Talha ama L ile
Hectopat
- Katılım
- 3 Aralık 2020
- Mesajlar
- 126
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Lafa başlamadan önce direkt şu linki bırakmak istiyorum:
Konu 'sevgili olmanın doğru zamanı' Sevgili olmanın doğru zamanı
Bundan yaklaşık 1 yıl 7 ay sonra tekrar yazıyorum.
O konuyu paylaştıktan 2 ay sonra, 10 Temmuz günü çok yakın arkadaşımın aracılığı ile bir kız ile tanıştım ilk defa sevgiyi aşkı böylesine yoğun bir şekilde tadacağımdan bir nebze haberim yoktu. 11 Temmuz'da ise ilk gün konuşmaya başladık ikimiz de birbirimizin ilkiyiz ve ilişki yürütme hakkında ufak tefek şeyler dışında bir tecrübemiz hiç yoktu. Sanırım insan sevgi ile tanıştığı ilk kişiye inanılmaz şekilde bağlanıyor. 1 ay boyunca flört olarak devam ettikten sonra, sevgili olmak istediğimi söyledim. Her şey on numara ilerliyordu ve çok seviyorum tabii. Korkarak kabul etti çünkü ailevi baskılar onu tedirgin eder aynı zamanda güven problemi olduğu için 1 aylık süre içinde ne kadar hızlı güven vermiş olsam da net bir şekilde kabul etmemişti daha sonra başladı bizim hikayemiz. Öncelikle ilişkiye başlasam bile düşündüklerim, sadece bu duyguyu yaşamak olduğu için hiç bu kadar ciddi olacağımı tahmin etmemiştim. Halen daha sevgilime deliler gibi bağlıyım ve onu çok seviyorum. İlişkinin ilk zamanları birbirimizden çok çekinirdik, sevgili olana kadar temas bile olmadı neredeyse (ufak tefek şeyler hariç). Sevgili olduğumuz zamandan sonra ve 1 aylık flört süresince cinsellik hayatımdan yok olmuş gibiydi, kafamın içinde bana göre karşı konulamaz bir güç vardı, sevgi. Ona kısa sürede o kadar çok bağlandım ve o kadar çok yakın hissettim ki anlatamam kafamın içinden bir saniye olsun çıkmıyor, bazen de maçlarda dikkatimi dağıttığı için performansımda düşüşler oluyordu. Kafayı yemişçesine bağlandığım birisi bu kız, hayatımın ileri ki dönemlerini adamayı hedeflediğim, istediğim birisi benim için. Tabii ki zamanla kendimi kontrol etmeyi öğrenip maçlara kendimi vermeyi sağladım. Bu süreçte hayal gibi gelen bir dönem vardı benim için motivasyonum o kadar yüksekti ki futbol hayatıma inanılmaz yansıyordu. Ona sürekli bana çok iyi geliyosun sayende çok iyi hissediyorum diye dile getirmeme rağmen futboldaki bu başarını bana bağlama bu senin yeteneğin diyordu
Ama gerçekten de etkisi oldu altınordu kampına gittim benim için hayal gibi gelen bir yerdi ama başarmıştım. İzmir'e gittiğim 1 hafta süresinde haftada 1 kez buluşabilsek bile, ondan uzakta olduğumu hissetmek canımı çok yakıyordu. Altınorduda kalmak istemedim ve ilk defa bu kadar garip hissetmiştim ilişkimde. Hayalim olan benim için Türkiye'nin en iyi altyapısı olan takımına gittiğim zaman kendimi vermemiştim. Çünkü onun benden uzakta olmasına dayanamayacağımı biliyordum. Sakın uzaktan yürümez manasında sanmayın, yapardım ama uzakta olduğu için her gece gözümden 1-2 damla akmadan uyumayacagıma emindim bende istemedim. Aynı zamanda orada sakatlandığım için biraz işime geldi açıkçası ciddi bir sakatlık değil 2 ay sürdü. Bursa'ya geri döndüğümde bursaspor antrenmanlara çağırdı hafta içi hiçbir gün bulusamayacagimizi anlamıştım ve yine olumsuz bakıyordum. Galatasaray antrenmanlara çağırmıştı ama orası da benim için olumsuzdu. Bunun sebebi sadece sevgilim değil aynı zamanda bu yasimda gitmenin saçma olmasiyla kaynaklıydı yaptığım şey sadece aşkın etkisiyle verilen kararlar değildi merak etmeyin . Bursa'nın en iyi 2. altyapısı olan bir takım ciddi sekilde istiyordu bende orayı uygun gördüm Altay bayındırın ve birçok profesyonel olmuş oyuncuların çıktığı bir kulüp. Hizlica adapte olmuş ilk Mac'ta ikinci yarıdan girip gol atmamla beraber banko 11 oynamaya başlamıştım. Keyfim yerimde aşk hayatım mükemmel ve aynı zamanda çok ciddi bir şekilde devam ediyordu okul açıldı sonuç hala aynı. İkimiz de farklı okullards olmamıza rağmen bu birbirimizi daha çok çekti, daha çok özledik daha çok sevdik belki de. Sevgimiz çok ağır basıyordu çok mutluyduk fakat kimsenin ilişkisi 4 4'lük olamıyor bunu çok iyi anladım okul kapanmadan 2 hafta önce Türkiye şampiyonasına gittiğim zaman aramız bozulmuştu özele girmek istemiyorum ama şampiyona atmosferi yüzünden onunla konuşurken sallamıyor gibi gözüküyordum o da buna üzülüyordu. Aynı zamanda kendinin farkında olmadan işin ciddiyetini hiç düşünmeden küçük bir yalan söylemiştim, keşke yapmasaydim. Güvenini orada istemeden kırdım, hayatım başıma yıkılmış gibiydi. Şampiyona da sakatlandım ve çapraz bağlarım koptuğu için ameliyat olmak zorunda kaldım. 1 aylık süreçte evde yatalak kaldım hiç görüşemedik o zaman içerisinde çok daha kötü olaylar yaşadık (benim yüzümden). Sanırım en büyük sorunum da buydu zaten, deliler gibi seviyorum ama bazen sevgilim olduğunu unutuyor gibi davranıyordum. Tabii ki bunları yaşadıkça tecrübe edindim ve bir daha yapmadım yapmayacağımı da biliyorum. En hassas yerinden vurmuştum onu ama benden ayrılamadı. Birbirimize çok bağlandık ve ayrılamadık onun içinde bir yerlerde o sorunlar unutulmayacak şekilde kaldı. Bundan sonraki süreç dünyanın en kötü zamanı oldu benim için öpemedim sarılamadim hayatımın en pişmanlık yaşadığım dönemleriydi, keşke her şeyin farkında olarak davransaydim. Şimdi dururumuz kötü değil ama bana eskisi kadar yoğun duygular hissetmediğini söyledi geçen gün. Kalbime bıçak saplandı gibi hissettim aralıksız saatlerce ağladım ben beni benim kadar sevmesini istiyorum umarım eskisi gibi olabiliriz her şeyimi onunla yaşamak öğrenmek istiyorum Allah'ım dualarımı kabul et bu kız benim hayatımın parçası oldu, ömrümün sonuna kadar benimle kalır inşallah. Okuyanlar için teşekkür ederim istediğiniz şekilde eleştirebilirsiniz zamanınızı aldığıma değmediyse kusuruma bakmayın iyi günler iyi akşamlar iyi geceler.
Konu 'sevgili olmanın doğru zamanı' Sevgili olmanın doğru zamanı
Bundan yaklaşık 1 yıl 7 ay sonra tekrar yazıyorum.
O konuyu paylaştıktan 2 ay sonra, 10 Temmuz günü çok yakın arkadaşımın aracılığı ile bir kız ile tanıştım ilk defa sevgiyi aşkı böylesine yoğun bir şekilde tadacağımdan bir nebze haberim yoktu. 11 Temmuz'da ise ilk gün konuşmaya başladık ikimiz de birbirimizin ilkiyiz ve ilişki yürütme hakkında ufak tefek şeyler dışında bir tecrübemiz hiç yoktu. Sanırım insan sevgi ile tanıştığı ilk kişiye inanılmaz şekilde bağlanıyor. 1 ay boyunca flört olarak devam ettikten sonra, sevgili olmak istediğimi söyledim. Her şey on numara ilerliyordu ve çok seviyorum tabii. Korkarak kabul etti çünkü ailevi baskılar onu tedirgin eder aynı zamanda güven problemi olduğu için 1 aylık süre içinde ne kadar hızlı güven vermiş olsam da net bir şekilde kabul etmemişti daha sonra başladı bizim hikayemiz. Öncelikle ilişkiye başlasam bile düşündüklerim, sadece bu duyguyu yaşamak olduğu için hiç bu kadar ciddi olacağımı tahmin etmemiştim. Halen daha sevgilime deliler gibi bağlıyım ve onu çok seviyorum. İlişkinin ilk zamanları birbirimizden çok çekinirdik, sevgili olana kadar temas bile olmadı neredeyse (ufak tefek şeyler hariç). Sevgili olduğumuz zamandan sonra ve 1 aylık flört süresince cinsellik hayatımdan yok olmuş gibiydi, kafamın içinde bana göre karşı konulamaz bir güç vardı, sevgi. Ona kısa sürede o kadar çok bağlandım ve o kadar çok yakın hissettim ki anlatamam kafamın içinden bir saniye olsun çıkmıyor, bazen de maçlarda dikkatimi dağıttığı için performansımda düşüşler oluyordu. Kafayı yemişçesine bağlandığım birisi bu kız, hayatımın ileri ki dönemlerini adamayı hedeflediğim, istediğim birisi benim için. Tabii ki zamanla kendimi kontrol etmeyi öğrenip maçlara kendimi vermeyi sağladım. Bu süreçte hayal gibi gelen bir dönem vardı benim için motivasyonum o kadar yüksekti ki futbol hayatıma inanılmaz yansıyordu. Ona sürekli bana çok iyi geliyosun sayende çok iyi hissediyorum diye dile getirmeme rağmen futboldaki bu başarını bana bağlama bu senin yeteneğin diyordu
Ama gerçekten de etkisi oldu altınordu kampına gittim benim için hayal gibi gelen bir yerdi ama başarmıştım. İzmir'e gittiğim 1 hafta süresinde haftada 1 kez buluşabilsek bile, ondan uzakta olduğumu hissetmek canımı çok yakıyordu. Altınorduda kalmak istemedim ve ilk defa bu kadar garip hissetmiştim ilişkimde. Hayalim olan benim için Türkiye'nin en iyi altyapısı olan takımına gittiğim zaman kendimi vermemiştim. Çünkü onun benden uzakta olmasına dayanamayacağımı biliyordum. Sakın uzaktan yürümez manasında sanmayın, yapardım ama uzakta olduğu için her gece gözümden 1-2 damla akmadan uyumayacagıma emindim bende istemedim. Aynı zamanda orada sakatlandığım için biraz işime geldi açıkçası ciddi bir sakatlık değil 2 ay sürdü. Bursa'ya geri döndüğümde bursaspor antrenmanlara çağırdı hafta içi hiçbir gün bulusamayacagimizi anlamıştım ve yine olumsuz bakıyordum. Galatasaray antrenmanlara çağırmıştı ama orası da benim için olumsuzdu. Bunun sebebi sadece sevgilim değil aynı zamanda bu yasimda gitmenin saçma olmasiyla kaynaklıydı yaptığım şey sadece aşkın etkisiyle verilen kararlar değildi merak etmeyin . Bursa'nın en iyi 2. altyapısı olan bir takım ciddi sekilde istiyordu bende orayı uygun gördüm Altay bayındırın ve birçok profesyonel olmuş oyuncuların çıktığı bir kulüp. Hizlica adapte olmuş ilk Mac'ta ikinci yarıdan girip gol atmamla beraber banko 11 oynamaya başlamıştım. Keyfim yerimde aşk hayatım mükemmel ve aynı zamanda çok ciddi bir şekilde devam ediyordu okul açıldı sonuç hala aynı. İkimiz de farklı okullards olmamıza rağmen bu birbirimizi daha çok çekti, daha çok özledik daha çok sevdik belki de. Sevgimiz çok ağır basıyordu çok mutluyduk fakat kimsenin ilişkisi 4 4'lük olamıyor bunu çok iyi anladım okul kapanmadan 2 hafta önce Türkiye şampiyonasına gittiğim zaman aramız bozulmuştu özele girmek istemiyorum ama şampiyona atmosferi yüzünden onunla konuşurken sallamıyor gibi gözüküyordum o da buna üzülüyordu. Aynı zamanda kendinin farkında olmadan işin ciddiyetini hiç düşünmeden küçük bir yalan söylemiştim, keşke yapmasaydim. Güvenini orada istemeden kırdım, hayatım başıma yıkılmış gibiydi. Şampiyona da sakatlandım ve çapraz bağlarım koptuğu için ameliyat olmak zorunda kaldım. 1 aylık süreçte evde yatalak kaldım hiç görüşemedik o zaman içerisinde çok daha kötü olaylar yaşadık (benim yüzümden). Sanırım en büyük sorunum da buydu zaten, deliler gibi seviyorum ama bazen sevgilim olduğunu unutuyor gibi davranıyordum. Tabii ki bunları yaşadıkça tecrübe edindim ve bir daha yapmadım yapmayacağımı da biliyorum. En hassas yerinden vurmuştum onu ama benden ayrılamadı. Birbirimize çok bağlandık ve ayrılamadık onun içinde bir yerlerde o sorunlar unutulmayacak şekilde kaldı. Bundan sonraki süreç dünyanın en kötü zamanı oldu benim için öpemedim sarılamadim hayatımın en pişmanlık yaşadığım dönemleriydi, keşke her şeyin farkında olarak davransaydim. Şimdi dururumuz kötü değil ama bana eskisi kadar yoğun duygular hissetmediğini söyledi geçen gün. Kalbime bıçak saplandı gibi hissettim aralıksız saatlerce ağladım ben beni benim kadar sevmesini istiyorum umarım eskisi gibi olabiliriz her şeyimi onunla yaşamak öğrenmek istiyorum Allah'ım dualarımı kabul et bu kız benim hayatımın parçası oldu, ömrümün sonuna kadar benimle kalır inşallah. Okuyanlar için teşekkür ederim istediğiniz şekilde eleştirebilirsiniz zamanınızı aldığıma değmediyse kusuruma bakmayın iyi günler iyi akşamlar iyi geceler.
Son düzenleyen: Moderatör:
