orta hasarli ev
Picopat
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Merhaba öncelikle.
Efendim ben 8. sınıftayken sınıfımızdaki zeki ve güzel bir kızdan hoşlanmaya başlamıştım. Kızın dersleri çok iyiydi. Benim ise kötü. Ben bu kızla konuşacağım diye hırslanıp ders çalıştım falan derken denemelerde bu kızı geçmeye başladım. Ailem, hocalarım vs. bu ani yükselişime anlam veremese de kız anlamıştı. O da bana ilgi duymaya başlamıştı, flörtleşiyorduk. İşte efendim gülüşmeler, hediyeler, bakışmalar falan. Kendisi ilk aşkım olmuştu, onu düşünmeden edemiyordum.
Buraya kadar her şey mükemmel ilerlerken okullar kapandı, biz de liseye geçtik. Kızla farklı liselere düştük. Kız sınavda kendisinden beklenenden düşük yaptığı için herkesle iletişimi kesmişti, ben de dahil. Sonradan başka bir arkadaşımla aynı sınıfa düştüklerini öğrendim. Kendisi yeni sınıfındaki diğer erkeklerle gayet gülerek konuşuyormuş, kısaca flört ediyormuş. Ben tabii beynimden vurulmuşa dönmüştüm. Kızın benden ümidi kestiğini anlamıştım.
Ama ben ondan ümidi kesemiyordum. Karşıma farklı insanlar çıkmasına rağmen sadece onu düşünüyordum, hayaller kurmaya devam ediyorum. O ise ben yokmuşum, hiç olmamışım gibi davranıyor(muş). Bu beni çıldırtıyordu.
Demiştim ya, kız güzel diye. Girdiği ortamlarda dikkat çeken biri. Taliplisi çok oluyor haliyle. Tabii halen platonik olan bense bunları kaldıramıyor, depresif bir ruh haline bürünüyordu.
Şimdi 10. sınıfa geçtik, kızı görmeyeli neredeyse 1.5 yıl oldu lakin ben kendisini halen unutamıyorum. Herhangi bir ortamda aşk konusu açılınca o aklıma geliyor ve çok pişman oluyorum. Çok aramama rağmen sosyal medya hesabını da bulamamıştım. Cumhurbaşkanı'na ulaşmak o kıza ulaşmaktan daha kolay bir hal almıştı.
Burada size sormak istiyorum: Ne yapmalıyım? Kız aklımdan çıkmıyor. Ona benzeyen bir insan görünce hüzünleniyorum vs. kısaca takıntı oldu.
Efendim ben 8. sınıftayken sınıfımızdaki zeki ve güzel bir kızdan hoşlanmaya başlamıştım. Kızın dersleri çok iyiydi. Benim ise kötü. Ben bu kızla konuşacağım diye hırslanıp ders çalıştım falan derken denemelerde bu kızı geçmeye başladım. Ailem, hocalarım vs. bu ani yükselişime anlam veremese de kız anlamıştı. O da bana ilgi duymaya başlamıştı, flörtleşiyorduk. İşte efendim gülüşmeler, hediyeler, bakışmalar falan. Kendisi ilk aşkım olmuştu, onu düşünmeden edemiyordum.
Buraya kadar her şey mükemmel ilerlerken okullar kapandı, biz de liseye geçtik. Kızla farklı liselere düştük. Kız sınavda kendisinden beklenenden düşük yaptığı için herkesle iletişimi kesmişti, ben de dahil. Sonradan başka bir arkadaşımla aynı sınıfa düştüklerini öğrendim. Kendisi yeni sınıfındaki diğer erkeklerle gayet gülerek konuşuyormuş, kısaca flört ediyormuş. Ben tabii beynimden vurulmuşa dönmüştüm. Kızın benden ümidi kestiğini anlamıştım.
Ama ben ondan ümidi kesemiyordum. Karşıma farklı insanlar çıkmasına rağmen sadece onu düşünüyordum, hayaller kurmaya devam ediyorum. O ise ben yokmuşum, hiç olmamışım gibi davranıyor(muş). Bu beni çıldırtıyordu.
Demiştim ya, kız güzel diye. Girdiği ortamlarda dikkat çeken biri. Taliplisi çok oluyor haliyle. Tabii halen platonik olan bense bunları kaldıramıyor, depresif bir ruh haline bürünüyordu.
Şimdi 10. sınıfa geçtik, kızı görmeyeli neredeyse 1.5 yıl oldu lakin ben kendisini halen unutamıyorum. Herhangi bir ortamda aşk konusu açılınca o aklıma geliyor ve çok pişman oluyorum. Çok aramama rağmen sosyal medya hesabını da bulamamıştım. Cumhurbaşkanı'na ulaşmak o kıza ulaşmaktan daha kolay bir hal almıştı.
Burada size sormak istiyorum: Ne yapmalıyım? Kız aklımdan çıkmıyor. Ona benzeyen bir insan görünce hüzünleniyorum vs. kısaca takıntı oldu.