Boş vakti olanlar okusun!
Benim birtakım problemler ve bu problemlerin getirdiği sıkıntıların kafamın içindeki kuruntuların meydana getirdiği olaylar, ağır hastalıkları olan her gün babamın boğulmasıyla (hastalık nedeniyle) uykunun ortasında panikle kalkmam buna rağmen babamın bana bakması derdimi anlatabileceğim, sıkıntılarımı paylaşabileceğim kafamdakilere fikir alıp cevaplayabileceğim kimsemin olmaması, içime kapanmam ve bu sorunlardan oluşan hatam (?) sonucu istemeyerek eğitim hayatımda başarılı olmama rağmen koptum. Bu kopuş üç sene boyunca bu altı, yedi ve sekizinci sınıf olmak üzere devam etti okula yarım yamalak gittim konuları bilmiyorum kendimi çok yavaşta olsa toparladım LGS sınavı geliyor ben konu bilmiyorum ilk dönem sınavlarımı verdim ancak ikinci dönem okula hiç gitmedim sınavları vermedim. Dediğim gibi kendimi yavaş yavaş toparladım, düzelmeye karar verdim. Hayallerim var: Lise ikinci sınıfta değişim sistemine katılmak ve yabancı bir ülkede eğitim görmek (İngiltere, Almanya, Amerika), babamın bu çabalarını boşa çıkarmamak ve eğitim hayatımda eskisi gibi çok başarılı olmak ama aklımdaki sorular bitmek bilmiyor kafayı bu sorulara takmaktan artık eğlenemiyorum sürekli içimde bir burukluk, üzüntü, korku duyguları var ya yapamazsam artık bunlar imkansızsa? Bu hayaller artık olmaz deyip perdemi çekmem lazım? Yoksa hayallerimi hâlâ gerçekleştirmek için fırsatım var mı? Daha yolun sonu değil mi? Zaten bu sene okulda kaldın artık bitti... Her gün bunları düşünmekten yoruldum, baş ağrısı çekmekten yoruldum.
Benim birtakım problemler ve bu problemlerin getirdiği sıkıntıların kafamın içindeki kuruntuların meydana getirdiği olaylar, ağır hastalıkları olan her gün babamın boğulmasıyla (hastalık nedeniyle) uykunun ortasında panikle kalkmam buna rağmen babamın bana bakması derdimi anlatabileceğim, sıkıntılarımı paylaşabileceğim kafamdakilere fikir alıp cevaplayabileceğim kimsemin olmaması, içime kapanmam ve bu sorunlardan oluşan hatam (?) sonucu istemeyerek eğitim hayatımda başarılı olmama rağmen koptum. Bu kopuş üç sene boyunca bu altı, yedi ve sekizinci sınıf olmak üzere devam etti okula yarım yamalak gittim konuları bilmiyorum kendimi çok yavaşta olsa toparladım LGS sınavı geliyor ben konu bilmiyorum ilk dönem sınavlarımı verdim ancak ikinci dönem okula hiç gitmedim sınavları vermedim. Dediğim gibi kendimi yavaş yavaş toparladım, düzelmeye karar verdim. Hayallerim var: Lise ikinci sınıfta değişim sistemine katılmak ve yabancı bir ülkede eğitim görmek (İngiltere, Almanya, Amerika), babamın bu çabalarını boşa çıkarmamak ve eğitim hayatımda eskisi gibi çok başarılı olmak ama aklımdaki sorular bitmek bilmiyor kafayı bu sorulara takmaktan artık eğlenemiyorum sürekli içimde bir burukluk, üzüntü, korku duyguları var ya yapamazsam artık bunlar imkansızsa? Bu hayaller artık olmaz deyip perdemi çekmem lazım? Yoksa hayallerimi hâlâ gerçekleştirmek için fırsatım var mı? Daha yolun sonu değil mi? Zaten bu sene okulda kaldın artık bitti... Her gün bunları düşünmekten yoruldum, baş ağrısı çekmekten yoruldum.