Yalnız olmamak nasıl bir şey?

Sana zamanında kaba davranmış olabilirim, özür dilerim.
Açıkçası sen, bana eski beni hatırlatıyorsun. Ben de senin gibiydim zamanında, istersen buradaki eski mesajlarımı inceleyebilirsin. Tipsizim, sıskayım, sempatik değilim, daha konuşmayı bile bilmiyorum. Zamanında bunları çok dert edinirdim. Ama sonradan bunların hepsinin anlamsız olduğunu anladım.
Devir.
Değişen nesil.

Değer miydi? Bütün bunlara rağmen suçu kendimde aramak?
Bak, bazı şeylerin farkına vardığın an herşey elini şıklatmakta kalır. Şu an açıkçası hiçbir şey değişmedi, yine yalnızız ama açıkçası artık umursamıyorum. Yaptığım işe, hayatıma odaklanmaya çalışıyorum. Buralarda konu açarak kendini acındırmak yerine kendine tokat atıp ne kadar mallaştığını hatırla.
 
Son düzenleme:

Geri
Yukarı