Eski sevgilimi unutmak istiyorum

Mr. Homicide

Centipat
Katılım
11 Ekim 2023
Mesajlar
65
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Uzak mesafe ilişkim vardı, tam bir yıl boyunca sürdü ve defalarca yanına gittim. Ayrıldık, üzerinden tam sekiz ay geçti ama hâlâ unutamıyorum. Her an aklımda değil belki, ama bazen hayatı sorguladığım anlarda, hiç beklemediğim bir anda zihnim yine ona gidiyor. Bazen konuyla hiç ilgisi olmayan şeyler bile onu hatırlamama sebep olabiliyor. Eskiden mesafeleri hiç umursamazken, şimdi ne kadar zor ve ne kadar acı verici olduğunu anlıyorum.
Anlatması zor, ama hissettiklerimi tarif etmeye çalışayım… sabahları okula giderken güneş açtığında, onun da aynı güneşi gördüğünü düşünüyorum. Mesafeler çok uzak olsa da, aynı gökyüzüne bakıyoruz ama birbirimizden tamamen habersiziz. Aynı aya bakıyoruz ama artık aynı hayalleri kurmuyoruz. Bir zamanlar paylaştığımız anılar, şimdi sadece benim zihnimde yankılanıyor. Yıllar sonra belki O, başka biriyle daha mutlu olacak, evlenecek, bir hayat kuracak… ve ben bunu düşündüğümde içimi tarifsiz bir boşluk kaplıyor. Bu duygu, sanki tüm geçmişimi bana karşı kullanıyormuş gibi hissettiriyor.
Artık en basit şeyler bile bana onu hatırlatıyor. Mesela bir zincir market görüyorum ve aklıma hemen onun evi geliyor, çünkü onun evinin önünde de aynı market vardı. Veya sıradan bir su alıyorum, ama bu bile geçmişe sürüklenmem için yeterli oluyor çünkü bir zamanlar yanına gittiğimde o suyu almıştık, aynı marka, aynı tat… başkaları için önemsiz, hatta saçma görünebilir, ama benim için o küçük detaylar, bir anda geçmişin içine çekildiğim dipsiz kuyular gibi.
Zihnim sürekli aynı şeyleri döndürüp duruyor. Aynı hayat, aynı zaman dilimi ama biz birbirimizin varlığından tamamen habersiziz. Eskiden böyle hisleri yaşayan insanları anlayamazdım, hatta biraz da küçümserdim belki… ama şimdi, içinde bulunduğum bu durum beni her gün biraz daha yıpratıyor ve ne olduğunu, neden bu kadar derin bir boşluk içinde olduğumu tam olarak anlamıyorum. Unutmak istiyorum, ama hatırlamak için en ufak bir sebep bile yetiyor…
 
Uzak mesafe ilişkim vardı, tam bir yıl boyunca sürdü ve defalarca yanına gittim. Ayrıldık, üzerinden tam sekiz ay geçti ama hâlâ unutamıyorum. Her an aklımda değil belki, ama bazen hayatı sorguladığım anlarda, hiç beklemediğim bir anda zihnim yine ona gidiyor. Bazen konuyla hiç ilgisi olmayan şeyler bile onu hatırlamama sebep olabiliyor. Eskiden mesafeleri hiç umursamazken, şimdi ne kadar zor ve ne kadar acı verici olduğunu anlıyorum.
Anlatması zor, ama hissettiklerimi tarif etmeye çalışayım… sabahları okula giderken güneş açtığında, onun da aynı güneşi gördüğünü düşünüyorum. Mesafeler çok uzak olsa da, aynı gökyüzüne bakıyoruz ama birbirimizden tamamen habersiziz. Aynı aya bakıyoruz ama artık aynı hayalleri kurmuyoruz. Bir zamanlar paylaştığımız anılar, şimdi sadece benim zihnimde yankılanıyor. Yıllar sonra belki O, başka biriyle daha mutlu olacak, evlenecek, bir hayat kuracak… ve ben bunu düşündüğümde içimi tarifsiz bir boşluk kaplıyor. Bu duygu, sanki tüm geçmişimi bana karşı kullanıyormuş gibi hissettiriyor.
Artık en basit şeyler bile bana onu hatırlatıyor. Mesela bir zincir market görüyorum ve aklıma hemen onun evi geliyor, çünkü onun evinin önünde de aynı market vardı. Veya sıradan bir su alıyorum, ama bu bile geçmişe sürüklenmem için yeterli oluyor çünkü bir zamanlar yanına gittiğimde o suyu almıştık, aynı marka, aynı tat… başkaları için önemsiz, hatta saçma görünebilir, ama benim için o küçük detaylar, bir anda geçmişin içine çekildiğim dipsiz kuyular gibi.
Zihnim sürekli aynı şeyleri döndürüp duruyor. Aynı hayat, aynı zaman dilimi ama biz birbirimizin varlığından tamamen habersiziz. Eskiden böyle hisleri yaşayan insanları anlayamazdım, hatta biraz da küçümserdim belki… ama şimdi, içinde bulunduğum bu durum beni her gün biraz daha yıpratıyor ve ne olduğunu, neden bu kadar derin bir boşluk içinde olduğumu tam olarak anlamıyorum. Unutmak istiyorum, ama hatırlamak için en ufak bir sebep bile yetiyor…
Sevgili dostum, insan beyni aşkın veya sevdanın ne olduğunu bilmez. Bunların aklına gelmesinin tek sebebi, sevgilinle geçirdiğin vakitlerde oksitosin ve serotonin gibi, insan vücudunda mutluluk ve rahatlamayı sağlayan hormonları daha fazla salgılaman. Bu hormonların salgılanması azaldığı için vücudun, tekrar salgılamak amacıyla sana eski alışkanlıklarını hatırlatıyor. Kısacası, yoksunluk çekiyorsun kardeşim. Farklı bir şekilde serotonin salgılayabileceğin bir şey bulman lazım. Beynin sadece salgıladığı hormonlara ve kendi rahatlığına bakar. Bunu inkâr etmek seni üzer, ancak gerçek bu.
 
Hocam konuya tesadüfen denk geldim, sanırım senden yaşça da büyük olduğum için tavsiye vermek isterim.
Öncelikle ayrılmışsın ve 8 ay gibi neredeyse üstüne bir tur daha 1 yıl geçmiş. Bu tarz ciddi ilişki insanlarını tekrar bulman 2-3 yıl bile sürebilir o sebepten klişe yenisini bulursun demeyeceğim. Ancak halen daha ara sıra fake hesaplardan istek atıyor, ortak arkadaşınız varsa onlara eski sevgilinin ne yaptığını falan soruyorsan yapma. Profiline girip bakma ve fotoğraflarını, eski yazışmalarını falan tutuyorsan şayet sil. 1 yıl 8 ay öncesindeki gibi olsun telefonun. 1 tane bile anı bırakma. Ayrıca hiçbir zaman unutamayacağını da bil. Çünkü sen o kişiyle bir anılar yaşadın ortak paylaşımlarınız oldu. Açıkçası ilkokuldaki anılarımızı bile unutmazken duygusal ilişkilerdeki anıları nasıl unutabilesin? Olmayacak. Sadece zamanla duyarsızlaşırsın ve hissizleşirsin ama ondan hiçbir şekilde sıfır haber ve bilgi akışı alman gerek. Şu an ne yaptığını vs. de düşünmemen gerek. Düşünsen de eline bir şey geçmiyor. Diyelim farklı birisiyle şu an yeni gökyüzünün renklerinin tadını çıkarıyor, elinden bir şey geliyor mu? Senden o ayrıldı muhtemelen ve o çoktan kafasında bitirmişti. O marketlere, gökyüzüne baktığında senin gibi renkli görmüyordu zaten ilişkinin son demlerindeyken de.
Eğer yakın arkadaşların varsa bu şu anki ruh halini onlara anlat, anlattıkça rahatlarsın ve aklına gelmemeye başlar. Kendinle ilgili bir hedefin bir ulaşmak istediğin bir şey varsa bu illa spor veya kariyer olmak zorunda değil en basiti ehliyet almak, herhangi bir özendiğin giysiyi, ayakkabıyı, elektronik ürünü almak vs. olsun onları alabilirsin. Odağını dağıt yani. Onunla aldığın, yediğin, içtiğin şeyleri bir süre yapma, içme, yeme. Su markası bile hatırlaman için etkiliyse o markayı alma yani aynı şey diğer kategorilerde de geçerli. Gerisi sende bitiyor. Bunlar tecrübedir, ilk aşkınsa hele bir sonraki ilişkilerinde de yine ilişki içinde nüksedebilir bu hisler ama zamanla başta dediğim gibi duyarsızlaşır. Oluruna bırak tabi dediğim çabaları da göster derim.
 
Uzak mesafe ilişkim vardı, tam bir yıl boyunca sürdü ve defalarca yanına gittim. Ayrıldık, üzerinden tam sekiz ay geçti ama hâlâ unutamıyorum. Her an aklımda değil belki, ama bazen hayatı sorguladığım anlarda, hiç beklemediğim bir anda zihnim yine ona gidiyor. Bazen konuyla hiç ilgisi olmayan şeyler bile onu hatırlamama sebep olabiliyor. Eskiden mesafeleri hiç umursamazken, şimdi ne kadar zor ve ne kadar acı verici olduğunu anlıyorum.
Anlatması zor, ama hissettiklerimi tarif etmeye çalışayım… sabahları okula giderken güneş açtığında, onun da aynı güneşi gördüğünü düşünüyorum. Mesafeler çok uzak olsa da, aynı gökyüzüne bakıyoruz ama birbirimizden tamamen habersiziz. Aynı aya bakıyoruz ama artık aynı hayalleri kurmuyoruz. Bir zamanlar paylaştığımız anılar, şimdi sadece benim zihnimde yankılanıyor. Yıllar sonra belki O, başka biriyle daha mutlu olacak, evlenecek, bir hayat kuracak… ve ben bunu düşündüğümde içimi tarifsiz bir boşluk kaplıyor. Bu duygu, sanki tüm geçmişimi bana karşı kullanıyormuş gibi hissettiriyor.
Artık en basit şeyler bile bana onu hatırlatıyor. Mesela bir zincir market görüyorum ve aklıma hemen onun evi geliyor, çünkü onun evinin önünde de aynı market vardı. Veya sıradan bir su alıyorum, ama bu bile geçmişe sürüklenmem için yeterli oluyor çünkü bir zamanlar yanına gittiğimde o suyu almıştık, aynı marka, aynı tat… başkaları için önemsiz, hatta saçma görünebilir, ama benim için o küçük detaylar, bir anda geçmişin içine çekildiğim dipsiz kuyular gibi.
Zihnim sürekli aynı şeyleri döndürüp duruyor. Aynı hayat, aynı zaman dilimi ama biz birbirimizin varlığından tamamen habersiziz. Eskiden böyle hisleri yaşayan insanları anlayamazdım, hatta biraz da küçümserdim belki… ama şimdi, içinde bulunduğum bu durum beni her gün biraz daha yıpratıyor ve ne olduğunu, neden bu kadar derin bir boşluk içinde olduğumu tam olarak anlamıyorum. Unutmak istiyorum, ama hatırlamak için en ufak bir sebep bile yetiyor…
Uzak mesafe derken ne kdr uzak
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı