Arda 2006
Hectopat
- Katılım
- 22 Mart 2021
- Mesajlar
- 261
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Şimdi bu konuyu okuyanlar biraz bana atar yapacak. Bu yaşta ne derdin var diyecek. Ama benim de dertlerim var ve burada yaşamiş kişilere sormaak için yardım almak için açtım.
Öncelikle 15 yaşındayım lise 2'ye giriyorum. Bir kız sevdim soğuk yaptı aylardır seviyorum daha 5 gün önceye kadar unuttuğumu sandığim kızı kıskandığımi fark ettim. Ona sürekli bakasım geliyor ona karşı dopdoluyum sanırsam. Bildiğiniz gibi red. Ailemden psikolojik baskı yiyorum hala tlf vs. alıyorlar sürekli kavga çok nadir gezmeye gidiyorum onda da sürekli bir sorun çıkıyor. Mesela geçenlerde no way Home filmine gittim. İzledim bitti kendimi çok boşlukta hissediyorum. Bu çoğu filmde oluyor bana özellikle böyle Marvel'in iyi filmleri veya duygusal sürekli kendini kötü hissediyorum. Geçmek bilmiyor. Sürekli efkar yapma müzik açıp kendimi salmak istiyorum. Ama yaşadığım yaşam anne ve babanın ayrı olması annemin yanimda olmaması vs. okul ortamında aslında sevilen tanınan biriyim. Tanıdıklarım bana güvenirler ama ne olursa olsun bu üzerimdeki mutsuzluk ve boşlukta olma hissi filmin kafamdan çıkmama durumları beni bitiriyor. Psikolog olmak bunu onermeyin lütfen şu an o durumda değilim goturmezler zaten. Ben büyüdüğüm için mi bu hisleri yaşıyorum eskiden her şey tat verirdi artik vermiyor oyun bağımlısı ben oyundan zevk almıyorum. Ne yapmam lazım?
Öncelikle 15 yaşındayım lise 2'ye giriyorum. Bir kız sevdim soğuk yaptı aylardır seviyorum daha 5 gün önceye kadar unuttuğumu sandığim kızı kıskandığımi fark ettim. Ona sürekli bakasım geliyor ona karşı dopdoluyum sanırsam. Bildiğiniz gibi red. Ailemden psikolojik baskı yiyorum hala tlf vs. alıyorlar sürekli kavga çok nadir gezmeye gidiyorum onda da sürekli bir sorun çıkıyor. Mesela geçenlerde no way Home filmine gittim. İzledim bitti kendimi çok boşlukta hissediyorum. Bu çoğu filmde oluyor bana özellikle böyle Marvel'in iyi filmleri veya duygusal sürekli kendini kötü hissediyorum. Geçmek bilmiyor. Sürekli efkar yapma müzik açıp kendimi salmak istiyorum. Ama yaşadığım yaşam anne ve babanın ayrı olması annemin yanimda olmaması vs. okul ortamında aslında sevilen tanınan biriyim. Tanıdıklarım bana güvenirler ama ne olursa olsun bu üzerimdeki mutsuzluk ve boşlukta olma hissi filmin kafamdan çıkmama durumları beni bitiriyor. Psikolog olmak bunu onermeyin lütfen şu an o durumda değilim goturmezler zaten. Ben büyüdüğüm için mi bu hisleri yaşıyorum eskiden her şey tat verirdi artik vermiyor oyun bağımlısı ben oyundan zevk almıyorum. Ne yapmam lazım?