Çok teşekkür ederim, bir ay boyunca yürüyemek... Şunu öğrendim, "ŞÜKÜR". Evet, ayakların ne kadar önemli olduğu. Atletizm yapan biri olarak o kadar zorlandım ki. Koşamamak, benim için çok kötü bir şeydi. Sürekli olarak kitap okudum. Kendim ders çıkardım bu durumdan. Kötünün, daha da kötüsü vardır diye. 23 yaşına geldim. Hâlâ şunu savunuyorum: Sağlık olursa her şey yapabilirsiniz. Tek ölüme çare yoktur. Sağlık yoksa, hiçbir şey yoktur.
Doğum günümü karantinada geçireceğim
- Konuyu başlatan Kerm_e
- Başlangıç Tarihi
- Mesaj 13
- Görüntüleme 660
Ne kadar güzel atletizm ile uğraşıyorsunuz.
Alçı çıktıktan sonraki o mutluluğu anlatamam. 18 Şubat 2020... Evet, bu tarihi hiç unutamıyorum. Doktor bana, artık yürüyebilirsin dediği zaman.. O cümle... İşte o cümle, beni çok mutlu etmişti. Sürekli yürüdüm, sabahlara kadar yürüdüm. İyileştim, koşmayı bırakmadım. Bırakmayacağım da. İlk alçı çıktığı zaman bana topal dediler, güldüler... Ben pes etmedim. Yürüdüm, yürüdüm ve yürüdüm. Sonunda koştum. Hayat bana en güzel ders verdi. Atletizm, gerçekten güzel spor. 16 yaşından beri koşuyorum. 7 yıldır atletizm yapıyorum. Zaman çabuk geçiyor.
Kazasız belasız hocam.
