Yalnızlık Hissi

dwialia dedi:

Arkadaşlar hepinize iyi geceler öncelikle, umarım iyisinizdir!
Ben normalde çok pozitif ve çok mutlu bir insanımdır, en sevmediğim insanların yanında bile mutlu ve pozitif olmaya çalışırım. Dost canlısıyım ve birileriyle felsefi sohbet etmek benim çok hoşuma gidiyor. Şu anda hazırlık okuduktan sonra 9. sınıfa geçtim. Derslerim iyi, günlük çalışırım ve hocaları iyi dinlerim. Aslında sosyal hayatım da iyi bir sürü arkadaşım var fakat sohbetlerimiz çok monoton ve boş. Ben bu tip gereksiz konuşmaları sevmiyorum fakat o insanların suyuna nasıl gidebilirim bilmiyorum çünkü ben zaten bire bir konuşmalarda zorluk çeken biriyim. Böyle birisiyle sohbet ederken eğer bir sessizlik olursa yanımdaki kişi sıkıldı mı, beni sevmiyor mu diye çok düşünürüm. Gerçekten sevdiğim birkaç kişi var sadece onlarla samimi olabiliyorum ve gayet iyi sohbet edebiliyorum ama birisi şu anda 12. sınıf ve pek boş vakti olmuyor. Tanıştığım ve uzun süreli arkadaşlık yaptığım insanlar illaki ki beni bir şekilde sırtımdan bıçaklıyorlar ve bir daha bunu yapanların yüzüne bile bakasım gelmiyor. Çevremdeki insanlar çok boş konuşuyor mesela, bunlar da beni rahatsız ediyor. Aileme bunları açıklıyorum ellerinden geleni yapıyorlar ama yardımcı olmuyor çünkü bizim dönemimiz cidden çok farklı. Artık okulun rutinliği ve çoğu şeyin monotonluğu beni çok sıkıntıya sokuyor, önerilerinizi bekliyorum. (az kalsın unutuyordum, doğum günümü 1 tane bile arkadaşım kutlamadı; 7 Ekim'deydi halbuki. )
Tekrardan iyi geceler ve forumlar!

Genişletmek için tıkla...