CyberLinq
Hectopat
- Katılım
- 25 Ocak 2015
- Mesajlar
- 129
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Merhaba.
Yaşım 17, Antalya'da yaşıyorum.
Açık meslek lisesi okuyorum. Hafta içi 4 gün, akşam 6'dan 9'a kadar.
Hikayeyi özet geçeyim öncelikle; çok sevdiğim kız arkadaşımdan ailesi yüzünden ayrılmak zorunda kaldık, ayrılalım bile demedik, babası telefonu elinden aldı. Neyse, ben hayatımı onun üzerine kurdum, her şey o idi. O gitti şuan elde var 0. Ben gecenin bu saatinde çoktaaan uyumuş biri olmak istiyorum, atletin bile ne kadar kıymetli olduğunu bilmek istiyorum, spor yapmak, dağa tırmanmak, adrenalin yaşamak, zor olan şeyleri yapmak, çılgınlık yapmak, kitapların içinde kaybolmak, şiir yazmak, günlük tutmak, etkinliklere katılmak, fotoğraf çekmek, makale yazmak, gençliği yaşamak istiyorum. Şuan öyle bir durumdayım ki nasıl anlatsam bilmiyorum arkadaşlar. Mesela bilgisayar başına geçtikten sonra diyorum ki kendime "Oyun mu oynasam, kodlama mı öğrensem?" diyorum. Onu düşünürken bir bakmışım hüzünlü şarkı dinleyerek ağlıyorum. Bana arkadaşlık edin, ben şu şehrin güzelliklerini görmek istiyorum, her insan gibi fotoğraflar çekmek, çekilmek istiyorum. Her genç gibi baba arabasını kaçırma duygusunu yaşamak istiyorum, ben bunca nimete sahipken şükretmeyi bilmek istiyorum. Konuşmayı bile beceremiyorum, bir cümleyi kuramıyorum (Diğer konumda "Kuyruk sallamak" cümlesini normal bir şeymiş gibi yazdım. @Recep Baltaş hocam, özür dilerim.) Kelimelerle aram hiç iyi değil bana burada şunu yap bunu yap demeyin bana arkadaşlık edecek birini söyleyin. Bir insanın hiç arkadaşı olmaz mı gezecek, dertleşecek, çılgınlık yapacak. Hadi bunları geçtim, selam verecek bir arkadaşı bile olmaz mı bir insanın? Şuan dinlediğim şarkıya bakın:
"
Kız arkadaşımla birlikte iken gittim ses sistemi aldım 5+1, eğlenceli zaman geçireyim diye. Aldığımdan beri böyle şarkılar dinliyorum. Ben, arkadaşım dediğim tüm insanlardan kazık yedim. Hepsi beni kullandı. Şuan tek bir tane bile ne muhabbet edecek, ne de hal hatır soracak arkadaşım var. Kan bağı olmayan birisiyle arkadaş olmak istiyorum çünkü kan bağım olan benle hep iyi geçiniyor, kusurumu görmüyor. Görecek bir arkadaş olsun, söylesin ki bende o kusuru düzelteyim.
Benden can istesin vereyim ama benle arkadaş olsun, kardeş olsun. Şuan sahip olmak istediğim her şeye sahibim, 3 tane bilgisayar, telefon, istediğim kulaklık, ses sistemi, İnternet, istediğim her şeye sahibim. Ben bunların kıymetini bilmek istiyorum, diyeyim ki ben bunu aldım, çok güzel bir şey veya kötü bir şey diyeyim. 1 haftadır yüzüm ne gülüyor ne de asık. Dümdüz böyle. Kıpırdama yok. Sabaha karşı 5 de yatıp, akşama doğru kalkıyorum. Duygularım, hayallerim hiç birisi yok. Geleceğe dair planım yok, hedefim yok, her şey o kişinin üzerine idi, o gitti, ben sadece yaşayan bir şeyim. Duygu, düşünce, istek, arzu, hiç bir şey yok.
Ben böyle şarkılar dinlemek istemiyorum:
Ben yaşamak istiyorum.
Eğer yardımcı olmak isteyen üyemiz var ise "0553 466 50 32" cep telefon numaram.
Technopat ailesi, özür dilerim. Kafanızı şişirdim, vaktinizi aldım, üzdüm sizleri, affedin.
İyi geceler.
Yaşım 17, Antalya'da yaşıyorum.
Açık meslek lisesi okuyorum. Hafta içi 4 gün, akşam 6'dan 9'a kadar.
Hikayeyi özet geçeyim öncelikle; çok sevdiğim kız arkadaşımdan ailesi yüzünden ayrılmak zorunda kaldık, ayrılalım bile demedik, babası telefonu elinden aldı. Neyse, ben hayatımı onun üzerine kurdum, her şey o idi. O gitti şuan elde var 0. Ben gecenin bu saatinde çoktaaan uyumuş biri olmak istiyorum, atletin bile ne kadar kıymetli olduğunu bilmek istiyorum, spor yapmak, dağa tırmanmak, adrenalin yaşamak, zor olan şeyleri yapmak, çılgınlık yapmak, kitapların içinde kaybolmak, şiir yazmak, günlük tutmak, etkinliklere katılmak, fotoğraf çekmek, makale yazmak, gençliği yaşamak istiyorum. Şuan öyle bir durumdayım ki nasıl anlatsam bilmiyorum arkadaşlar. Mesela bilgisayar başına geçtikten sonra diyorum ki kendime "Oyun mu oynasam, kodlama mı öğrensem?" diyorum. Onu düşünürken bir bakmışım hüzünlü şarkı dinleyerek ağlıyorum. Bana arkadaşlık edin, ben şu şehrin güzelliklerini görmek istiyorum, her insan gibi fotoğraflar çekmek, çekilmek istiyorum. Her genç gibi baba arabasını kaçırma duygusunu yaşamak istiyorum, ben bunca nimete sahipken şükretmeyi bilmek istiyorum. Konuşmayı bile beceremiyorum, bir cümleyi kuramıyorum (Diğer konumda "Kuyruk sallamak" cümlesini normal bir şeymiş gibi yazdım. @Recep Baltaş hocam, özür dilerim.) Kelimelerle aram hiç iyi değil bana burada şunu yap bunu yap demeyin bana arkadaşlık edecek birini söyleyin. Bir insanın hiç arkadaşı olmaz mı gezecek, dertleşecek, çılgınlık yapacak. Hadi bunları geçtim, selam verecek bir arkadaşı bile olmaz mı bir insanın? Şuan dinlediğim şarkıya bakın:
"
Kız arkadaşımla birlikte iken gittim ses sistemi aldım 5+1, eğlenceli zaman geçireyim diye. Aldığımdan beri böyle şarkılar dinliyorum. Ben, arkadaşım dediğim tüm insanlardan kazık yedim. Hepsi beni kullandı. Şuan tek bir tane bile ne muhabbet edecek, ne de hal hatır soracak arkadaşım var. Kan bağı olmayan birisiyle arkadaş olmak istiyorum çünkü kan bağım olan benle hep iyi geçiniyor, kusurumu görmüyor. Görecek bir arkadaş olsun, söylesin ki bende o kusuru düzelteyim.
Benden can istesin vereyim ama benle arkadaş olsun, kardeş olsun. Şuan sahip olmak istediğim her şeye sahibim, 3 tane bilgisayar, telefon, istediğim kulaklık, ses sistemi, İnternet, istediğim her şeye sahibim. Ben bunların kıymetini bilmek istiyorum, diyeyim ki ben bunu aldım, çok güzel bir şey veya kötü bir şey diyeyim. 1 haftadır yüzüm ne gülüyor ne de asık. Dümdüz böyle. Kıpırdama yok. Sabaha karşı 5 de yatıp, akşama doğru kalkıyorum. Duygularım, hayallerim hiç birisi yok. Geleceğe dair planım yok, hedefim yok, her şey o kişinin üzerine idi, o gitti, ben sadece yaşayan bir şeyim. Duygu, düşünce, istek, arzu, hiç bir şey yok.
Ben böyle şarkılar dinlemek istemiyorum:
Ben yaşamak istiyorum.
Eğer yardımcı olmak isteyen üyemiz var ise "0553 466 50 32" cep telefon numaram.
Technopat ailesi, özür dilerim. Kafanızı şişirdim, vaktinizi aldım, üzdüm sizleri, affedin.
İyi geceler.
Son düzenleyen: Moderatör:
