İçimi döküyorum

Yaş kaç?

BitikBirİnsanEvladı dedi:

Hayattan gerçekten de sıkılmış bulunmaktayım. Bu 3 gündür başıma gelmeyen şey kalmadı. Dünden önceki gün ablamla tartıştım, ablam da bana bir daha benim işlerime karışırsan en adisin dedi ve ağza alınmayacak küfürler etti. Dün de arkadaşlarımla buluşacaktım, saat akşam 7 buçuk-8 gibi dedim ki ne kadar getireyim, 20 dedim, yok yetmez dediler, 50 dedim; yok, yetmez dediler. Ben de şakasına aynen bunu yazdım "Hayırdır oğlum hesabı bana mı kitleyeceksiniz? " ve bana hepsi bir anda küfür edip bir daha yanımıza gelme dediler, gruptan da attılar. Ben şaşkın şaşkın bakıyorum telefona aradan, 15 dakika geçti abimin eşyaları vardı değişecek, mağaza da 10 dakikalık yürüme mesafesinde. Abim dedi ki: Git bu eşyaları değiştir abim gittikten sonra diğer ablam dedi ki sen bırak ben arkadaşlarımla buluşacağım o sırada değiştiririm ben de tamam dedim bilgisayarı açtım birden abim gelip bağırmaya başladı dedim ki ablam götürecekmiş ben de tamam dedim ama tir tir titriyorum korkudan sonra ablamla gönderdi beni ablam da sinirlendi direkt minibüse binip gitti ben de yanıma para almadığım için yolda ağlayarak gittim ablamın peşinden bugün de yine ablamla annem kavga ediyorlardı (dün elbiseleri değiştirmeye giden ablam) dedim ki yapmayın kendinize yazık ama aşırı derecede bağırıyorlardı ben de en son sinir krizi geçirip bağırdım duysanıza beni diye ikisi birden bana terbiyesiz dedi aradan 1 saat geçti abim geldi işten yemek yiyecekti ben de saat 3 gibi yediğim için aç değildim bunu söyleyince yine bağırmaya başladı. Az önce de tek bir arkadaşım kalmıştı o da ailesi yüzünden ayrıldık cidden ne yapacağımı bilmiyorum bağırmak istiyorum hunharca ama nafile bana bir akıl verin arkadaşlar. Ne yapacağımı şaşırdım.

Genişletmek için tıkla...

Ne diyeceğimi bilmiyorum vallahi. Arkadaşlarından ayrıldığın iyi olmuş. Üzülme, sıfırdan başlarsın ama kişileri iyi seçmelisin, ince eleyip sık dokumalısın. Bunun gibi insanlara ''Merhaba, Merhaba'' bile fazla. Aile konusunda ters zamana denk gelmiş olabilirsin. Herkes gününde olmayabilir. Kimi zaman etrafındaki bütün insanlar seni umursamayabilir, bağırabiliir, yanından uzaklaştırır bazı günler. O zaman gerçekten patlamak istersin. Kafayı sıyırmamak elde değil. Sabırdan başka bir şey gelmez elinden.

Adamı sigaraya başlatır bu olay. (Tavsiye etmiyoruz, kullanmıyoruz.)

Çevreni takma. Arkadaş vs. de isteme. Seni ayakta tutan sensin, arkadaşların veya çevren değil. Onlar sadece facetime. Çok ufak bir hatan olsa bile çekip giderler veya sürekli trip atarlar. Hayatına bak derim. Okulunu bitir ve derslerine falan odaklan mesela. Sonrasında kariyer de yapabilirsin. Keyfine göre de ciddi düşündüğün bir sevgili yapabilirsin ama bence onu da yapma, evlenme de. Kendine bir tane köpek, kedi filan al. Hiç olmazsa daha sadık ve daha az zararı var (maddi-manevi). Benim önerilerim bunlar.

BitikBirİnsanEvladı dedi:

Dün de arkadaşlarımla buluşacaktım, saat akşam 7 buçuk-8 gibi dedim ki ne kadar getireyim, 20 dedim, yok yetmez dediler, 50 dedim; yok, yetmez dediler. Ben de şakasına aynen bunu yazdım "hayırdır oğlum hesabı bana mı kitleyeceksiniz? " ve bana hepsi bir anda küfür edip bir daha yanımıza gelme dediler, gruptan da attılar.

Genişletmek için tıkla...

Hocam ben o kişiler ile dostluk kurmazdım. Bir buluşma için 20 TL yeterli.

Hocam sizi abiniz, ablanız ve anneniz (babanızı bilmiyorum) çok küçük görüyor yani biraz kendinizi göstermeniz lazım abiniz birden size korkunç bir şekilde bağıra bağıra konuşmaya başlıyor ve anneniz ile ablanız tartışırken 2'side sizi kale bile almıyor. Sizin adınıza üzüldüm hocam. Bu arada yaşınız kaçtı?

Bir insanın çevresindeki herkes yalan olunca böyle oluyor. Hiç kimse gerçek ve samimi değil. Acilen kendini oradan kurtar. Oku adam ol kendi hayatını kur. Ablan ve Abin seni hala küçük görüyorsa hayatından çıkar bu kadar basit. Aileniz bile size bu konuda yardımcı olmuyorsa el insanlarından farkı olmuyor. Abi abla senin yanında olması gerekirken yaptıklarına bak. Bir an önce hayatını düzene oturt kendi hayatını kur. Samimi ve güzel arkadaşlıklar herkesi bulacak.

BitikBirİnsanEvladı dedi:

Hayattan gerçekten de sıkılmış bulunmaktayım. Bu 3 gündür başıma gelmeyen şey kalmadı. Dünden önceki gün ablamla tartıştım, ablam da bana bir daha benim işlerime karışırsan en adisin dedi ve ağza alınmayacak küfürler etti. Dün de arkadaşlarımla buluşacaktım, saat akşam 7 buçuk-8 gibi dedim ki ne kadar getireyim, 20 dedim, yok yetmez dediler, 50 dedim; yok, yetmez dediler. Ben de şakasına aynen bunu yazdım "Hayırdır oğlum hesabı bana mı kitleyeceksiniz? " ve bana hepsi bir anda küfür edip bir daha yanımıza gelme dediler, gruptan da attılar. Ben şaşkın şaşkın bakıyorum telefona aradan, 15 dakika geçti abimin eşyaları vardı değişecek, mağaza da 10 dakikalık yürüme mesafesinde. Abim dedi ki: Git bu eşyaları değiştir abim gittikten sonra diğer ablam dedi ki sen bırak ben arkadaşlarımla buluşacağım o sırada değiştiririm ben de tamam dedim bilgisayarı açtım birden abim gelip bağırmaya başladı dedim ki ablam götürecekmiş ben de tamam dedim ama tir tir titriyorum korkudan sonra ablamla gönderdi beni ablam da sinirlendi direkt minibüse binip gitti ben de yanıma para almadığım için yolda ağlayarak gittim ablamın peşinden bugün de yine ablamla annem kavga ediyorlardı (dün elbiseleri değiştirmeye giden ablam) dedim ki yapmayın kendinize yazık ama aşırı derecede bağırıyorlardı ben de en son sinir krizi geçirip bağırdım duysanıza beni diye ikisi birden bana terbiyesiz dedi aradan 1 saat geçti abim geldi işten yemek yiyecekti ben de saat 3 gibi yediğim için aç değildim bunu söyleyince yine bağırmaya başladı. Az önce de tek bir arkadaşım kalmıştı o da ailesi yüzünden ayrıldık cidden ne yapacağımı bilmiyorum bağırmak istiyorum hunharca ama nafile bana bir akıl verin arkadaşlar. Ne yapacağımı şaşırdım.

Genişletmek için tıkla...

Reşit oldun mu bilmiyorum. Ama bu dönemler geçecek. Eğer gerçekten anlattığın gibiyse kendi ortaokul-lise dönemimde özellikle, kendime benzettim. Sana tavsiyem, kendini gözden geçir, ne yapman gerekiyor, ne lazım ne değil düşün. Sonra harekete geç ve bir kanıya vardıktan sonra ders çıkarmaya, aynı durumları tekrar yaşamamaya bak. Bir akışa bırak kendini, sevdiğin, keyif aldığın ve seni geliştiren aktivitelere yönelmeye bak. Bunlara çok kafa yormak seni iyice bunaltacaktır.

realmoonlight dedi:

Adamı sigaraya başlatır bu olay. (tavsiye etmiyoruz, kullanmıyoruz.)

Genişletmek için tıkla...

Başlamıştım zaten 5-6 ay oluyor.

KırAtlıLiberal dedi:

Yaş kaç?

Genişletmek için tıkla...

16.

Forse dedi:

Bir insanın çevresindeki herkes yalan olunca böyle oluyor. Hiç kimse gerçek ve samimi değil. Acilen kendini oradan kurtar. Oku adam ol kendi hayatını kur. Ablan ve Abin seni hala küçük görüyorsa hayatından çıkar bu kadar basit. Aileniz bile size bu konuda yardımcı olmuyorsa el insanlarından farkı olmuyor. Abi abla senin yanında olması gerekirken yaptıklarına bak. Bir an önce hayatını düzene oturt kendi hayatını kur. Samimi ve güzel arkadaşlıklar herkesi bulacak.

Genişletmek için tıkla...

Çok haklısınız ama çevremde düzgün insanlar yok bu sene başka okula gideceğim inşallah orda düzgün arkadaşlıklar edinirim.

eL orfaNato dedi:

Reşit oldun mu bilmiyorum. Ama bu dönemler geçecek. Eğer gerçekten anlattığın gibiyse kendi ortaokul-lise dönemimde özellikle, kendime benzettim. Sana tavsiyem, kendini gözden geçir, ne yapman gerekiyor, ne lazım ne değil düşün. Sonra harekete geç ve bir kanıya vardıktan sonra ders çıkarmaya, aynı durumları tekrar yaşamamaya bak. Bir akışa bırak kendini, sevdiğin, keyif aldığın ve seni geliştiren aktivitelere yönelmeye bak. Bunlara çok kafa yormak seni iyice bunaltacaktır.

Genişletmek için tıkla...

Geçecektir ama geçmek bilmiyor ki her gün ayrı bir dert ile başlıyorum.

Kuru kuru dedi:

Hocam ben o kişiler ile dostluk kurmazdım. Bir buluşma için 20 TL yeterli.

Hocam sizi abiniz, ablanız ve anneniz (babanızı bilmiyorum) çok küçük görüyor yani biraz kendinizi göstermeniz lazım abiniz birden size korkunç bir şekilde bağıra bağıra konuşmaya başlıyor ve anneniz ile ablanız tartışırken 2'side sizi kale bile almıyor. Sizin adınıza üzüldüm hocam. Bu arada yaşınız kaçtı?

Genişletmek için tıkla...

Hocam söylediğimde parkta oturup cips-kola yapacaktık sohbet muhabbet Allah'a şükür ayrıldım o şahıslardan, bugün öğrendim içki içiyorlarmış.

Hocam arkadaş ortamınızı iyi seçin, abiniz ile ablanızla konuşmayı deneyin olmaz ise salın onları ve üniversiteyi kazanmaya bakın iş sahibi olduğunuzda kimseye bir ihtiyacınız kalmayacak.

BitikBirİnsanEvladı dedi:

Başlamıştım zaten 5-6 ay oluyor.



16.

Çok haklısınız ama çevremde düzgün insanlar yok bu sene başka okula gideceğim inşallah orda düzgün arkadaşlıklar edinirim.


Geçecektir ama geçmek bilmiyor ki her gün ayrı bir dert ile başlıyorum.


Hocam söylediğimde parkta oturup cips-kola yapacaktık sohbet muhabbet Allah'a şükür ayrıldım o şahıslardan, bugün öğrendim içki içiyorlarmış.

Genişletmek için tıkla...

Kardeşim boş ver iyi olmuş. Bende aynı yollardan geçtim yaş 22 şimdi. Neleri, kimleri çıkardık hayatımızdan bir bilsen. Bunlar hep hayat tecrübesi. Sigara, evet kötü fakat içki daha kötü. İçki uçsuz bucaksız belaya sokar insanı. Sigaranın en azından niyeti belli, yavaş yavaş zehirliyor.

Bir anımı anlatayım. Lise sondayım. Sınıfta x-3 isimli kızın benden hoşlandığını öğrendim. Büyük müzakereler ve görüşmeler sonucu gönül işimiz oldu. 1 Hafta geçti, 2 hafta geçti, 3. hafta oldu. Çıkardım telefonu mesaj atacağım durağa beraber gidelim diye. Attım mesajı, dedim x-3 beraber gidelim durağa. Bana dedi ki, gelmene gerek yok, sebebini sordum. Ben işte artık çevremde ki kimseye güvenemiyorum...(keşke bunu yazacağına direkt ayrılalım deseydi, böyle dolambaçlı şeylere gerek yok) falan devamı, bir ton şey. Dedi, ayrılalım. Tamam ayrılalım fakat sebebi ne? diye sordum. Bana dediği tek şey "annemden" korkuyorum. Peki dedim, öyleyse öyle. Orada bitirdik.

Ertesi gün oldu, dersteyiz fakat CS 1.6 oynuyoruz bilgisayarlarda sınıfça. Telefonuma bir çağrı geldi. Telefon bilinmedik numara. Açtım. İşte ben x-3'ün annesiyim, oğlum çıkışta bir konuşalım, dedi. Tamam teyze dedim, okulun çıkışında ki parka gelirim ben orda konuşuruz ne istersen. Nasıl bir kafayla yaşıyormuşum bilmiyorum fakat o hışımla ne hocayı dinledim ne kendimi dinledim, neyim varsa topladım sınıfın kapısını çarpıp çıktım.

Gittiğimde x-3'ün annesi beni orada bekliyordu. Başladık konuşmaya, işte siz kardeşsiniz, siz okuyorsunuz, siz arkadaşsınız falan sevgili olamazsınız bir ton şey söyledi. Neyse, ee zil çaldı millet çıkıyor okuldan. x-3'ün kendisi geldi ve arkasında sınıf arkadaşlarımla beraber birde. O sırada x-3 bana karşı öyle bir tavır aldı ki, neye uğradığımı gerçekten o an şaşırdım. 3 Yıldır aynı sınıfta ömrümüz geçmiş. Bambaşka biri oldu. Annesi durduk yere sinirlenmeye başladı. Ben daha ne olduğunu anlayamadan annesi sol eliyle bana bir tokat çıkarttı ki babam ve annem bana hayatımda bir kere öyle vurmadı. Başım saat 24 yönünden 21 yönüne döndü. Dalga geçmiyorum. Dedi seni bir daha kızımla konuşurken görmeyeyim yoksa seni dağa kaldırırız falan teyze tehdit etti beni. Annem yaşında kadın vursan vurulmaz. Sövsen sövülmez. Sırf bu yüzden kendimi de tuttum ağzımı da tek kelime etmedim tokadı yedikten sonra. Yarım saat sonra okulun duvarında sigara içiyordum. Ağzına sigara sürmemiş ben.

Tek suçum kızıyla gönül ilişkimiz olması. Elini bile tutmadım elini. Keşke şimdi ki aklım o zaman olsaymış. Diyorum ki kendime o kadar çok şeyi dert etmişim ki halbuki masada biriken tozlardan farkı yokmuş. Allaha şükür, yaşım ilerledikçe bir şeyleri idrak eder oldum da, artık bir sorunla karşılaştığımda ya da birisiyle tartışma durumuna gelirsem, önce kendimi yokluyorum, sonra karşımdakini yokluyorum. 3-4 defa ölçüp biçip karar veriyorum. Yoksa zararlı çıkan ben oluyorum. Boşu boşuna kimsenin kalbini kırmanın mantığı yok. Bunun gibi ve daha farklı hem arkadaş hem aile olsun nice şeyler yaşadım. İnsan bunları yaşayacak ki hayatı öğrenecek. Senin durumunu inan yaşamayan yoktur.

Şu da kulağına küpe olsun. O lisede, üniversite de arkadaş edindiklerin var ya, işte hiç birisi okul bittiğinde senin ne adını ne soyadını ne de kim olduğunu hatırlayacak. O yüzden hepsine koy gitsin. Baktın birisi sana surat mı büküyor, işte şuraya gelmedin buraya gelmedin, bana bunu ısmarlamadın falan gibi şeyler yapıyorsa. Ondan ne arkadaş ne dost ne de kardeş olur. Arkadaş, kardeş, dost dediğin iyilik yapınca artmaz, kötülük yapınca azalmaz.

Sınıfına dikkat et, gruplaşmış ve burnu bir havada tiplerden uzak dur. Bunlar genelde vur kaç tiplerdir. Bu gün arkadaşın yarın düşmanındır. Böyle köşe de kıyı da tek kalmış kimsenin arasına almadığı kişilerle arkadaşlık kur. Çünkü böyle insanlar dışlandığı için birileri ona dostça yaklaştığında seni, benimserler. Kaybetmez istemezler ve işi çıkara dökmezler (istisnai durumlar elbet vardır insan oğlu bir değil). 4 senelik lise hayatımda öyle tecrübeler edindim ki, şimdi sorunlarla karşılaştığımda dimdik karşılayabiliyorum, çok şükür. Aileni her daim mutlu etmeye çalış. Onlar hayattayken kıymetlerini bil. Göçtüklerinde öyle bir boşluk oturur ki içine, başka şeyle o boşluğu dolduramazsın. Keşke benim de başıma gelip bağıracak bir ablam, abim v.s olsaydı.