Açıkçası uğraşmak istemedim. Çok düşürmemişti notumu.
Zamanında din hocam Allah'ın isteklerini yerine getiriyorsan ondan korkmana gerek yok tarzında bir şeyler demişti. İki bakış açısı da mantıklı oldukça.
Var olduklarını düşündükleri için. Olmadığına gerçekten inansalar neden korksunlar?
Sizce sonsuz acı, iradelerinin ellerinden alınmasından daha mı merhametli? Cennet var diye sonsuz acıyı (Çok daha merhametli ceza yolları dururken) unutup Allah çok merhametli mi diyelim yani? Bu şeye benzer; kendinden üstteki insanların iyi bir yalakası olursanız onlar da size güzellik verebilir. Peki siz bu güzellikleri aldığınız zaman arkanızdaki acı çeken (Ceza vermenin acısız yolları varken) insanları hemen unutup üstteki insanlara çok merhametlisiniz efendim mi diyeceksiniz? Başka yol olmasa tamam derdim ama yani durum ortada. Daha acısız cezalar var.
Hayır, olmadıklarına inanıyorlar ama yine de korkuyorlar. Hayaletlerden korkan bir çocuk hayaletlerin uydurma olduğunu biliyor ve korkuyor. Bu insanın fıtratında var. Bir çeşit "içgüdü" diyebiliriz.
İlginç, inanmadığı şeyden korkmak cidden garip.
Birincisi sonsuz acı kavramında sanırım cehennemi kastettiniz. Sonsuz cehennem elde edebilmek için yapabileceğiniz tek şey allaha şirk koşmak. Allaha şirk koşmayı siz seçiyorsunuz burada irade var zaten. Söylediğiniz gibi olsaydı:
