Olmuyor işte kendimi geriye atamıyorum...
Atacaksın. O insan da sen değil misin? Yaptığı şey sevgiliyi bırak arkadaşa yapılacak şey değil. Dosttan bahsetmiyorum, herhangi bir arkadaş... Biraz örnek olsun diye kendi durumumu biraz daha açayım.
Ortaokula başladığım zaman aynı sınıfa düştüm bu kız ile. Birbirimize o kadar çabuk yakınlaştık ki, gören herkes bunlar kesin sevgili diyordu.
Birkaç yıl geçti, ben onu sevdiğimi fark ettim. O da boş değil gibiydi. Bana sürekli "Sen çok yakışıklı ve zeki çocuksun, keşke seni arkadaşım değil sevgilim yapsaydım." demeler, birkaç küçük çocuk fotoğrafı atıp "Bak işte bunlar bizim gelecekteki çocuklarımız." demeler, sabah akşam kalpli kalpli mesajlar atmalar... Ben de öyle bir umutlandım ki, bütün duygularımdan bahsettim. Cevap bile vermedi.
Oysaki ben onu bunca zaman sevmiştim, ona tıpkı sizin yaptığınız gibi sürprizler yapmıştım... Sadece laftaymış demek ki "sevgisi".
Bu olay bitince ilk gün çok üzüldüm. Fakat inanın bana ikinci gün çok gereksiz bir şey olduğunu fark ettim. Geriye dönüp neler yaptığımı hatırlayınca kendime salak demem ise sadece 1 haftamı aldı.
Ve inanın bana şu an bunu yazarken üzgün falan değilim. Başımdan böyle bir şey geçtiği için mutluyum, böylece asla birisine gereksiz duygular beslemeyeceğim. Bence aynısını siz de yapmalısınız. Bir gün bir şey yazmayın, bakalım ne oluyor.