Programming Language
Hectopat
- Katılım
- 3 Haziran 2019
- Mesajlar
- 1.812
- Makaleler
- 3
- Çözümler
- 6
Sevgili dostlar şimdi hikayeyi en baştan anlatacağım. 1. sınıftayım ve sınıfa bir kız gelmişti. Çocuktum sadece içimden sevdim. Yani ciddi değildim ve bu şekilde 7. sınıfa kadar sürdü. 7'de artık değişmiştim. Bu sefer aşık olmuştum. Bir planım vardı. Önce samimi olacaktım sonra seviye ilerleyecekti. Fakat her şey istenildiği gibi gitmez, değil mi?
Şansımı denemek için arkadaşımın telefonundan onu sevdiğimi söyledim. Fakat tabii ki hiçbir şey yazmadı. Sonra engel attı. 2 sene bana engel attı. Sınıfta bana değememek (yani yanından geçiyorum yan yana geçmemek için) için başkalarını itiyordu. Benimle konuşmuyordu, ne yaptım ne ettim olmadı. En son 8. sınıfa başladım. Aklıma çok güzel bir fikir geldi: Onunla hiç muhatap olmayacak ve bu sayede kendisini artık sevmediğimi düşündürecek ve tekrar konuşabilecektik. Biraz denedikten sonra tam oluyorken gene batırıyordum. Bu şekilde 1 sene daha geçti. Başaramadım ama karşılığını aldım. Nasıl mı? Tabii ki de artık insanları öğrendim. Ben hep insanlara iyi davrandım. Hep onları düşündüm ama onlar ne yaptı beni bir kenara ittiler.
Olsun ben yine de insanlığımdan vazgeçmedim. Yine birini seviyorum fakat tekrar kimse beni sevmiyor. Olsun ben alıştım en azından her mutsuzluğumdan bir ders çıkarıyorum ve bakalım bu seferki ne? Belki yakışıklı değilim ama insanım, umarım birileri bunu günün birinde fark edebilir. Size bir tavsiyem hep iyi olun çünkü bu dünyanın iyilere ihtiyacı var. Gerektiğinde kendi, gerektiğinde başkalarının hatalarını taşıyabilecek iyi insanlara ihtiyaç var. Sağlıcakla kalın, hoşça kalın.
Şansımı denemek için arkadaşımın telefonundan onu sevdiğimi söyledim. Fakat tabii ki hiçbir şey yazmadı. Sonra engel attı. 2 sene bana engel attı. Sınıfta bana değememek (yani yanından geçiyorum yan yana geçmemek için) için başkalarını itiyordu. Benimle konuşmuyordu, ne yaptım ne ettim olmadı. En son 8. sınıfa başladım. Aklıma çok güzel bir fikir geldi: Onunla hiç muhatap olmayacak ve bu sayede kendisini artık sevmediğimi düşündürecek ve tekrar konuşabilecektik. Biraz denedikten sonra tam oluyorken gene batırıyordum. Bu şekilde 1 sene daha geçti. Başaramadım ama karşılığını aldım. Nasıl mı? Tabii ki de artık insanları öğrendim. Ben hep insanlara iyi davrandım. Hep onları düşündüm ama onlar ne yaptı beni bir kenara ittiler.
Olsun ben yine de insanlığımdan vazgeçmedim. Yine birini seviyorum fakat tekrar kimse beni sevmiyor. Olsun ben alıştım en azından her mutsuzluğumdan bir ders çıkarıyorum ve bakalım bu seferki ne? Belki yakışıklı değilim ama insanım, umarım birileri bunu günün birinde fark edebilir. Size bir tavsiyem hep iyi olun çünkü bu dünyanın iyilere ihtiyacı var. Gerektiğinde kendi, gerektiğinde başkalarının hatalarını taşıyabilecek iyi insanlara ihtiyaç var. Sağlıcakla kalın, hoşça kalın.
Son düzenleyen: Moderatör:
