Criesley
Kilopat
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
- Meslek
- İlahiyat
Ömrümden 12 yılı çoğu yararsız bilgiler ile dolu okul hapishanesinde geçirdikten ve yıllarımı bir iş kazanmak için harcadığım 18 yılın ardından 24 yaşımda memur oldum.
Ailemden uzakta başka bir yerde, başka bir evde yalnız yaşıyorum. Bu sizin bir hayaliniz olabilir ama benimki bu değildi.
Bir ilçede yeni bir apartmanda oturuyorum. İnternet, televizyon hizmeti 2.5 aydır yok ve gelmedi. Bilgisayarda önceden yüklediğim oyunlar ve elimde 50 Kb/saniye internete sahip bir telefonla oturuyorum. Kimsem yok. Evde müzikten başka ses yok. Arkadaşım diyeceğim bir insan yok. Sevgilim yok. Kimseyi sevecek gücüm de yok. İşe başladığım başlayalı yalnızım. Kafa dengi kimsem yok, çoğu kişi çevremde evli ve kendi hayatlarını buna adamış durumdalar.
Almak istediğim riskler, belki memurluğu bile bırakmayı düşündürecek karar risk alıp kendi işimi kurmak istediğim için uzun süre ne evliliği ne de bir ilişkiyi kaldırabilecek durumda olacağımı sanmıyorum.
İnternet olmadığı için hayalimdeki meslek için kendimi geliştiremiyorum. Artık bu beni tüketmeye başladı. Bazen yaşama isteğimi kaybediyorum.
Şu an yaptığım mesleği kendim isteyerek seçtim ve yapmayı sevdiğim bir meslek. Ama ortam beni mahvediyor ve soğutuyor. Ne yapacağımı bilmiyorum.
Belki bunu kimse okumaz bilmiyorum. Zor durumdayım. Gerçekten ne yapacağım bilmiyorum. 4 yıl burada kalmak zorundayım. Bu durumu kimseye anlatamıyorum.
Ailemden uzakta başka bir yerde, başka bir evde yalnız yaşıyorum. Bu sizin bir hayaliniz olabilir ama benimki bu değildi.
Bir ilçede yeni bir apartmanda oturuyorum. İnternet, televizyon hizmeti 2.5 aydır yok ve gelmedi. Bilgisayarda önceden yüklediğim oyunlar ve elimde 50 Kb/saniye internete sahip bir telefonla oturuyorum. Kimsem yok. Evde müzikten başka ses yok. Arkadaşım diyeceğim bir insan yok. Sevgilim yok. Kimseyi sevecek gücüm de yok. İşe başladığım başlayalı yalnızım. Kafa dengi kimsem yok, çoğu kişi çevremde evli ve kendi hayatlarını buna adamış durumdalar.
Almak istediğim riskler, belki memurluğu bile bırakmayı düşündürecek karar risk alıp kendi işimi kurmak istediğim için uzun süre ne evliliği ne de bir ilişkiyi kaldırabilecek durumda olacağımı sanmıyorum.
İnternet olmadığı için hayalimdeki meslek için kendimi geliştiremiyorum. Artık bu beni tüketmeye başladı. Bazen yaşama isteğimi kaybediyorum.
Şu an yaptığım mesleği kendim isteyerek seçtim ve yapmayı sevdiğim bir meslek. Ama ortam beni mahvediyor ve soğutuyor. Ne yapacağımı bilmiyorum.
Belki bunu kimse okumaz bilmiyorum. Zor durumdayım. Gerçekten ne yapacağım bilmiyorum. 4 yıl burada kalmak zorundayım. Bu durumu kimseye anlatamıyorum.
Son düzenleyen: Moderatör: