Öz güvensiz olmak

Ah dostum... 7 yıllık dostlarım sırf dışarı çıkmıyorum diye.
Ev'de e-spora kasıyorum diye beni sattılar biliyor musun?
5-6 tane dostum daha 2-3 yıl önce dostum derken bana kol kola gezerken.
Şu an düşmanım, sebebi ise bunlar benim son 1 yıldır arkamdan konuşuyolar.
Dış görünüşüm vb vb.
ve en büyük sebebi onlara göre, dışarı çıkmam.
Komik biliyorum, bebeler bir kere gelip kapıma çağırmadı bile.
Benim'de maddi durumum çok kötü, telefonu elime 16 yaşımda aldım. (İnstayı falan takip edemiyordum, uzaktım yani bağdan)
6 Tane 7 yıllık dostum bu sebepten düşman oldum.
Olabiliyor, ben unuttum. Senin kardeş dediklerin demek ki gerçekten kötü insanlarmış, tıpkı beni satan bebeler gibi,
Çünkü benim anama söven çocuğun kardeşiyle kardeş gibiyiz şu an hatta DC'den oyun oynuyoruz.
Yani sadece kişilik.
Ben de telefonu 16 yaşım da aldım. İnstagram daki meme'leri gündemleri takip edemiyordum.
Benim 12 yıllık arkadaşlarımla yabancı gibiyiz. Bu birazcık benim suçum, ben yabancı gibi davranıyorum çünkü ama yabancı davranmamın sebebi onların yüzünden. Onlar sigara, alkol gibi alışkanlıklar edindiler. Ailem benim buna çok karşıt olduğu için ben içmek istemedim. Bu yüzden onlar gibi olamadım ayak uyduramadım. Kızlarla kafelere gitmek, arkadaşlarla evde buluşup sigara veya alkol içip sabahlamak. Bunları yapmasını ben de biliyorum fakat hem maddi durum hem de aile kaynaklı durumlar.

Benim de arkamdan konuşurlardı ama yüzlerine karşı hepsine cevaplarını verirdim ve hep ilk barışan taraf ben olurdum aptalca bir şekilde. Dış görünüşümü ben de pek beğenmezdim ya da kendimi hiç övmezdim çünkü kendimi arkadaşlarımın yanında egoist birisi olarak göstermek veya onları küçük düşürmek istemezdim. Şunu öğrendim ki insanlar bazen egoist olmalı ki küçük düşmemeli.

12 yıllık arkadaş dediğin insanla birlikte küpecik yaparsın, camlara erik atarsın, karanlığa pusup binalara lazer tutarsın yani bir sürü anın birikmiştir güzel veya kötü, Bir kavgadan arkadaşlık bozulmaz, küfürleşmekten bozulmaz, ama onlara ayak uyduramadın diye görmemezlikten gelmemelisin.
Herkesin çektiği acıya bakıyorum ve yazık bilinçli gençlere. Arkadaşlar, keşke hep beraber olabilsek ki birbirimize destek ve umut verebilsek. Burada acılarını dile getiren arkadaşlar kesinlikle yalnız değildir ve ben bundan eminim. Benim de acılarım oldu ve devam ediyor ama pes etmek yok.

@Seradotwav @yyofc @drogbaformalı @UmkuT @PossibleTurco @297689 @MrX0007 ve @dream27 Reis, sen de varsın mağdur olanlardan.

Sizce de buna bir dur demenin zamanı gelmedi mi artık? Mağdur olanların sayısı artarken mağdur olmaya devam etmememiz lazım. Bir şeylere itiraz etmenin vakti gelmiştir benimce.
Nasıl dur diyebiliriz ki ?

Ben kendimi geliştirmeye çalışıyorum fakat hep engel çıkıyor. Her engelimi yenmek için de para gerekiyor ki bu herkes de olan bir sıkıntı.
 
Ben de telefonu 16 yaşım da aldım. Instagram'daki Meme'leri gündemleri takip edemiyordum.
Benim 12 yıllık arkadaşlarımla yabancı gibiyiz. Bu birazcık benim suçum, ben yabancı gibi davranıyorum çünkü ama yabancı davranmamın sebebi onların yüzünden. Onlar sigara, alkol gibi alışkanlıklar edindiler. Ailem benim buna çok karşıt olduğu için ben içmek istemedim. Bu yüzden onlar gibi olamadım ayak uyduramadım. Kızlarla kafelere gitmek, arkadaşlarla evde buluşup sigara veya alkol içip sabahlamak. Bunları yapmasını ben de biliyorum fakat hem maddi durum hem de aile kaynaklı durumlar.

Benim de arkamdan konuşurlardı ama yüzlerine karşı hepsine cevaplarını verirdim ve hep ilk barışan taraf ben olurdum aptalca bir şekilde. Dış görünüşümü ben de pek beğenmezdim ya da kendimi hiç övmezdim çünkü kendimi arkadaşlarımın yanında egoist birisi olarak göstermek veya onları küçük düşürmek istemezdim. Şunu öğrendim ki insanlar bazen egoist olmalı ki küçük düşmemeli.

12 yıllık arkadaş dediğin insanla birlikte küpecik yaparsın, camlara erik atarsın, karanlığa pusup binalara lazer tutarsın yani bir sürü anın birikmiştir güzel veya kötü, bir kavgadan arkadaşlık bozulmaz, küfürleşmekten bozulmaz, ama onlara ayak uyduramadın diye görmemezlikten gelmemelisin.

Nasıl dur diyebiliriz ki?

Ben kendimi geliştirmeye çalışıyorum fakat hep engel çıkıyor. Her engelimi yenmek için de para gerekiyor ki bu herkes de olan bir sıkıntı.

Dostum ailen istemiyor diye içmiyorsan, sadece 2-3 tane bebenin ortamına giricen diye içmek aklından geçiyorsa, geçmiş olsun öyle ya da böyle o zıkkımı ağzına sürersin,
Onlar karı kızla takılsın sal sen hayatını yaşa, 5 yıl sonra hiçbiriniz yüzlerinizi görmeyeceksiniz.
 
Öncelikle para olayını bir kenara bırakalım. 9-10 yıllık arkadaşlıklar, dostluklar vs. vs. Bunlar gelip geçicidir. Hiçbir arkadaşlık baki kalmaz. Eğer cidden arkadaşlarını çok seviyorsan hepsini karşına al konuş. Oldu olmadı, olmadıysa hayatından çıkar, bir daha da görüşme. Temel hedefin şu an üniversiteye hazırlanmak olmalı. O arkadaşların gayet eğleniyor gibi görünüyor olabilirler. Fakat her şey dışarıdan göründüğü gibi değil. Her Allah'ın günü 7/24 kafede orada burada dolaşan tipler 2-3 yıl sonra bir baltaya sap olamadan ağzı açlık kokan tayfaya katılıyorlar. Ailelerinden aldıkları 20-30TL'nin yarısını alkole, sigaraya verip 20 yıl sonra kanserden, hastalıklardan saçları dökülmeye başladığında kafalarını duvarlara vuracaklar.

Tavsiyem hedeflerin olsun. Ne ailenin, ne arkadaşlarının, ne kadınların seni yolundan saptırmasına mahal verme. Hayat senin hayatın. Senin seçimlerin hayatını belirleyecek olan temel unsurlardır.
 

Geri
Yukarı