Semih Demir
Kilopat
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
- Meslek
- Öğrenci
Babalarımız bizler için çok değerlidir, sevgimizi onlara annemizi sevdiğimiz kadar gösteremesekte 'Babanın gölgesi yeter..' diye bir söz dahi vardır, babanın hayatın sunmuş olduğu zorluklar içerisinde size güzel bir yaşam sunabilmek için çalışması, sizi daha güzel bir gelecek ile buluşturması için yaptığı fedakarlıkların haddi hesabı yoktur. Anne için zaten kelimeler yetmez, anne de baba da çok önemlidir ama erkek için anneden sonra ise babanın çok farklı değeri vardır, belki babanıza annenize sarıldığınız gibi sarılmayabilir annenizle samimi olduğunuz kadar samimi olmayabilirsiniz, ama babaya karşı bir sevgi vardır hep içinizde, hani olmasa da olur bile dersiniz bazen istediğinizi almadığı için çok kızarsınız da asla da kıyamazsınız. Tarifi yoktur bunun bizler için, gece vakti açılmış belki de sizleri üzebilecek veyahut karamsarlığa düşündürecek bir konu olabilir ama bu amacı güderek açılmamıştır. Babası vefat eden bütün kardeşlerim için acısı dinmeyecekte olsa Allah tekrar ve tekrar rahmet eylesin, toprağı bol olsun. Bu kardeşlerimize de birilerinin hâlâ onun için olduğunu hatırlatalım. Peki konuyu neden açtım? 1 haftadır babam yurtdışında bir iş görüşmesi ve bir nevi tatil için, 1 haftadır adeta ben, ben değilmiş gibi her şeyden kesildim. Babama çok düşkün biri değilim ama bunu 1 haftalık yokluğunda anladım, 1 haftadır ne doğru düzgün su içebildim ne yemek yiyebildim.. Bunun akabinde böyle bir konu açtım, bazen öyle karamsarlığa düşüyorum ve endişeleniyorum ki işin içinden çıkamıyorum. Bu fobiyi yaşayan kişiler var mı aramızda pekâlâ?