Erenov88
Centipat
- Katılım
- 17 Ağustos 2024
- Mesajlar
- 22
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
2024 YKS'de çalışamayip hiçbir yere yerleşememiştim. O yerleşemediğim bir aylık dönemde ortam bayağı huzursuzdu; sırf kavga çıkmasın diye dedem bize yatıya gelmişti. YKS'ye kadar neredeyse aralıksız her gün çizim yapan bir tiptim. Profesyonel olmasa da tutoriallarla işi kendimce çözdüğümü sanıyordum.
Sonra annem bir arkadaşından güzel sanatların yetenek sınavı haberini alınca, beni o sınava girmem için ikna etti. Normalde hiç istemiyordum çünkü diğerlerinin eğitimli geleceğinin benden 3-5 gömlek üstün olduğunu biliyordum. Çizim sınavından sınırda puan alırken, yazılı sınavda neredeyse full çektim. Sonuçlar açıklandığında listede adımın olmadığını gördüğümde çok sevinmiştim çünkü üniversite gibi bir hayalim yoktu.
Ama sonra paaat, grafik tasarım 72. yedeğe kadar geldi. Bizimkiler hoplayıp zıplarken benim suratım sirke satıyordu; çekiştire çekiştire fotoğraf çektirmeye götürdüler. Neyse, işte okul başladı ve hayatımın kaydığını o zaman hissettim. İlk dönem sürüne sürüne, derslerden kaytara kaytara bir şekilde ilk dönemi bitirdim.
Bu arada ilk dönemin sonunda DEHB tanısı aldım ama ilaç falan başlamadım. 2. dönem başladığında, ilk hafta gidip artık dayanamadığımı hissedip son dersime girdim ve o kapıdan çıkıp bir daha girmedim. 2. dönem hiçbir derse veya sınava girmedim; aileme yalan söyleyerek geçiştirdim.
Pazartesi okul açılıyor ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bu dertlerimi maalesef babama anlatamıyorum. Anlattığımda bir daha hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını biliyorum. Son üç aydır DEHB için ilaç kullanıyorum ama bu baba problemine ilaç bile deva olmuyor.
Bir fikir verin, yalvarırım… bir de askerlik illeti var; ne yapacağımı bilmiyorum.
Sonra annem bir arkadaşından güzel sanatların yetenek sınavı haberini alınca, beni o sınava girmem için ikna etti. Normalde hiç istemiyordum çünkü diğerlerinin eğitimli geleceğinin benden 3-5 gömlek üstün olduğunu biliyordum. Çizim sınavından sınırda puan alırken, yazılı sınavda neredeyse full çektim. Sonuçlar açıklandığında listede adımın olmadığını gördüğümde çok sevinmiştim çünkü üniversite gibi bir hayalim yoktu.
Ama sonra paaat, grafik tasarım 72. yedeğe kadar geldi. Bizimkiler hoplayıp zıplarken benim suratım sirke satıyordu; çekiştire çekiştire fotoğraf çektirmeye götürdüler. Neyse, işte okul başladı ve hayatımın kaydığını o zaman hissettim. İlk dönem sürüne sürüne, derslerden kaytara kaytara bir şekilde ilk dönemi bitirdim.
Bu arada ilk dönemin sonunda DEHB tanısı aldım ama ilaç falan başlamadım. 2. dönem başladığında, ilk hafta gidip artık dayanamadığımı hissedip son dersime girdim ve o kapıdan çıkıp bir daha girmedim. 2. dönem hiçbir derse veya sınava girmedim; aileme yalan söyleyerek geçiştirdim.
Pazartesi okul açılıyor ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bu dertlerimi maalesef babama anlatamıyorum. Anlattığımda bir daha hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını biliyorum. Son üç aydır DEHB için ilaç kullanıyorum ama bu baba problemine ilaç bile deva olmuyor.
Bir fikir verin, yalvarırım… bir de askerlik illeti var; ne yapacağımı bilmiyorum.
