Unutamadığınız anınız

Abdul0234

Hectopat
Katılım
5 Nisan 2022
Mesajlar
2.348
Çözümler
18
Yer
İstanbul/Batışehir
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Meslek
12. Sınıf Öğrencisi (YKS Sınavına Hazırlanıyor)
-...- = Komik, korkunç, heyecanlı... Daha devamı da var. Anlatır mısınız? Benimkisi şöyle:

Bir aralar ben kur'an kursunda yatılı olarak kalıyordum. Böyle ara sıra kursun yakınlarında camii var oraya yasin okumaya giderdik. Bir gün çingeneler bizi böyle meydanda bize bıçak çektiler. "siz nereye gidiyorsunuz? Ne işiniz var burada?" vs. sohbet geçti böyle. Ardından abileri geldi. Abileri gelmeseydi oradan zor kurtulurduk. Abileri geldi "bu olay burada kapandı, olmadı diye düşünün." dediler ve kardeşlerini de alıp (ben öyle tahmin ediyorum.) Gittiler. Her neyse işte Camii'ye gittik, yasin okuduk, geldik. Sonra Camii'nin oralarda bizim tanıdığımız var. Kendisi de çingenedir? Ama onun zararı yoktur. İşte olayı anlattık falan. Onların yanına gitti işte. Böyle ne yapıyorsunuz, niye öyle yaptınız falan böyle bir muhabbet geçti. Bizde yolu uzatmak zorunda kaldık tabii ki de. Biz gitmeden önce de (kursa yiyecek/içecek sokmak yasaktır. Ama camiiye geldiğim kişiler de bayağıdır orada kalıyorlardı.) Markete girip bir şeyler alıp çıktık. Yolda giderken arkadaşların elleri/ayakları titriyor ya hani. İşte bir tanesi elinden bir sürü şey düşürdü. En azından kursa sağ salim vardık. Ona şükrediyorum.

Sizin ki nasıl?
 
Son düzenleyen: Moderatör:
İlk okulda arkadaşlardan birisi atlama ipimin üstüne gelip basmıştı. Nedensizce yapmıştı bunu. Sonrasında bende ipi çekmiştim kolu zedelenmişti. 3-4 gün alçıyla dolaşmıştı okulda. Neden yaptı arada düşünürüm.
 
Sene 2016 o sıralarda evin yanında internet kafe vardı, babamdan para alıp gitmiştim, işte kuzenimle CS girmiştik. Hiçbir şey yapmadığım halde PC yeniden başlatılmıştı masaüstüne girdim baktım ikonlar yok (o sırada altıma işemiştim bilgisayarı bozdum diye) biz de küzenimle düzeltmeye çalışıyoruz, kafenin sahibi dolaşıyordu masaların orada adam gördü beni, meğerse ikonlar gizlenmiş.
 
Geçen haftalarda ilk defa bir arkadaşımın evine gitmiştim. Önceden ne kız ne erkek hiçbir arkadaşımın evine gitmemiştim ilk gittiğim ev kız arkadaşımın(sevgili olarak değil) evi oldu. Her şey harikaydı çok heyecanlıydım her an... En sonunda evden çıkarken ayakkabımı giyerken yerdeki paspasa çarptım ve yamuldu. Normalde ne yaparsın ayağınla düzeltirsin değil mi? Ben enaisi ne yaptı eğildi eliyle onun ablasının annesinin önünde elimle düzelttim. Normalde temizlik konusunda aşırı titizimdir ve basit bir örnek gerekirse otobüse binme korkumu (temizlikten dolayı) daha yeni yeni yeniyorum, ama ona rağmen elimde düzelttim. O an Enes ne *** yiyorsun dedim kendi kendime ve o andan beridir aklımdan çıkmıyor.
 
Bisiklet ilk aldığım zamanlar arkadaşlarla yarış yaparken heyecanlanıp frene basamayıp dereye düşmüştüm bisikletle beraber. Çimenlerin üstüne düşdüydüm kolum çatlamıştı 1 2 ay alçıyla gezmiştim.Arkadaşlar zincir yaparak çıkarttıydı beni dereden valla hala hatırlıyorum
 
Çok uzun zaman oldu. Dün gibi hatırlıyorum... Okulda turnuva vardı. Bizim sınıftakilerde çalışmak için belediyenin yaptığı ücretsiz halısahaya gidiyordu. Ben çok iyi oynayamam ama beni de çağırdılar takılırız falan diye. Bende gittim işte. En kötü günüm olacağından haberim yok. Masum masum gidiyorum tek başıma. Sonra geldim oynuyorlardı. Dediler bekle seni oyuna alacağız. Bende 5-10 dakika falan bekledim. Tabii unutmuşum halısahanın Adana'nın en kötü mahallesinde olduğunda. Ben beklerken sahaya 5 kişilik serseri bir grup geldi. Yanıma geldi ve bana "git bana sigara al" dedi. 14 yaşındaki çocuk (yaşıtım) benden sigara istiyor. Sonra "ben senin ayakçın mıyım git kendin al" dedim. Sonra bıçaklar havada zaten. Bizimkiler de arkada maç oynuyorlar. Hiç farkında değiller bana bıçak çektiklerinin. Sonra bende çaktırmadan bakıyorum arkadaşıma yardım etsin dövelim diye. Baktım bunlar duymuyor ben topuklayayım buradan. Bir tanesine gömdüm direk eve topuk. Arkamdan ninja gibi bıçak attı biri kolumu sıyırdı. Kolum kanlı eve kaçıyorum. Eve vardım. Arkadaşlarıma okul günü hesap sordum "beni kesiyorlardı niye yardım etmediniz LAN" dedim bizimki halen maçta yendik diyor neyse bu da bir anıydı. Telefona pek alışım değilim. Normalde hep PC'den yazarım. Telefondan yazmak işkence gibi oldu. Hadi iyi günler.
 
Yazlıkta sürekli ilk okula gidip maç yapardık. Bir gün gittiğimde oynamak istemediğimi söyleyip banklara oturmuştum. Sonra karşı banka 4 tane bıçaklı çocuk oturdu. Hiçbir şey yapmadım. Birisi beni yanına çağırdı ve kardeşim şuradaki marketten 3 tane didi alsana demişti. Bunu söylerken yanındaki çocukta kelebek çeviriyor :D gittim istediklerinden yoktu boş dönmemek için lipton almıştım döndüğümde oglim biz sana bunu mu al demiştik LAN he? Dedi. Kendimi savundum yürek yemiş gibi :D çok sinirlendiler arkadaşlarımda neler olacağını az çok tahmin edip kaçmışlar. Git hemen yenisini al dedi ama param yoktu. Abi benim param yok demek yerine tamam alacağım deyip biraz yürüyüp okul kapsısının üstünden atladığım gibi koşturmaya başladım sahile doğru. Çocuklarda arkamdan koşuyor. Sonra ben iskeleye doğru koşmaya başladım ve iskeleden kıyafetlerimle atlamıştım. Hayatımda daha uzun nefes tuttuğum bir anımı hatırlamıyorum su altından nereye gittiğimi görmesinler diye yüzüyordum. Neyse çocuklar kıyıya doğru koşup beni beklerken ben zaten tahmini 2-3 metre derinliği olan yerden fark edilmemek için daha da derinlere yüzdüm artık kum değil uzun uzun otluklar vardı zaten suyun altında. Ben bir 30 dakika falan su içinde kaldıktan sonra bir tane paralı sahilden çıkmıştım herkes garip garip bana bakıyor yorgunluktan yürüyemeyip kuma uzanmıştım kıyafetlerle yanıma ablalar gelmişti iyi misin diye falan sormuşlardı.
Garip bir anıydı benim için.
 
Yazlıkta sürekli ilk okula gidip maç yapardık. Bir gün gittiğimde oynamak istemediğimi söyleyip banklara oturmuştum. Sonra karşı banka 4 tane bıçaklı çocuk oturdu. Hiçbir şey yapmadım. Birisi beni yanına çağırdı ve kardeşim şuradaki marketten 3 tane didi alsana demişti. Bunu söylerken yanındaki çocukta kelebek çeviriyor :D gittim istediklerinden yoktu boş dönmemek için lipton almıştım döndüğümde oglim biz sana bunu mu al demiştik LAN he? Dedi. Kendimi savundum yürek yemiş gibi :D çok sinirlendiler arkadaşlarımda neler olacağını az çok tahmin edip kaçmışlar. Git hemen yenisini al dedi ama param yoktu. Abi benim param yok demek yerine tamam alacağım deyip biraz yürüyüp okul kapsısının üstünden atladığım gibi koşturmaya başladım sahile doğru. Çocuklarda arkamdan koşuyor. Sonra ben iskeleye doğru koşmaya başladım ve iskeleden kıyafetlerimle atlamıştım. Hayatımda daha uzun nefes tuttuğum bir anımı hatırlamıyorum su altından nereye gittiğimi görmesinler diye yüzüyordum. Neyse çocuklar kıyıya doğru koşup beni beklerken ben zaten tahmini 2-3 metre derinliği olan yerden fark edilmemek için daha da derinlere yüzdüm artık kum değil uzun uzun otluklar vardı zaten suyun altında. Ben bir 30 dakika falan su içinde kaldıktan sonra bir tane paralı sahilden çıkmıştım herkes garip garip bana bakıyor yorgunluktan yürüyemeyip kuma uzanmıştım kıyafetlerle yanıma ablalar gelmişti iyi misin diye falan sormuşlardı.
Garip bir anıydı benim için.
Gerçekten çok heyecanlı bir anınız varmış.
 
İlk bisiklet aldığımız zaman 7 yaşındaydım.
Nasıl anlatsam bizim ev baya yukarıdaydı.
Bisikleti kullanıyordum. Aşağı doğru gidince rüzgar çıktı baya hızlandım panikledim o an frenler tutmadı.
Artık öleceğimi kabul ettim.
Sonra tam karşıya çarpacak iken sağ kolumu hızlıca arkaya çevirdim. Bisiklet durdu. Meğer kazağımın kolu bisikleti tuttuğum yerin içine girmiş. Eğer bu olmasaydı. Şaka yapmıyorum ölmüştüm.
Şimdi diyorum keşke ölseydim o an.
 
Son düzenleme:

Yeni konular

Geri
Yukarı