Teknofatik
Hectopat
- Katılım
- 14 Ekim 2020
- Mesajlar
- 91
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Artık dayanamayacak hale geldim. Yorgun bir vücutla başa çıkabilirim, ama yorgun bir ruh... Bu başka bir şey, düşünceler ve hayat beni çok yoruyor, biri bitti tamam artık rahata erebilirim diyorum, hemen ardından bir başkası daha geliyor. Durmadan ve durmadan. Düşünmeyi durduramıyorum, sakin bir kafaya erişemiyorum. Hayatta bir amacım yok, evden okula okuldan eve, dostum yok... Bakın arkadaş demiyorum dost diyorum, kafa dengi, huyu suyumuz aynı bir insan etrafımda yok. Hiçbir duyguyu eskisi gibi hissedemiyorum. Daha yeni okulumu değiştirdim, eski okulumdaki insanları sevmezdim buradakiler fena değil ama bu lisemin dersleri ve hocaları gerçekten ağır. MF okumamam gerektiği halde MF'ye girdim, 2.dönemlerde bölüm değişikliği olduğu halde buradaki müdür yardımcısı değiştirmiyor, eski okulumda bu oluyordu...
Sınıfta kalma korkusu beni yiyip bitiriyor, şu an birinci dönem ama bu notlarla bu iş olmaz. Rehberliğe de danıştım onlarda olur diyor ama müdür yardımcısı olmaz deyip duruyor... Bütün bu yüklerden bıktım usandım artık. Etrafımda kimse yok neredeyse... İyi anlaştığım dost diyebileceğim kimse yok... Ruhum yoruldu artık.
Sınıfta kalma korkusu beni yiyip bitiriyor, şu an birinci dönem ama bu notlarla bu iş olmaz. Rehberliğe de danıştım onlarda olur diyor ama müdür yardımcısı olmaz deyip duruyor... Bütün bu yüklerden bıktım usandım artık. Etrafımda kimse yok neredeyse... İyi anlaştığım dost diyebileceğim kimse yok... Ruhum yoruldu artık.
