verdiğin tavsiyeye bak.Yok kızı yanagindan op ne yapacak falan yakın arkadaşı olsa operbilirsin de bu dediğinj yapan biri aşırı iyi tipte değilse ya abaza damgası yiyecek iyi durum senaryosu bu kötü durum şu an kızların çevresi 10 tane a*guard dolu dayak yemezsen şansın iyi olur bol şans.

bir kere böyle üslup şekli yok.
bu dediklerini de herkes yapamaz, her insanın karakteri farklıdır çünkü. buradan tabi söylemesi kolay geliyor ama işler öyle yürümüyor.

Onun dışında tavsiye olarak şunu vereyim: Bir manitam olsun veya bir dostum olsun diye çok fazla uğraşmamak gerekli çünkü bunlar biraz da kendiliğinden olan bir şey. Hiçbir şey yapma demiyorum ama tüm amacın kesinlikle bu olmamalı. Ben de senin yaşlarındayken böyleydim çok utangaç çok özgüvensizdim hep arkadaşım olsun diye çabaladım. Ama sonuç alamadım. Ve sınıfın çoğunun önceden tanışım olmasına rağmen... Çünkü gruplaşma çoktan olmuştu ve ben her ne kadar onlarla epey muhabbeti olan biri olsam da artık geç kalmıştım.
Adamakıllı görüşebileceğim sadece 1 arkadaşım olmuştu. Ve şu an da adamakıllı 2 tanesiyle görüşüyorum (biri kız biri erkek, erkek olanıyla tüm lise hayatımı geçirdim ve 5 seneye rağmen hala da aşırı samimiyiz, artık arkadaş değil bir dost benim için. Kız olanıyla da samimiyetimiz aslında liseden sonra arttı :D )
Her neyse çok uzattım. Yani sen aslında kendine odaklanmalısın, kendini geliştirip iyice açmalısın, yeni beceriler edinmelisin ki kendine güvenin artsın ve daha çok arkadaş edinebil.
Mesela sağlık sorunun yoksa 1 numaralı tavsiyem git spora başla illa ağırlık kaldırmak zorunda değilsin (tabii bu vücudu daha doğrudan etkilediği için tavsiyemdir), envaiçeşit spor dalı var.
Çok güzel tavsiye vermişsin.Diger arkadaş sallayıp savusturmuş.
 
Son düzenleme:

Geri
Yukarı