Valla nasıl örnek vereyim? En iyisi kendimden örnek göstersem daha net anlatabilirim herhalde. Belirli zamanlar video oyunlarından uzak dururum, kariyerimi geliştirmeye çalışırım. Rahatlama konfor alanıma yenildiğimde çocukluktan beri yokluk görmediğim için yeni çıkan sevebiliceğim oyunlara bakarım. Bir yandan kendime derim zamanını buna öldürmek için mi yaşıyorsun? Asıl hayatta ki hedefine ulaşmak varken. Bir yandan oyunun yapımcıları öyle senaryo yazıyorlar ki herşeyi boş veriyorum, alıp zaman harcıyorum. Mesela en büyük örneği The Witcher: Wild Hunt herhalde. Sağolsunlar oyunu %100 didik didik bitirip, kitaplarını almak zorunda kaldım çünkü baya eğlendiriyor. Ama daha onlara sıra gelmedi. Şuan canım çok fena oyun oynamak istiyor. Ama zor dayanıyorum ders yapmam gerekirken, aklıma geliyor 1 saat oynayım da sonra çalışırım diyorum. Ama planlar hiç öyle olmuyor tabi ki. Ve genelde kendimi başka şeyler ile meşgul etmeyi tercih ediyorum.
Sende dene, akan vakit için hiç pişman olmuyor musun?