Neden değil? Anlaşamayan iki insanın birbirlerine ve ailelerine eziyet etmesi mi daha normal?
Ben evlilik öncesi uzun süre beraber zaman geçirilip belirli psikolojik testlerden sonra evlendirilmesi taraftarıyım. Çocuk yaptıktan sonra ben boşanıyorum dersen olan çoluğa çocuğa oluyor işte yazık günah ya.
Geçmişe böyle bir müdahale mümkün değil. Ancak geleceğe mümkün. Sabah akşam kavga eden anne babadansa, ayrı anne baba daha iyi olur çocuk için. Sürekli kavga dönen bir evde çocuğun psikolojisi %100 berbat durumda olacakır. Eğer ayrıldıktan sonra aile çocuklarına yeterince ilgi gösterirse, (şımartmadan) beraber olup devamlı kavga etmelerinden daha iyi durumda atlatır çocuk durumu.
Şiddet konusunda hakkın var fakat aile kavramı gittikten sonra geriye pek de bir şey kalmıyor. İki ucu öyle bir değnek.
Ben de durumumu anlattığımda bir ağabeyim öyle demişti. Ben de sokağa inip evsizlere, okula bu soğukta bile yürüyerek gidenlere, karton toplayan çocuklara ve sıcacık sobalı evinde oturması gerekirken koşullar ne olursa olsun peçete satmaya çalışan insanları izledim. Maddi yerine manevi açlık çekenlere baktığımda ise durumuma şükür etmeye başladım. Gidip anne ve babasını gencecik yaşta kaybetmiş biri ile sohbet ettiğimde ise aylarca onun halini düşünüp kendime gelmiştim. Hani o yüzden derdin varmış gibi düşünme, davranma.
Bu yazıyı okuyunca kendimi gördüm hocam. Evet büyüdüğümüzden dolayı böyle hissediyoruz. Peki çevremizdeki insanlarla aramızdaki fark ne? Onlar büyümüyorlar mı? Onlar neden espri yapıldığında gülebiliyor da biz gülemiyoruz. Onlar hayattan zevk alırken neden bize hayat ızdırap gibi geliyor? Hayattan zevk alacak her şeyi yapmışız da artık zevk alacak bir şey kalmamış gibi davranıyoruz. Tahmini 80 yıl yaşayacaksak neden 80'imize kadar da gülmeyelim. Hayattan tat aldığımız tek vakit bilgisayar başında geçerken kendimizi kandırdığımız yalan bir dünyanın içinde olmak mı? Onlar bana bakıp neden bu kadar ciddisin? diyorlar. Ben de onlara bakıp neden bu kadar ciddiyetsizsiniz? diyorum. Keşke onlar gibi olabilseydik ama bunla boşuna zaman kaybetmektense alışmayı yeğlerim.
