Bu milletin iki belirgin özelliği var.
Birincisi; sadece kendi çıkarını düşünür, en alttan en üste kadar geçerlidir bu. Misal x mesleği kendi şartları düzeldiği zaman susar, y meslek grubunun hakları için çıtını çıkarmaz. Ama utanmadan diğer gruplardan destek bekler ve saf insanlardan aldığı destekle çıkarım elde eder. Misal doktorlar. Vaktinde ekşi sözlükte herkes destek verdi, şartlarda az da olsa iyileştirme yapıldı, sonucunda başka gruplar destek istediği vakit doktorlarımızdan çıt çıkmadı. Bu her şey için geçerlidir, sadece meslekler değil. (Eyt mağdurları da güzel bir örnek buna.)
İkincisi ise; siyasi görüşü, yaşı, cinsiyeti, ırkı, dini, maddi durumu vs. ne olursa olsun, bu millet konuşmaktan öteye geçmez. Yaklaşık 5 senelik kriz boyunca herkes herşeyin uzmanı oldu. Özellikle ekonomi ve siyaset ki, konunun canlılığından bile anlaşılıyor. Papağan gibi herkes aynı sıkıntılardan bahsediyor, çözümlerden bahsediyor, iş icraate geldiği vakit kimse elini taşın altına koymuyor. Ne bir birlik var ne cesaret. İlk konuyla bağlantılı olarak görülebilir ki bencillik, vurdum duymazlık, aç gözlülük, korkaklık ve umursamazlık, maalesef ki toplumumuzu baştan sona etkilemiş.
