Öncelikle merhabalar Technopat forumda daha yeniyim. Genelde forumlarda sadece okuyan bir tipimdir ama artık derdimi dökecek, anlatabilecek birisi bulamadığımdan buraya biraz dert dökmek istiyorum müsadenizle. 18 yaşımdayım aşırı stres ve tedirginlik var üstümde hem sınav kaygısı ve tabii buna bağlı olarak da gelecek kaygısı taşıyorum. Tabi benim yaş grubum için böyle şeyler normal görülmeli fakat ben o sınırın çok ötesine geçtim. Aslında bu ülkenin gidişatına bakılarak bu yaşadığım kaygı da normal görülmeli fakat artık kafam çok yoruluyor ne neşem kaldı ne huzurum. Saçma sapan bir çıkmazın içerisindeymişim gibi hissediyorum. Ergenliğin de getirmiş olduğu şeylerle abartıyor olabilirim belki ama gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum. Bomboş yaşıyorum son zamanlarda intihar mektupları okumaya sardım kendimi. İşin ilginç tarafı yazılanların hepsi o kadar mantıklı geliyor ve o kadar hayatımdaki parçalarla eşleşiyor ki hayret ediyorum cidden. Yanlış anlamayın. Günümüz ergenleri gibi en küçük olayda intihar edeceğim artistliklerinde değilim ama bu bulunduğum boşlukta en azından bir çıkış yolu olarak bunu gözetiyorum. Düşüncelerinizi gerçekten merak ediyorum. Çevremde saçma sapan geçiştirmek için teselli verenlere anlatmak yerine forumda anlatmak daha samimi geliyor bana açıkçası. İyi akşamlar.
.
