Gerçekten sevdiğin bir iş, bir uğraş bul. Elinden geleni yap gerisini oluruna bırak. Abim liseden uçak teknisyenliği mezunu, henüz çok nefret ederek üniversite okurken çok sevdiği bir hocası aracılığıyla özelde iş buldu. Şuan mesleğinin 2.senesinde ve yeterince iyi bir maaş alıyor.
Demek istediğim, anlatmak istediğim abimin ne kadar iyi olduğu, hava atmak falan kesinlikle değil yanlış anlamayın. Su akar yolunu bulur demek istiyorum. Siz gerçekten sevdiğiniz bir bölümde kendinizi elinizden geldiğince geliştirin gerisini bırakın, işler yolunu bulur.
Üniversiteden mezun değil, lisesi çok aman aman üst düzey bir lise de değildi, çok relax davranırdı çok ders çalışmazdı ama saygısızlığı yoktu. Hocalarının bir dediğini iki etmezdi, bir istekleri varsa (sallıyorum, teknofest, resim sergisi, pano düzenleme her şey olabilir) hiç istemese bile tamam der yapardı mesela. O sayede, ''amaan hocam kim yapacak şimdi bu işi'' demek yerine ''Tabii, yaparım'' dediği hocalarından bir tanesi onun yolunu açtı.
Abimin yaşadığı şeyler belki size yol gösterebilir, yardımcı olabilir.
Öte yandan dayım, senelerdir yurtdışında uçak teknisyeni kesinlikle ama kesinlikle üniversiteyi bitirmesini söylemişti. Onu dinleseydi belki işler değişecekti, bilemeyiz.