Ayberk_asd
Picopat
- Katılım
- 5 Mayıs 2025
- Mesajlar
- 152
Benim soru sormada bir sorunum yok, sorabilirim. Ama planlamam lazım önceden. Mesela birine bir soru sordum. Öncesinde içimden diyorum "Şunu diyeceksin, o şöyle derse şunu söyleyeceksin." gibi. Ondan uzun konuşmaları pek devam ettiremiyorum. Planlamazsam genelde stresten cümleyi iyice karıştırıyorum. Kaygı bozukluğum var biraz ondan kaynaklı olabilir.Bu konuda daha önce açılmış 6-7 başlık daha var. Umarım bu yazdığımı bütün kardeşlerim görür. Her şeyden önce özgüvende bitiyor bu sosyalleşme işi, bu yüzden sen kendini çözmelisin, burdaki insanlar senin neden sosyal olamadığını anlayamaz. Özgüvenin düşükse neden düşük olduğunu bir düşün. Örneğin dış görünüşünden dolayı mı? Yoksa küçüklükten beri böyle misin. Önce bir bunu anla. Şunu da unutma kimse tam anlamıyla sosyal değil. Veya sosyal olan herkes tam anlamıyla sosyal bir insan değil. Şuanda senin gibi olupta zamanla sosyal ortamlara karışan çok insan var. Dediğim gibi özgüven işi bu, yazıldığın spor salonunda kendine bir arkadaş bulmak. Veya okulda hocanın yerinizi değiştirdiğinde yanındaki kişiyle samimiyet kurabilmek. Her biri için özgüven gerekiyor. Bu özgüveni kazanmak için ufak şeylerle başla. Ben senin yaşlarındayken yoldan geçenlere bildiğim adresleri sorardım. Halbuki biliyordum ama yinede sırf özgüven antrenmanı olsun diye adamı durdurup abi şu adres nerde gibi sorular sorardım. Hemde bu şekilde bir kaç kişiyle ayaküstü sohbetimde oldu bunlar güzel şeyler dene, hayatında bir daha görmeyeceksin çoğu insanı, şuanki sıra arkadaşlarını lise bittiğinde hayatında bir daha göremeyeceksin belkide, benim öyle oldu. 66 kişiydik biz sınıfta tabi her sene gelen oldu giden oldu ama şuan görüştüğüm 2 kişi var onlarla da senede 3-4 defa hal hatır sormaca
Son düzenleme:
