Tanrıya inanmak veya inanmamak - Sorgulamak

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Gördüğüm kadarıyla Agnostiksiniz. Benim görüşüme göre Tanrı var. Kainat, varlık kavramlarının öylesine olamayacağı görüşündeyim. Allah, yaratma kudretine sahip olduğu için bizi ve alemi yarattığını düşünüyorum.

Bir şiir bile şairsiz olmazken, evrenin sahipsiz olacağını düşünemeyiz.
 
Tanrı olmasaydı evrenin başlangıcının kendiliğinden olması gerekirdi. Kendiliğinden olup olmadığını bilmiyoruz ancak şimdiye kadar kendi kendine var olan bir şeye şahit olmadığımız için, yani her şey illa ki bir sebep-sonuç ilişkisi kapsamında varlık bulduğu için evrenin başlangıcını da Tanrı'nın yaratma sebebine bağlayabiliriz. Dolayısıyla Tanrı'nın var olmaması mantıksızdır.
Kendinizle çelişiyorsunuz. Tanrı nasıl var oldu o zaman? Eğer Tanrı bu kuralların dışına çıkabiliyorsa evren niye çıkmasın?
 
"Şimdiye kadar kendi kendine var olan bir şeye şahit olmadığımız için" cümlesi bir varsayım dolayısıyla buda mantıklı değil.

Bir de bu soru var tabi, tanrının var oluşunuda açıklamak gene buraya varıyor.
Sonuç olarak yoktan var olan bir şeye şahit olmadık.

Mantıklı bir dayanağı olan bir varsayım. Mantıksız dayanağı olan bir varsayıma göre mantıklı dayanağı olan bir varsayıma göre hareket etmek gerekmez mi? Kendi kendine var olan bir şeye şahit olmadık, dolayısıyla yaratılan ve varlık bulan her şeye yaratılmış diyebiliriz. Tanrı yoktan var olmuştur diye bir şey diyemeyiz mesela. Tanrı tasviri yaratandır. Yaratan yaratılmamıştır. Yalnızca yaratılanlar hakkında nasıl yaratıldı diye düşünebiliriz. Tanrı nasıl yaratıldı demek mantıksızdır. Çünkü Tanrı tasvirini kendi içersindeki bağlama ve anlama göre düşünmek gerekir. Bir kelimeyi, anlama geldiği anlamın dışında sorgulamak mantıksız.
 
Niye o zaman yorum atıyorum şuan. Siz yazmışsınız ki, -" Tanrıya inanlar (Dinler, bilinmeyen tanrılara inananlar), “Eğer Tanrı Yoksa, nereden biliyorsun? kanıtın nedir? olmadığını ıspatla!” şeklinde ifade kullanırlar"- diye ama ben inançlı biri olarak asla böyle bir soru sormuyorum. Çünkü ben varlığını kendime bakarak hissediyorum, adama bana bak diyemem ki
Hocam, genellikle tartışmalarda özellikle İnternet de gördüğüm çok sık bir tartışma şekli olduğu için bu ifadeleri kullandım.
 
Konu din tartışması değil konu ontolojik bir tartışma. Felsefe hakkında konuşmak, filozofların fikirlerini aktarmak, hakaret ve küfür olmadığı sürece kilit olacak bir durum yok bence.
Bu tarz konular bu zamana kadar din tartışmasına dönüşüp kilitlendi. Önceden uyarıyorum.
 
Son düzenleme:
Allah'ın olmadığını düşünelim... Biz Müslümanlar hiç bir şey kaybetmiyoruz yani kazanıyoruz. Bir de Allah'ın olduğunu düşünelim, yine biz kazanıyoruz, siz kaybediyorsunuz. Her türlü Müslüman olmak daha mantıklı.
Hahahaha diye gülen arkadaşlar, neden komik olduğunu açıklasın lütfen.
 
Kendinizle çelişiyorsunuz. Tanrı nasıl var oldu o zaman? Eğer Tanrı bu kuralların dışına çıkabiliyorsa evren niye çıkmasın?

Tanrı ve evreni bir olarak düşünürsek haklısın. Ancak Tanrıyı yaratan, evreni yaratılan olarak düşünürsek bu kuralların dışına elbette ki çıkar. Ancak benim açıklamalarımda Tanrı tasvirini genelde tek olarak ve sonsuz güç sahibi olarak ele alıyorum. Bu da kişiden kişiye değişiyor (din ile bağlantısı olmaksızın). Mesela çok tanrıcılık gibi, insansı duygulara sahip olması gibi, yaratması ama ilgilenmemesi veya var olsa bile evreni o yaratmayıp, evrenin kendi kendine tanrı ile alakası olmaksızın oluştuğunu düşünenler olabilir. Söylediklerim bu yüzden çelişkili gibi görünüyordur. Tartıştığım kişilerin aklındaki tasvirler ile benimki çoğu zaman uyuşmuyordur. Çelişkili görünümün sebebi bu.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Technopat Haberler

Yeni konular

Yeni mesajlar

Geri
Yukarı