Birebir aynılarını yaşadım. Tavırları o kadar cana yakındı ki. Aşırı derecede samimiydik falan. Bizzat doğum günümü 2 kez kendi organize edip sınıfta kutladı desem içine girdiğim seviyor sevmiyor döngüsünü açıklamaya yeter. Lisenin 3. senesinin 2. Döneminde aşık olduğumu anladım. Ama o dönemler sevgilisi vardı. İlişkimiz ilk dönemlerde sadece arkadaşlık ilişkisi olarak devam etti. Sonra istemsiz bir şekilde fazla samimi olduğumuzu fark ettim ve kendi isteğimle soğuk davranmaya başladım. O yanlış anlamasın diye de herkes ile ilişiğimi kestim.(Bu hata tüm özgüvenimi yok etti. Şuan üniversite 2. sınıfım. Artık istesem de insanlarla sağlıklı iletişim kuramıyorum.) Birkaç ay da böyle geçti. Sonra yaz kursları oldu işte seviye sınıfı modeli var o A sınıfına düştü ben B sınıfına. O ayrılık esnasında onu görememeye ve özlemeye başladım. Neyse işte derece yaptım denemelerde A sınıfına tekrar geçtim. Ama ben A sınıfına geçtiğimin haftasında o da tatile çıkmış. Sonra işte okul açıldı. Yaz kursları boyunca iyi kötü WhatsApp ile konuşurken okul açılınca o da kesildi. Samimiyetimiz koptu ve aşk acısı çekmeye başladım. Sonra Kasım ayında gittim erkek arkadaşlarıma anlattım sınıfımdakilere (sınıfımız 32 kişi 6 erkek erkeklerin hepsi kardeşim gibidir). Bana hep git konuş git söyle diyip durdular. Sonra Mayıs ayı geldi işte aşk acısı çeke çeke öğrendik ki bu kız bir arkadaşıma aşıkmış. O da Kasımdan beri her gün konuştuğum başka bir konu olmadığı için çok iyi biliyor (kızı nasıl sevdiğimi) tabi. Bana geldi defalarca sordu. Ben ne cevap vereyim kıza diye (kız çıkma teklifi etmiş) Ben hayır diyemedim ona. Diyemezdim. Yuva yıkanın yuvası olmaz hesabında olacağı varsa bozarım korkusuyla ve kız üzülmesin diye git evet de dedim. Neyse işte bunlar sevgili oldular sınava 2 ay kalmış. Ben depresyona girdim. Kitap yüzü açmadım. Sınava girdim olan sıralamam ile tutturdugum ilk bölümü yazdım. Bunlar da yaz döneminde ayrıldılar. Kızla muhabbetim tamamen ve tamamen kesildi. 1 yıl hiç konuşmadım ve aşırı duygusallık dolu koskoca 1 sene geçirdim. Hep gidip konuşmayı düşündüm. Kızın beni terslemesinden falan korktum. Ama baktın olmuyor yaklaşık 1 ay önce kıza yazdım İG'den dedim müsaitsen bir kafede buluşalım mı. Konuyu anladı muhtemelen ve isteksizce geldi yanıma. Ben planımı önceden yapmıştım. Aldım bir hediye. Gittim oturdum mekana bir çay içtim kız gelmeden (stresi aldı) Kız geldi önce klasik nasılsın iyi misin görüşmeyeli ne var ne yok safhası bla bla...Sonra dedim ki ben duygusal olarak çöküntü yaşadığım bir dönemde (babamla aramda problem olmuştu ona aşık olmaya başladığım dönemlerde) herkesten kendimi soyutlamışken yanımda sen vardın. Ben sana aşık oldum söyleyemedim korktum. Bu cümleyi kurduğumda yüz ifadesi iyice ekşidi. Devam ettim ben buraya ilanı aşk etmeye değil sana teşekkür etmeye geldim. Benim doğum günümü bizzat 2 kere kutlaman. Bana yaşattıkların hepsi benim için çok değerli idi.(onun doğum günü yaz dönemine denk geliyordu kutlayamadım fırsat bulup) Herşey için çok teşekkür ederim. (Hediyeyi verdim) çıktım mekandan. Sözün özü: ben olmayacak bir hayali yıllarca kalbimde besledim şimdi bile unutamadım. Bunun tek sebebi zamanında harekete geçip onunla konuşmamdı. Git konuş. Konuştuktan sonra yaşayacaklarından pişman olmayacaksın güven bana
1-) Evet demesi durumunda sevdiğin kız ile önünde beraber yürütebileceğin bir yol olacak.
2-) Hayır demesi durumunda
2.1-) Arkadaşlığınız normal bir biçimde devam edecek
2.2-) Zaman sende onarılamaz boşluklar açmadan ilişkiniz tamamen bitecek (Eğer seninle tamamen görüşmek istemez ise zaten günün birinde hayatından tamamen çıkacak olan sıradan arkadaş tipidir. Senin için kayıp olmaz. Zamandan tasarruf edersin
Acısını bir müddet içinde hisseder unutur gidersin.)
Zaman sende geri dönüşü olmayan bir yara açmadan git konuş.