Biraz da kendimden bahsedeyim.
Bugün öğleden sonra dışarıya dolaşmaya çıktığımda okuldan çıkan çocukları, gençleri gördüm. Açıkçası o zaman fark ettim. Arkadaşlığın nasıl birşey olduğunu unutmuşum...
Yeni dönemdekilere hiçbir şekilde güvenmiyorum. Kendimi onlardan soyutladım, doğrunun bu olduğunu biliyorum. Zaten farklıydım ve artık iyice devirden bağımsız oldum.
3 yıl oldu. Artık çevremde hiç kimse kalmadı. Annem, babam bile beni dinlemek istemiyor. Sen yalnız değilsin evlat. Benim doğru düzgün diyalog kurduğum hiç kimse yok.
Biliyorum, şimdi "üzgün" atacaksınız. Bunun hiçbir anlamı yok çünkü ben kendimi kapattım. Bunu ben istedim ve yaptığımın arkasındayım.