Arkadaş çevresi edinememe problemi

Hangi derdimi anlatayım ben zaten yaşamıyor gibiyim abi. Kendimi acındırmıyorum inan sadece yorgunum.


Tutunacak son dalım da kırılınca karamsar olmamak elde değil.
Herkes geçmiştir o yollardan. Evet, bende! Böyle durumlar için uzmanlar ruhu okşayan müzikler öneriyor. Ve birazda kararlı olmalısın. İşin zor kısmı burada. Başta da dediğin bu kafanda kurma işini bir yana bırakıp kendinden emin şekilde güveneceksin. Ancak umut bağlamayacaksın ki kırılmayasın. Eğer umut bağlarsan işin sonunda narsist ve egolu birine dönersin. Herşey senin elinde.
 
İnsanlara güvenmekten korkuyorum. Herkese sürekli bir kalkan misali kendimi savunuyorum. Çoğu şeyimi açamıyorum kimseye kolay kolay güvenemiyorum. Yastığa başımı koyduğum zamanlarda farklı farklı şeyler düşünüyorum. Ve şuan 18 yaşındayım ayrıca evde istenmiyorum. İstemediğim bir yerde yaşamaya zorlanıyorum 20 temmuz'da oraya taşınıyorum. Cebimde 5 kuruş param kalmadı. Param olsa basıp gideceğim belki yalnız kalmak beni daha cesur kılar diyorum ama her ne zaman cesur olayım desem daha fazla zorluk kafama kafama basıyor beni daha dibe itiyor.

Herkes geçmiştir o yollardan. Evet, bende! Böyle durumlar için uzmanlar ruhu okşayan müzikler öneriyor. Ve birazda kararlı olmalısın. İşin zor kısmı burada. Başta da dediğin bu kafanda kurma işini bir yana bırakıp kendinden emin şekilde güveneceksin. Ancak umut bağlamayacaksın ki kırılmayasın. Eğer umut bağlarsan işin sonunda narsist ve egolu birine dönersin. Herşey senin elinde.
Huzur dolu şarkılar dinlemeyi denedim. Lakin insan ne hissederse onu dinliyor genel olarak. Bir yerden sonra huzur dolu şarkılar bana saçma gelmeye başlıyor. Dinleyemiyorum devamını getiremiyorum. Ruh halim sürekli depresif. Sadece karamsar albümler dinliyorum diğerlerini beceremiyorum. Çabaladım ancak çabalarımın meyveleri gelmedikten sonra saldım kendimi bu da alışkanlığa dönüştü. Şimdi forum forum çare arıyorum kendime.
 
İnsanlara güvenmekten korkuyorum. Herkese sürekli bir kalkan misali kendimi savunuyorum. Çoğu şeyimi açamıyorum kimseye kolay kolay güvenemiyorum. Yastığa başımı koyduğum zamanlarda farklı farklı şeyler düşünüyorum. Ve şuan 18 yaşındayım ayrıca evde istenmiyorum. İstemediğim bir yerde yaşamaya zorlanıyorum 20 temmuz'da oraya taşınıyorum. Cebimde 5 kuruş param kalmadı. Param olsa basıp gideceğim belki yalnız kalmak beni daha cesur kılar diyorum ama her ne zaman cesur olayım desem daha fazla zorluk kafama kafama basıyor beni daha dibe itiyor.


Huzur dolu şarkılar dinlemeyi denedim. Lakin insan ne hissederse onu dinliyor genel olarak. Bir yerden sonra huzur dolu şarkılar bana saçma gelmeye başlıyor. Dinleyemiyorum devamını getiremiyorum. Ruh halim sürekli depresif. Sadece karamsar albümler dinliyorum diğerlerini beceremiyorum. Çabaladım ancak çabalarımın meyveleri gelmedikten sonra saldım kendimi bu da alışkanlığa dönüştü. Şimdi forum forum çare arıyorum kendime.
Hocam eğer bilgisayarınız varsa beraber oyun oynayabiliriz sohbet ederek belki konuşarak düzeltebilirim. Mutlu etmeyi deneyebilirsin.
 

Bu konuyu görüntüleyen kullanıcılar

Technopat Haberler

Geri
Yukarı