Aslında Life is Strange' in sevdiğim kısmı da bu. Neredeyse oyunun hiçbir kısmında ağladığımı söyleyemem ancak TWD serisinden bile daha fazla duygusal izler bırakmıştır bende.Rachel' in öldüklerini buldukları sahnede dilim tutulmuştu, sahnenin işlenmesi ve karakterlerin seslendirmesi inanılmazdı. Before the Storm da ilk sezondan daha iyi işlenmiş hikayeye sahipti ancak ilk oyun kadar ruhu yoktu. DLC' ye başlayana kadar duygusal olarak etkilendiğimi hatırlamıyorum. Ancak DLC' yi oynadığımda ilk oyunun üzerimde bıraktığı ağırlık hissetirmeye başladı, son sahnede "Black Flies" girdikten sonra "siz bana bunu nasıl yaparsınız!" diye bağırıyordum içimden. Tüm Life is Strange oynadığım zaman bir tek burada ağlamıştım, o da ilk iki oyunun ağırlığı yüzündendi.