Türkiye'nin oyun sektöründeki durumu

Türkçe çıkartan kaç firma var ki piyasadan çekilsinler. Ülke bazlı fiyat politikası belirleyip birazcık daha belki de Türkçe içeriğe de yönelseler bir ihtimal satışlar artar bence. Elbette ülkenin ekonomik durumu da bunun bir sonucu.

Bu da pek mümkün gözükmüyor. Bölgesel fiyatlandırma için firma ülkenin ekono misine güvenmesi gerekiyor. Türkiye'de bunun için pek uygun değil.
 
Size çok ilginç bir şey söylememe izin verin. Bu ülke ne zaman dünyanın en büyük 10 ekonomisinden biri olur, dünya çapında başarılı üniversiteler ve biliminsanları yetiştirirse, dünya medeniyetine ne kadar çok katkı sağlarsa işte o zaman oyun firmaları oyunlarında altyazı ve dublaj seçenekleri ile gelir. Tabi ki oyunlarının ne kadar sattığı da çok önemli ama asıl önemli olan şey senin ülkenin dünya medeniyetleri arasındaki özgül ağırlığıdır. Öyle bir varolacaksın ki, spor, sanat, bilim, Ar-Ge, edebiyat alanında öyle bir fırtınalar koparacaksın ki oyun firmaları o altyazıları koymak zorunda kalacaklar. Yani demem o ki sen uluslararası alanda ne kadar varsan o kadar da altyazı var
 
Baştan söyleyeyim Türkiyenin her anlamda dünyanın geri kalanıyla entegre bir ilişki içerisinde olması gerektiğine inanıyorum fakat;

Fakat içinden geçtiğimiz dönem özelinde bence oyun firmalarının Türkiye'den çekilmesi falan bunlar pek önemli dertler değiller. Doğa boşluk kabul etmez. Bu belki yerli oyun firmalarının çıkmasına, daha cazip şeyler üretmesine ön ayak olabilir.

Amerikalı Abraham Maslow denen amcamız insanın ihtiyaçlarına yönelik bir araştırma yapmış merak edenler Maslow piramidi diye aratabilir. Bence dert edinmemiz gereken daha büyük sorunlarımız var şu an.
 
Elimden geldiğince her oyunu orijinal almaya çalışıyorum. Tek başıma elimden bir şey gelmiyor maalesef Türkiye'nin genel halini düşündüğümde ise cidden insanların oyun alamamasını normal karşılıyorum. Oyunların fiyatları oldukça fahiş. (Küçük çaplı oyunlar için konuşmuyorum) Asgari maaş ise bildiğiniz üzere kıtlık seviyesinin bir tık üstünde belirlendi bu da işlerimizi daha çok zorluyor. Çalışan bir vatandaş oyuna mı yönelsin yoksa karnını doyurmaya çalışsın. Başka ülkelerde oyunlar bir eğlence sektörü olarak görünüp aylık 100 Dolar civarında (100 TL olarak düşünün) yaklaşık 4 tane oyun oynama şansı yakalaya biliyorken biz bu fiyata 1 tane büyük çaplı bir oyun bile alamıyoruz. Bakanlarımız gençlerin en çok yöneldiği, kafasını dağıtmak için rahatlamak için kullandığı aracı bile bir lüks olarak görüyor. Şimdi bu insanlar ne yapsın kafasını nasıl dağıtsın? Devlet bu ağır vergi politikasından vazgeçmediği sürece bu durum devam edecektir. Ülkede savaş varken bile bu şekilde vergiler alınmıyordu.
 

Geri
Yukarı