Valla hocam hayatımın 1.5 yılı 2 farklı avrupa ülkesinde geçti. Hayatımın en güzel 1.5 yılıydı. Ben filmlerde görülen o Amerikan rüyası peşinde falan değilim. Hiçbir zaman çok zengin olayım hayalim falan da olmadı. Ama o 1.5 yılda bana verilen değeri burada 22 yıldır hissetmedim. Olay bu kadar basit
Burada proje tasarlarsın, üniversite ödenek çıkarmaz, şirketler sponsor olmaz. Oradaysa çocuk gider, ben uzaya roket fırlatmak istiyorum hep hayalimdi aha bunlar da taslaklar der, 50 bin euro ödenek çıkar, roket ortaya çıktıkça bir 50 bin ve bir 50 bin daha, 150 bin euro ya stratosfere roket fırlatır, şemosferden fotoğraf çeker. Bizim daha bu seviyeye gelmek için bırakın 40'ı, 40 bin fırın ekmek yememiz lazım
Kendi adıma konuşursam, kaçma peşinde değilim. İlerideki eşim ve çocuklarım için daha iyi bir gelecek peşindeyim. Gidişat ortada. Benim çocuğum proje olarak roket tasarlasın istiyorum, ledli ekmek dolabı değil. Fikirlerinize saygım var. Ancak "Siz busunuz işte. Kaçın gidin görmesin gözüm sizi" tarzı konuşmanız saygı duyabileceğim bir şey değil. Ben ve benim gibi bir çok insan var farklı yerlerde yaşamak isteyen. Size saygı duymak düşer.
İyi günler dilerim.
LG-H850 cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi