Aile baskısı

Hocam bir yaşıtın olarak yaklaşık şeyleri ben de yaşıyorum ama seninkiler biraz daha ağır.
Sana tavsiyem onların gözüne girmeye çalış hem kendi geleceğin hem de biraz rahatlamak için.
Şu an tek istedikleri seni güzel bir üniversiteye yerleştirmek ve hayatının sonuna kadar mutlu olman hatta mümkünse yurt dışına gidebilmen.
Biraz sabır be kardeşim bunlar da geçecek :)
 
Ailenizle ciddi ciddi bu durumu konuşun. Yaşınız kaç bilemiyorum ama 14 civarı iseniz bir ihtimal dinlerler. Konuşma şöyle olabilir; "Bakın ben sosyal bir birey olmak istiyorum beni daha fazla kısıtlamanıza devam etmenizi istemiyorum. Miyop olduğumu bildiğiniz hâlde bana zorla bir şeyler yaptırıyorsunuz. Ben istemiyorum kitap okumayı? Arkadaşlarımla vakit geçirmek istiyorum bu sadece oyun oynamak değil. Dizi-film izleyerek kafa dağıtmak istiyorum. Kısıtladığınız taktirde psikolojim alt üst olacak." gibi bir konuşma olabilir. Zaten medeni bir aileyse anlayacaklardır.
 
Evet, ailen senin iyiliğini istiyor. Bu durumu bende yaşıyorum ve bende şikayetçiyim, tamam iyiliğimi istiyorda öğrenciler robot değil, eğlenmeye ihtiyacımız var. Okulunun rehberlik öğretmeni varsa anneni yanına al ve online olarak konuş, onlar genelde "çocuğu sıkmayın" vs. diyorlar.
 
Arkadaşlar gerekli olan her şeyi söylemişler zaten yukarıda. Hepsini okudum. Bu yaşadıkların biz ne kadar baskı değil desekte sana baskı olarak gelecek bunu çok iyi anlıyoum. Her insan benzer yaşam sürecinden geçiyor. Annen ve baban da senin yaşlarındayken aynı değil fakat mantıken benzer şeyleri yaşadılar. Bundan emin olabilirsin. İnsanoğlunun döngüsü böyle. Ben aynı şeyleri tekrar etmek istemiyorum ve yukarıdaki arkadaşlarımın büyük bir kısmına katılıyorum söylediklerinde. 28 yaşındaki bir abin olarak sana şu tavsiyede bulunmak istiyorum. Dişini sık, iyi bir üniversite'de yeteneğine göre geleceğe dönük bir bölümü kazanmaya odaklan. Ve mutlaka ama MUTLAKA ailenin yaşadığından farklı bir şehirde üniversite oku.

Bugün oynayamadığın oyunları 2 sene sonra gönlünce rahat rahat oynayabilirsin. Bugün özenip izin alamadığın her ne varsa 2 sene sonra bunların tamamını daha özgürce yapabileceksin. Çok darlandığında balkona çık gökyüzüne bak ve "2 sene sonra bambaşka bir hayatım olacak" gibi kendini teskin et.

Ailenle aranı iyi tutmaya, onların gönlünü hoş tutmaya bak. Biliyorum çok zor geliyor çünkü seni asla anlamıyorlar. Eski kafalılar ve senin yaşıtlarının yaptıklarını gereksiz ve saçma buluyorlar. Haklısın. Buna nesil çatışması diyoruz. Ne yazık ki çaresi, çözümü vs. yok. Hayat böyle. Yanlız değilsin asla. Bunu ben de yaşadım, yukarıda yazan da yaşadı, aşağıda yazan da. Sen de yaşıyorsun, senden küçükler de yaşayacak.

Yaşadığımız ülke ne yazık ki bize iyi bir gelecek hazırlamıyor zaten. Bize sendelediğimiz anda tutup yere sermeye hazırlanan bir gelecek var önümüzde hepimizin, yaşımız her ne olursa olsun. Bunu alt etmek için bir süre dişini sıkmalı ve geleceğine yatırım yapmalısın.

Kitap konusuna da takıldığın için son olarak onunla ilgili birkaç cümle yazmak istiyorum. Senin çağında kitap okumak, ufkunu ve hayal dünyanı genişletmek bence elzem bir özellik. Bunu yapanlar ilerideki hayatlarında hep daha mutlu olurlar. Kitap okumayı kendin için bir eziyet olarak görme. Manga okumayı seviyorum diyorsun. Demek ki kurgu hikayelere ve dünyalara uzak ve ilgisiz değilsin. Bu ilgini şimdilik mangalardan bilim-kurgu ve fantastik-kurgu'ya çevirebilirsin. Ailen kitap okumanı istiyorsa bol bol kitap okuyarak hem de onların fikirlerine saygı duyup değer verdiğini gösterebilirsin. Kitaplar bizim aklımızın içerisinde oluşan dünyalardır. Bunu hiç kimse asla senden alamaz. Kitaplarla dost olabilirsin. Bunu da ciddi olarak düşünmeni isterim.

Biraz uzun oldu biliyorum. Ve tecrübe'nin anlatılarak aktarılabildiğini de asla düşünmüyorum. İnsan yaşamadan asla öğrenemez. Ama bu yazdıklarım belki bir rehber niteliği taşır sen ve senin gibi darlananlar, sıkılanlar için. Kendine iyi bak, herşey her zaman biter ve yenisi başlar. Bunu asla unutma.
 
Yazınızı okurken baskı değil de bilgisayar kısıtlaması üzerinden şikayet ediyorsunuz gibi. Lütfen yanlış anlama. Tek eğlence kaynağım bilgisayar demişsin. Ailenin arkadaşlarına, hobilerine, sosyal hayatına tutumu nasıl?

Aslında başlığı şöyle yapmalıydım ailenin ders baskısı.
Arkadaşlar gerekli olan her şeyi söylemişler zaten yukarıda. Hepsini okudum. Bu yaşadıkların biz ne kadar baskı değil desekte sana baskı olarak gelecek bunu çok iyi anlıyoum. Her insan benzer yaşam sürecinden geçiyor. Annen ve baban da senin yaşlarındayken aynı değil fakat mantıken benzer şeyleri yaşadılar. Bundan emin olabilirsin. İnsanoğlunun döngüsü böyle. Ben aynı şeyleri tekrar etmek istemiyorum ve yukarıdaki arkadaşlarımın büyük bir kısmına katılıyorum söylediklerinde. 28 yaşındaki bir abin olarak sana şu tavsiyede bulunmak istiyorum. Dişini sık, iyi bir üniversite'de yeteneğine göre geleceğe dönük bir bölümü kazanmaya odaklan. Ve mutlaka ama mutlaka ailenin yaşadığından farklı bir şehirde üniversite oku.

Bugün oynayamadığın oyunları 2 sene sonra gönlünce rahat rahat oynayabilirsin. Bugün özenip izin alamadığın her ne varsa 2 sene sonra bunların tamamını daha özgürce yapabileceksin. Çok darlandığında balkona çık gökyüzüne bak ve "2 sene sonra bambaşka bir hayatım olacak" gibi kendini teskin et.

Ailenle aranı iyi tutmaya, onların gönlünü hoş tutmaya bak. Biliyorum çok zor geliyor çünkü seni asla anlamıyorlar. Eski kafalılar ve senin yaşıtlarının yaptıklarını gereksiz ve saçma buluyorlar. Haklısın. Buna nesil çatışması diyoruz. Ne yazık ki çaresi, çözümü vs. yok. Hayat böyle. Yalnız değilsin asla. Bunu ben de yaşadım, yukarıda yazan da yaşadı, aşağıda yazan da. Sen de yaşıyorsun, senden küçükler de yaşayacak.

Yaşadığımız ülke ne yazık ki bize iyi bir gelecek hazırlamıyor zaten. Bize sendelediğimiz anda tutup yere sermeye hazırlanan bir gelecek var önümüzde hepimizin, yaşımız her ne olursa olsun. Bunu alt etmek için bir süre dişini sıkmalı ve geleceğine yatırım yapmalısın.

Kitap konusuna da takıldığın için son olarak onunla ilgili birkaç cümle yazmak istiyorum. Senin çağında kitap okumak, ufkunu ve hayal dünyanı genişletmek bence elzem bir özellik. Bunu yapanlar ilerideki hayatlarında hep daha mutlu olurlar. Kitap okumayı kendin için bir eziyet olarak görme. Manga okumayı seviyorum diyorsun. Demek ki kurgu hikayelere ve dünyalara uzak ve ilgisiz değilsin. Bu ilgini şimdilik mangalardan bilim-kurgu ve fantastik-kurgu'ya çevirebilirsin. Ailen kitap okumanı istiyorsa bol bol kitap okuyarak hem de onların fikirlerine saygı duyup değer verdiğini gösterebilirsin. Kitaplar bizim aklımızın içerisinde oluşan dünyalardır. Bunu hiç kimse asla senden alamaz. Kitaplarla dost olabilirsin. Bunu da ciddi olarak düşünmeni isterim.

Biraz uzun oldu biliyorum. Ve tecrübe'nin anlatılarak aktarılabildiğini de asla düşünmüyorum. İnsan yaşamadan asla öğrenemez. Ama bu yazdıklarım belki bir rehber niteliği taşır sen ve senin gibi darlananlar, sıkılanlar için. Kendine iyi bak, her şey her zaman biter ve yenisi başlar. Bunu asla unutma.

Hmm tamam.
Arkadaşlar gerekli olan her şeyi söylemişler zaten yukarıda. Hepsini okudum. Bu yaşadıkların biz ne kadar baskı değil desekte sana baskı olarak gelecek bunu çok iyi anlıyoum. Her insan benzer yaşam sürecinden geçiyor. Annen ve baban da senin yaşlarındayken aynı değil fakat mantıken benzer şeyleri yaşadılar. Bundan emin olabilirsin. İnsanoğlunun döngüsü böyle. Ben aynı şeyleri tekrar etmek istemiyorum ve yukarıdaki arkadaşlarımın büyük bir kısmına katılıyorum söylediklerinde. 28 yaşındaki bir abin olarak sana şu tavsiyede bulunmak istiyorum. Dişini sık, iyi bir üniversite'de yeteneğine göre geleceğe dönük bir bölümü kazanmaya odaklan. Ve mutlaka ama mutlaka ailenin yaşadığından farklı bir şehirde üniversite oku.

Bugün oynayamadığın oyunları 2 sene sonra gönlünce rahat rahat oynayabilirsin. Bugün özenip izin alamadığın her ne varsa 2 sene sonra bunların tamamını daha özgürce yapabileceksin. Çok darlandığında balkona çık gökyüzüne bak ve "2 sene sonra bambaşka bir hayatım olacak" gibi kendini teskin et.

Ailenle aranı iyi tutmaya, onların gönlünü hoş tutmaya bak. Biliyorum çok zor geliyor çünkü seni asla anlamıyorlar. Eski kafalılar ve senin yaşıtlarının yaptıklarını gereksiz ve saçma buluyorlar. Haklısın. Buna nesil çatışması diyoruz. Ne yazık ki çaresi, çözümü vs. yok. Hayat böyle. Yalnız değilsin asla. Bunu ben de yaşadım, yukarıda yazan da yaşadı, aşağıda yazan da. Sen de yaşıyorsun, senden küçükler de yaşayacak.

Yaşadığımız ülke ne yazık ki bize iyi bir gelecek hazırlamıyor zaten. Bize sendelediğimiz anda tutup yere sermeye hazırlanan bir gelecek var önümüzde hepimizin, yaşımız her ne olursa olsun. Bunu alt etmek için bir süre dişini sıkmalı ve geleceğine yatırım yapmalısın.

Kitap konusuna da takıldığın için son olarak onunla ilgili birkaç cümle yazmak istiyorum. Senin çağında kitap okumak, ufkunu ve hayal dünyanı genişletmek bence elzem bir özellik. Bunu yapanlar ilerideki hayatlarında hep daha mutlu olurlar. Kitap okumayı kendin için bir eziyet olarak görme. Manga okumayı seviyorum diyorsun. Demek ki kurgu hikayelere ve dünyalara uzak ve ilgisiz değilsin. Bu ilgini şimdilik mangalardan bilim-kurgu ve fantastik-kurgu'ya çevirebilirsin. Ailen kitap okumanı istiyorsa bol bol kitap okuyarak hem de onların fikirlerine saygı duyup değer verdiğini gösterebilirsin. Kitaplar bizim aklımızın içerisinde oluşan dünyalardır. Bunu hiç kimse asla senden alamaz. Kitaplarla dost olabilirsin. Bunu da ciddi olarak düşünmeni isterim.

Biraz uzun oldu biliyorum. Ve tecrübe'nin anlatılarak aktarılabildiğini de asla düşünmüyorum. İnsan yaşamadan asla öğrenemez. Ama bu yazdıklarım belki bir rehber niteliği taşır sen ve senin gibi darlananlar, sıkılanlar için. Kendine iyi bak, her şey her zaman biter ve yenisi başlar. Bunu asla unutma.

Hmm tamam.
 
Ben burada "aile baskısı" göremedim, aksine doğru şeyi yapıyorlar. Gerçek baskıyı görmek istiyorsan Technopat'taki diğer konulara bakmanı öneririm.

Bence 16 yaşında bu kadar baskı saçma tamam LGS de vs. olabilir ama sanırsam lise 2 de. Lise 2 de bu kadar baskı çok saçma önemli bir sınavı yok bir şeyi yok her şeyini yaptıktan sonra bilgisayara oturabilir bence.
 
Arkadaşın baskı dediği şey bilgisayarın yasaklanması. Keşke çoğu kişinin aileside çocuklarıyla senin ailen gibi ilgilense.

PC yazmasam hiçbir şey demicektiniz ya da başlığı ailenin ders baskısı yapsaydım sadece ona takıldınız değil mi?
Modlar bu konu kapanabilir mi?
Direk kapansın konu.
 
Bilgisayardan kitap oku, dersi YouTube'dan izle, onları da bilgisayarın zararlı kısımları olmadığını alıştırmaya çalışabilirsin. Ancak kabul etmek istemediğin bir durumu söyleyeyim yüzleşmen için;
Kötü bir şey söylemiyorlar, ders çalış kitap oku, kendini geliştir. Üniversitede zamanın bol olacak o zaman oynarsın bilgisayarı. Ben de çokça karşılaştım bu durumla annem babam öğretmendi, benim de bilgisayara oturma sürem sınırlıydı. Üniversiteye başladım, başka şehre gittim rahat rahat keyfime baktım.

Bunlar dert değil, baskı değil, ne baskılar var bu kadar dert etmen gereken bir durum yok sanki.

Üniversite mi? O yaşa gelince oyun oynamayacak, gezecek arkadaşlarıyla. Her şey zamanında güzeldir.
 

Geri
Yukarı