Ben kendimi bir yere ait hissetmiyorum diye yok mu oluyorum yani? Duyularimiz ve dusuncelerimizin bizi yaniltmasi cok normal bir durum cunku kusursuz bir varlik olmadigimiz cok net ortada. Ben kendimi dunyaya ait hissetmiyorum, keske dogmasaydim fakat bu dunyada arkadasim ve ailem oldugu icin hayatta kalmaya calisiyorum. Var olmak nefes almak, kalbin atmasidir. Gercekten var olmak ise gercekten cok ayri bir konu ona girersek hic cikamayiz. Ayrica Tanri'nin dusuncesi olma birazcik meh. Inandirici gelmiyor. Simulasyon teorisi bana daha mantikli geliyor.