Amerika'yı birkaç sene geriden takip ettiğimizden ötürü. Amerika'da da 90'larda ve 2000'lerde çok yaygındı. Bizde de o durum. Mesela Amerika'da bazı tipler vardı: "Arabam var, altın kolyelerim var, lüks takılıyorum, yanımda kız arkadaşlarım var."cı tipler. Biz bunların Türkiye'ye gelmesinden korkuyorduk ancak korktuğumuz başımıza geldi bile.
Aynı zamanda ülkemizde ne yazık ki rap dinleyip kendini "elit" sanan, onun harici her türlü müziğe (gerek rock olsun, gerek metal, r&b, jazz... ne varsa) pop diyen, başka müzik dinleyenleri beğenmeme edası hakim oldu. Buradan da duyuralım yeri gelmişken. Rap dinlemek kimseyi üstün yapmaz. Aksine dinlediğiniz o rap parçalarının sözlerini bir okusanıza. Genius'tan açın mesela. Nasıl bir anlamı var
Büyük ihtimalle "Ben bunu nasıl dinlemişim arkadaş ya?" diye utanırsınız. Kaliteli parçalar yok mu? Elbette var. Ancak %90'ı bahsettiğim şekilde vasat ve vasatın altında şarkılar. Auto-tune, bilgisayar yapımı seslere girmiyorum bile. Estetik hazzınız yerle bir oluyor bunları duyunca.