Öldükten sonra var olmak istemiyorum

Sonsuza kadar var olma düşüncesi zaten korkutucu onu geçtim ben var olmayı sevmedim. Var olduğun sürece yani düşündüğün sürece mutlak bir iyi olma durumu söz konusu değil. Sonsuza kadar bir hiç olmak istiyorum. Umarım gözümü başka bir bedende veya başka bir ortamda açmam. Benim için en korkutucu şey olur. Çok bir şey değil aslında bu isteyerek yaşamadığım bir hayatın sonucunda yok olmak istiyorum. Ama sanki şu an bu bedende gözümü açtıysam başka bedenlerde neden açmayayım düşüncesi geliyor aklıma. Mantıksız değil. Sen bu bedende gözünü açarken bunun neye göre olduğunu biliyor musun? Bundan önce de belki başka bir bedende gözünü açtın? Reekarnasyondan bahsetmiyorum. Başka bir bedende açılacak kişi de sonuçta dünyayı hissedecek ve yeni bir ben olacak bu beni yaşayacak kişi olacağız yine fakat sen artık yeni biri olduğun için şu anki gibi tek bedene özgü olduğunu düşüneceksin. Biraz karışık tam anlatamadım ama. Her neyse Yaratıcımdan isteğim öldükten sonra yok olmak.

Sonsuza kadar olacağız ama bedenen değil. Dini inancıma bağlı olmadan söylüyorum herhangi bir yaratıcıya inanıyorsan zaten şöyle düşün o yaratıcı bizi yarattı gezegenleri en önemliside dünyayı yarattı ve kıyamet koptuğunda veya dünyaya metor düştüğünde tüm insanlık bittiğinde artık kainat bir sonsuzluk olarak mı kalacak bence hayır.

Yaratıcı var olsa bile, Musa'ya iki tablet üzerinde 10 emir göndermedi ya da İsa'yı göğe yükseltmedi ya da Muhammed'in ayın yarmasına izin vermedi. Yaratıcının umurunda değilsin. Evrenin büyüklüğünün ne kadar olduğunu göz önünde bulundurursak umurunda bile olmayacağımız kesin.

Şimdi rahatlıkla ölebilirsin. Rahatlıkla hiçbir şey yapmadan hayatına devam edebilirsin Oblomov.

Mali the Perfect dedi:

Yaratıcı var olsa bile, Musa'ya iki tablet üzerinde 10 emir göndermedi ya da İsa'yı göğe yükseltmedi ya da Muhammed'in ayın yarmasına izin vermedi. Yaratıcının umurunda değilsin. Evrenin büyüklüğünün ne kadar olduğunu göz önünde bulundurursak umurunda bile olmayacağımız kesin.

Şimdi rahatlıkla ölebilirsin. Rahatlıkla hiçbir şey yapmadan hayatına devam edebilirsin Oblomov.

Genişletmek için tıkla...

Tanrıyı neden insan gibi düşünüyorsun? Kendi multitasking kapasiten sınırlı olduğu için eğer bir tanrıyı varsa onun da mı sınırlı olmak zorunda? Tanrı aynı anda her yerde olamaz mı?

oblomovv dedi:

Sonsuza kadar var olma düşüncesi zaten korkutucu onu geçtim ben var olmayı sevmedim. Var olduğun sürece yani düşündüğün sürece mutlak bir iyi olma durumu söz konusu değil. Sonsuza kadar bir hiç olmak istiyorum. Umarım gözümü başka bir bedende veya başka bir ortamda açmam. Benim için en korkutucu şey olur. Çok bir şey değil aslında bu isteyerek yaşamadığım bir hayatın sonucunda yok olmak istiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Bence çok basit, doğmadan öncesi neyse öldükten sonrası da o. O yüzden ölüm düşüncesi bana her zaman rahatlatıcı geliyor. Fakat sakat kalmaktan veya bitkisel hayata girmekten korkuyorum.

Rivai dedi:

Tanrıyı neden insan gibi düşünüyorsun? Kendi multitasking kapasiten sınırlı olduğu için eğer bir tanrıyı varsa onun da mı sınırlı olmak zorunda? Tanrı aynı anda her yerde olamaz mı?

Bence çok basit, doğmadan öncesi neyse öldükten sonrası da o. O yüzden ölüm düşüncesi bana her zaman rahatlatıcı geliyor. Fakat sakat kalmaktan veya bitkisel hayata girmekten korkuyorum.

Genişletmek için tıkla...

Doğmadan önce neysek öldükten sonra da o düşüncesini bu kadar basite indirgeme bence. Doğmadan önce ne olduğunu bilmiyorsun. Hadi doğmadan önce bir hiçtik diyelim ama şimdi artık varız ve var olmadan öncesi ile var olduktan sonrası farklı olabilir. Var olmadan önce bir hiçiz yani "0" ız diyelim. Var olduk ve +1 olduk. Şimdi artık 1 sayısıyız biz. Öldükten sonra da -1 geliyor ve geri 0 oluyoruz diyebilirsin ama 1 sayısının nasıl eksileceğini veya eksilecek mi ondan emin olamayız. Hep 1 olarak da kalabilir çünkü artık 1 oldun. 0 olmaktan farklı bir durum bu. Evet belki geri 0'a geçeceğiz ama şöyle bir şey var sen bir kez 0'dan 1'e geçmişsen tekrar 0'dan 1'e geçmeni engelleyecek şey ne?