Hiçbir Şeyden Zevk Alamamak

Arkadaşlar her konuda nedense hiçbir aktiviteden ya da yaptığım şeylerden zevk alamıyorum. Oyun oynamak, müzik dinlemek, film ya da dizi izlemek, gezmek veye eğlenmek. Hiçbir aktiviteden zevk alamıyorum ruhsuz yaşıyor gibiyim.

Böyle bir zaman yaşayan var mı?

Bu arada canımı sıkacak herhangi üzücü bir olay, hastalık, borç durumu vb. yok. Hiçbir şey yokken böyle.

Bende aynıyım kardeş stresten sanırsam
Sınavlar insanı Hayattan soğutuyor bide 70-80 alınca tam çöküyorsun...

Galiba sorun sizde. Psikologa gidebilirsiniz. (isteğe bağlı)

Zor bir meslek öğrenmeye çalış. Oturmak bile zevkli gelir o zaman.

Zor bir durum. Bazen elimizde her şey varken hiçbirinin değerinin olmaması hissi. Şehir yaşamından mıdır? suyundan besininden kimyasalından mıdır? hava kirliliğinden midir? hedefsizlik amaçsızlıktan mıdır? herşeye kolay ulaşmak veya çabuk tüketmekten midir? eve fazla kapanmadan ve doğadan uzak kalmaktan mıdır? sürekli aynı şeyleri yapmaktan mıdır? hareketsizlikten midir? az su içmekten midir?

Kısa bir dönem sürüyorsa belki birçok kişinin başına gelebilir ancak uzun sürüyorsa gerçekten sıkıntı büyük demektir. Depresyon hali gibi. Bazen eliniz ayağınız çekilir, sanki birisi enerjinizle birlikte ruhunuzu emmeye çalışıyor gibi hissedersiniz.

Bazen diyorum keşke güzel bir kamp yeri olsa oraya gidip biraz doğayla iç içe olsam belki birkaç hayvanla iletişim kursam ve doğada yaşamaya çalışsam.

Bu döngü uzun sürüyorsa belki de çaresi mecburiyet sebebiyle yaşantımızın büyük oranda değişime uğraması olacaktır.

Belki de bizi rahatsız eden şey içine sokulmak istendiğimiz yaşam kalıplarıdır.

Fight Club filminde şöyle bir söz geçiyor.

"Bizim neslimiz Büyük Depresyon’u ya da Büyük Savaş’ı yaşamadı. Bizim savaşımız ruhsal bir savaş. Bizim depresyonumuz kendi hayatlarımız.” (Tyler Durden)

Bundan belki 20 30 50 100 sene sonra bu zamanlara bakıp ne kadar yanlış yapıldığını düşünecek insanlar. Çok garip.

Bütün aktiviteleri denediniz mi de hiçbir aktiviteden zevk almıyorsunuz?

Batina dedi:

Fight Club filminde şöyle bir söz geçiyor.

"Bizim neslimiz Büyük Depresyon’u ya da Büyük Savaş’ı yaşamadı. Bizim savaşımız ruhsal bir savaş. Bizim depresyonumuz kendi hayatlarımız.” (Tyler Durden)

Genişletmek için tıkla...

Çok doğru insanlar genellikle zorluğu görmediği zaman, rahat normal geliyor yani. Sürekli rahat içinde dertsiz yorulmadan yaşamak bir süre sonra sıradanlaşıyor ve yine mutsuz oluyorsun. Ama arada bir kendini yorduğun zaman o zaman rahat acısız yaşamanın kıymeti ortaya çıkıyor. Mesela her zaman mandalina yesen bir süre sonra bıkıyorsun ama ara verip de yersen yani unutup tekrar hatırlarsan aynı lezzeti alıyorsun. Rahatlığa ara vermek lazım bazen. Sonra kıymeti daha iyi anlaşılıyor.

Son söz, eşeği kaybetmeden değerini anlamıyoruz. Acaba neden!

Konu sahibi de kendini yoracak, çok zor bir işe girsin sonra bak nasıl zevk alıyor bilgisayar başında olmaktan

Gripen dedi:

Bir de 70-80 alınca tam çöküyorsun.

Genişletmek için tıkla...

Çok haklısınız.

Demek ki dertsiz, sıkıntısız bir hayatın var hicbir şeyden zevk almayacak kadar rahata erdiysen. Keyfini çıkar

Onerim ise spor yapman. Vücudunu geliştir.

Kardeşim güzel hoş yazmışsın fakat yaşın, mesleğin nedir kendinden biraz daha bahsetmen gerekmez mi?
Varsayımlardan yola çıkarsak herhangi bir iş ile meşgul olamadığını düşünüyorum. Sosyal bir kişiliğe de sahip değilsin muhtemelen. İçinde bulunduğun durumun nedeni de büyük ihtimalle bir meşguliyetinin olmamasından kaynaklanıyor. Kendimden yola çıkarsam bazen oluyor sosyal aktiviteye ayıracak zaman bulamıyorum.

1-) Eğer öğrenci isen geleceğin hakkında planlamalar yap ve geleceğine yön ver ve bu yönde adımlar atmaya başla. Öğrencilik yıllarını boş işlerle harcayanlar ileride böyle durumlar yaşayabiliyorlar.
2-) Okulun bitmiş ve bir iş bulamamış isen yine yukarıda yazdığım gibi kendine bir yol çiz ve bu yolda çalışmalar yapmaya başla.
3-) Çalışıyor ve boş zamanlarında hiçbir şey yapmaktan zevk almıyorsan da zamanını değerlendirebileceğin, kendine birşeyler kazandırabileceğin hobiler edinmeye çalış. Yaşamımız kısıtlı hayatı iyi değerlendirmemiz lazım.

Bunların hiçbiri değil ise, ruhen bir sıkıntı yaşıyorsan namaza başlamanı öneririm. Ve namazları camiide cemaat ile kılmanı öneririm. Kendini daha iyi hissedeceksin. Dene ve gör