Arkadaş o ne güzel oyun öyle ya. Hayatımda RDR2 kadar bana güzel şeyler yaşatan bir oyun daha oynamadım diyeceğim ama oynadım. Hatta şu an ikisi içimde çatışıyor. RDR2 oynamaya başladıktan sonra Witcher'a girmez oldum. Denedim, olmuyor. Sarmıyor. Hayranı olduğum oyun, hayranı olduğum bir diğer oyundan soğuttu. İnanın bana neden bilmiyorum. Bu kontrol sığlığına alıştım. Artık sığ değil, gerçekçi geliyor. Atımı sanki gerçek evcil hayvanmış gibi seviyorum. Bir yere çarpınca hemen okşayıp seviyor ve besliyorum. Cidden adamlar zirveyi belirlemişler gerçekçilik konusunda. Haftaya vizeler başlıyor. Ne yapacağım bilmiyorum. Sanırım sadece acı gerçekler diyeceğim.
Ben ikisini de oynayabiliyorum ama RDR2 cidden efsanevi bir oyun ya.