Sizin yaşadığınız hayatı yaşabilmek için nelerimi vermezdim ah bir bilseniz. Masa üzerinde bira, fıstık, hoparlörden hafif bir sesle "Uğurlama" çalıyor. Ah be.
Benim amacım klavye, fare ekran kartı değil hocam. Amacım basit, düzgün ve minimum sıkıntılı bir hayat yaşamak. 16 yaşındayım 10. sınıfta okuyorum. Bu güne kadar yaşadığım sıkıntının bir boyutu, acısı yok. İstediğim sadece masamda bira, kuru yemişim ve "ailem". Ailemi özellikle vurguluyorum çünkü ailem parçalanmış durumda. Keşke dediğiniz gibi inandığımız zaman gerisi gelse...Bakin yemin ediyorum yasadigim hayatin özenilecek bir tarafi yok. Simdi bana 4 senedir ettigimin laflari tekrarlatmayin. Sevin klavyenizi, farenizi, ekran kartinizi. Sevin A'yi, B'yi, C'yi inanin gerisi gelecek diyorum inanmiyorsunuz![]()
Keşke dediğiniz gibi inandığımız zaman gerisi gelse...
Tamam hocam. Bugün de sizin için inanayım. Yarın annem için inanırım, ertesi gün ablam dedi diye, sonra ağabeyim için. Bir hedefim elbette var fakat bu, bu gidişle imkansız gibi duruyor. İnanmak artık bir yerden sonra gerçekten sıkıyor.Inanin gerisi gelecek![]()
Bu sitenin çalışmasını sağlamak için gerekli çerezleri ve deneyiminizi iyileştirmek için isteğe bağlı çerezleri kullanıyoruz.