WiSo
Hectopat
- Katılım
- 6 Aralık 2020
- Mesajlar
- 682
- Çözümler
- 1
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Selam dostlarım.
Başlıkta da görüldüğü gibi yasama sevincimi kaybettim. Açıkçası içimi dökmek için ve sizden tavsiyeler almak için açtım bu konuyu.
Son zamanlarda aile ici yaşadığım olaylardan dolayı olduğunu düşünüyorum. Üstüne günlük hayat ve sınav stresi eklenince zor bir durumda kaldım. Yaklaşık 4 aydır ailem dağılmaması için uğraşıyorum fakat yoruldum. Gerçekten yoruldum. Annem ve babam ile ayrı ayrı konuşup sürekli onları sakinleştirmek vs. çok yorucu bir hal aldi. Boşanmak gayet doğal bir olay. Fakat bunu engellemek için elimden geleni yaptım ve sanırım sadece süreci uzattım. Sonuç değişmeyecek.
Asil konuya gelirsek eğer bu olaylardan dolayı benim yasama sevincim kalmadı. Şöyle anlatayım. Bilgisayar oynamak, arkadaşlarla takılmak vs. gibi aktiviteler bile boğucu bir hal aldi. Hadi bilgisayar bir nebze çünkü tek başınasın ve kafa dinliyorsun. Fakat insanlarla diyolog kurmak gerçekten sıkıcı olmaya başladı. Yapmayı sevdiğim şeyler anlamsız gelmeye başladı. Hayallerim saçma gelmeye başladı. Hayat tamamen boş gibi. Ornegin yılbaşı geliyor ve her sene sabırsızlıkla bekledigim yılbaşı günü sanki normal bir günmüş gibi geliyor.
Bilmiyorum ne kadar anlatabildim.
Kendi kendime yenebilirim bunu fakat yardim yine de fena olmaz.
Başlıkta da görüldüğü gibi yasama sevincimi kaybettim. Açıkçası içimi dökmek için ve sizden tavsiyeler almak için açtım bu konuyu.
Son zamanlarda aile ici yaşadığım olaylardan dolayı olduğunu düşünüyorum. Üstüne günlük hayat ve sınav stresi eklenince zor bir durumda kaldım. Yaklaşık 4 aydır ailem dağılmaması için uğraşıyorum fakat yoruldum. Gerçekten yoruldum. Annem ve babam ile ayrı ayrı konuşup sürekli onları sakinleştirmek vs. çok yorucu bir hal aldi. Boşanmak gayet doğal bir olay. Fakat bunu engellemek için elimden geleni yaptım ve sanırım sadece süreci uzattım. Sonuç değişmeyecek.
Asil konuya gelirsek eğer bu olaylardan dolayı benim yasama sevincim kalmadı. Şöyle anlatayım. Bilgisayar oynamak, arkadaşlarla takılmak vs. gibi aktiviteler bile boğucu bir hal aldi. Hadi bilgisayar bir nebze çünkü tek başınasın ve kafa dinliyorsun. Fakat insanlarla diyolog kurmak gerçekten sıkıcı olmaya başladı. Yapmayı sevdiğim şeyler anlamsız gelmeye başladı. Hayallerim saçma gelmeye başladı. Hayat tamamen boş gibi. Ornegin yılbaşı geliyor ve her sene sabırsızlıkla bekledigim yılbaşı günü sanki normal bir günmüş gibi geliyor.
Bilmiyorum ne kadar anlatabildim.
Kendi kendime yenebilirim bunu fakat yardim yine de fena olmaz.