En azından daha sağlıklı düşünebilmemi sağlayabilecek bir fikir bulabilme umudu ile yazdım aslında.
Tıp bırakılıp mühendisliğe geçilir mi?
- Konuyu başlatan 4nd1z
- Başlangıç Tarihi
- Mesaj 33
- Görüntüleme 18.420
-
- Etiketler
- mühendislik tıp fakültesi yaşamak
Şükretmekten kasıt o zamanki aklım ile ani bir karar almamışım manasında.4. Sınıfa başlayıp da şükredeni ilk kez görüyorum
En kötüsü işte dediğiniz gibi gerçekleşebilecek tüm olasılıkları da düşünürken yaşama isteğinden de olmak istemiyorum. Gerçekten hepsi bir tecrübe ve anı olacak, ama inşallah ilerde anımı anımsarken mutlu anımsarım, demekten başka bir çarem var mı şu an bilemiyorum.
Vejetaryen Aslan
Hectopat
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
- Meslek
- Öğrenci
Bir şeylere ulaşmak için gerçekten sıkı çalışan birisi olduğun belli, bilişime de ilgiliyim dedin bilişim üzerine gidip orda emek sarf edip de bir yerlere gelmen hiç zor değil bence
- Katılım
- 30 Haziran 2017
- Mesajlar
- 6.385
- Makaleler
- 1
- Çözümler
- 30
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Ben de onu demeye çalışıyorum. Sürekli bunu düşünmen gerekmiyor. Bir gün gelecek, kararı vereceksin. Sonrasındaki her şeyi daha önce aştın, bu sefer daha tecrübeli şekilde yapacaksın. Uzun uzun yazmadım da okuduğu işi yapmayıp, faklı işlerde mutlu olan da çok insan var. Hayat sabit kurallardan oluşmuyor. Bir şekilde yolunu çizersin. Her ne okuyor olursan, hem eğlenmeyi hem de farklı disiplinlerde de kendini geliştirmeyi bırakma. İnan kafası basan insan için alternatif çok.
qluteX
Centipat
- Katılım
- 25 Aralık 2021
- Mesajlar
- 41
- Çözümler
- 1
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Dostum ben de öteki arkadaşlar gibi seni etkilemek istemem ama tıp tercihini yaptığım andan itibaren ben de senin gibi düşündüm. Allah'a şükür arkadaş ortamım çok iyiydi. O yüzden mutluydum yaşadığım hayattan ama okul ciddi manada sarmıyordu. Hep teorik hep gereksiz şeyleri öğretmeye çalıştılar. Gereksiz şeyleri sınavda sordular . Gereksiz şeyler yüzünden 4. Sınıfta pediatri stajımı uzattım . Ama bu süreç içinde ders çalışmak ciddi manada hiç sarmıyordu beni. Hep günü kurtarmalık çalıştım . Hep şu engel geçsin sonra zevk alırım sonra severim , şu gereksiz teorik olan ilk 3 sene geçsin sonra pratikte doktor gibi hissederim , şu gereksiz ders endişesi bitsin intornluk hayatımda lezzet alırım derken derken mezun oldum . Hala zevk almıyorum . Ama ben belki erkenden müdahale edebilirdim bu duruma . Etsem iyi mi olurdu onu da bilmiyorum. Ömrüm 3.5 yaşımdan beri bilgisayarın başında geçmiş olsa da mühendis olsam da o işten zevk alacağımın bir garantisi yoktu. Çalışma hayatına başladım . Hala hasta bakmak zevk vermiyor. Sadece 2-3 tane hastaya çok kritik tanı koymuştum. Hayatı öneme sahip . O zaman ciddi manada lezzet almıştım Şuandan itibaren ben de geri dönüşü olmayan bir yola girdim o yüzden madem bu meslekte kalacağım bari pratisyen olarak kalıp piyon olmayayım diye uzmanlığa çalışıyorum. Allah nasip ederse acil uzmanı olmak istiyorum . Teknolojiye olan ilgim de artık hobi olarak kalacak diyelim
bilmiyorum şu son 7-8 yıldır yaşadığım olayları anlattım sana . Benim tecrübelerimden kendine ders çıkarabileceğin yerler olursa kullanırsın diye yazdım . Bir karar vereceksen de onu enine boyuna düşün ona göre ailene paylaş . Paylaşırken de nasıl yapalım diye paylaş ben böyle karar verdim böyle olacak şeklinde olmasın .
Allah hakkinda hayırlısını versin diyeyim
Dostum ben doktorum. 4. Sınıfta öyle iğrenç bir ders yoğunluğu var ki hem bedenen hem zihnen aşırı yoran bir dönem . Ve genelde Allah'a emanet gittiğin bir dönem . Bu kadar olumsuzlukların arasında doğru kararı verdim demesi bana hâlâ mantıklı gelmiyor. O yüzden dedim. Pratik , muayene tarzı birşeyler görünce doktorluk yapıyorum moduna girebildiyse belki şükretmiş olabilir ama %99 senaryo yukarıda anlattığım gibi kasvetli geçer
Yorumunuz için gerçekten de çok teşekkür ederim. Dediğiniz gibi sanki bu durumu sürekli düşünmesem iyi olacak gibi.
Hocam inşallahDostum ben de öteki arkadaşlar gibi seni etkilemek istemem ama tıp tercihini yaptığım andan itibaren ben de senin gibi düşündüm. Allah'a şükür arkadaş ortamım çok iyiydi. O yüzden mutluydum yaşadığım hayattan ama okul ciddi manada sarmıyordu. Hep teorik hep gereksiz şeyleri öğretmeye çalıştılar. Gereksiz şeyleri sınavda sordular . Gereksiz şeyler yüzünden 4. Sınıfta pediatri stajımı uzattım . Ama bu süreç içinde ders çalışmak ciddi manada hiç sarmıyordu beni. Hep günü kurtarmalık çalıştım . Hep şu engel geçsin sonra zevk alırım sonra severim , şu gereksiz teorik olan ilk 3 sene geçsin sonra pratikte doktor gibi hissederim , şu gereksiz ders endişesi bitsin intornluk hayatımda lezzet alırım derken derken mezun oldum . Hala zevk almıyorum . Ama ben belki erkenden müdahale edebilirdim bu duruma . Etsem iyi mi olurdu onu da bilmiyorum. Ömrüm 3.5 yaşımdan beri bilgisayarın başında geçmiş olsa da mühendis olsam da o işten zevk alacağımın bir garantisi yoktu. Çalışma hayatına başladım . Hala hasta bakmak zevk vermiyor. Sadece 2-3 tane hastaya çok kritik tanı koymuştum. Hayatı öneme sahip . O zaman ciddi manada lezzet almıştım Şuandan itibaren ben de geri dönüşü olmayan bir yola girdim o yüzden madem bu meslekte kalacağım bari pratisyen olarak kalıp piyon olmayayım diye uzmanlığa çalışıyorum. Allah nasip ederse acil uzmanı olmak istiyorum . Teknolojiye olan ilgim de artık hobi olarak kalacak diyelim
Bir karar vereceksen de onu enine boyuna düşün ona göre ailene paylaş . Paylaşırken de nasıl yapalım diye paylaş ben böyle karar verdim böyle olacak şeklinde olmasın .
Allah hakkinda hayırlısını versin diyeyim
Dostum ben doktorum. 4. Sınıfta öyle iğrenç bir ders yoğunluğu var ki hem bedenen hem zihnen aşırı yoran bir dönem . Ve genelde Allah'a emanet gittiğin bir dönem . Bu kadar olumsuzlukların arasında doğru kararı verdim demesi bana hâlâ mantıklı gelmiyor. O yüzden dedim. Pratik , muayene tarzı birşeyler görünce doktorluk yapıyorum moduna girebildiyse belki şükretmiş olabilir ama %99 senaryo yukarıda anlattığım gibi kasvetli geçer
Gerçekten de durumumuz biraz paralel gibi. Dediğiniz gibi son kararı mı da ailemle 'paylaşma' şeklinde bildirsem iyi olur. Siz de inşallah TUS tan sizi tatmin edici bir sıralama ile istediğiniz dalı kazanırsınız. Hikayenizi benle paylaştığınız için çok teşekkür ederimDostum ben de öteki arkadaşlar gibi seni etkilemek istemem ama tıp tercihini yaptığım andan itibaren ben de senin gibi düşündüm. Allah'a şükür arkadaş ortamım çok iyiydi. O yüzden mutluydum yaşadığım hayattan ama okul ciddi manada sarmıyordu. Hep teorik hep gereksiz şeyleri öğretmeye çalıştılar. Gereksiz şeyleri sınavda sordular . Gereksiz şeyler yüzünden 4. Sınıfta pediatri stajımı uzattım . Ama bu süreç içinde ders çalışmak ciddi manada hiç sarmıyordu beni. Hep günü kurtarmalık çalıştım . Hep şu engel geçsin sonra zevk alırım sonra severim , şu gereksiz teorik olan ilk 3 sene geçsin sonra pratikte doktor gibi hissederim , şu gereksiz ders endişesi bitsin intornluk hayatımda lezzet alırım derken derken mezun oldum . Hala zevk almıyorum . Ama ben belki erkenden müdahale edebilirdim bu duruma . Etsem iyi mi olurdu onu da bilmiyorum. Ömrüm 3.5 yaşımdan beri bilgisayarın başında geçmiş olsa da mühendis olsam da o işten zevk alacağımın bir garantisi yoktu. Çalışma hayatına başladım . Hala hasta bakmak zevk vermiyor. Sadece 2-3 tane hastaya çok kritik tanı koymuştum. Hayatı öneme sahip . O zaman ciddi manada lezzet almıştım Şuandan itibaren ben de geri dönüşü olmayan bir yola girdim o yüzden madem bu meslekte kalacağım bari pratisyen olarak kalıp piyon olmayayım diye uzmanlığa çalışıyorum. Allah nasip ederse acil uzmanı olmak istiyorum . Teknolojiye olan ilgim de artık hobi olarak kalacak diyelim
Bir karar vereceksen de onu enine boyuna düşün ona göre ailene paylaş . Paylaşırken de nasıl yapalım diye paylaş ben böyle karar verdim böyle olacak şeklinde olmasın .
Allah hakkinda hayırlısını versin diyeyim
Dostum ben doktorum. 4. Sınıfta öyle iğrenç bir ders yoğunluğu var ki hem bedenen hem zihnen aşırı yoran bir dönem . Ve genelde Allah'a emanet gittiğin bir dönem . Bu kadar olumsuzlukların arasında doğru kararı verdim demesi bana hâlâ mantıklı gelmiyor. O yüzden dedim. Pratik , muayene tarzı birşeyler görünce doktorluk yapıyorum moduna girebildiyse belki şükretmiş olabilir ama %99 senaryo yukarıda anlattığım gibi kasvetli geçer
Bana sorsan ben mühendisliği bırakıp tıpa geçerim tabi benim için öncelik iş. Sağlık sektörü hariç türkiyedeki tüm mesleklerde sıkıntı var. Tıpta en azından tusta yüksek puan alırsanız çok iyi yerlere gelme şansınız var ki alamazsanız bile aile hekimi olarak çalışma şansınız var. Şimdi tıpın dersleri ne kadar zor bilemem fakat mühendislikte yatarak geçerim kafasında değil.
Evet mühendsilikte de yatarak geçerim kafası yok zaten ama mühendislikte bir sorunu çözünce ödevini yapınca insan bir şey başardığını hissediyor en azından.
