Bu sene YKS'ye girdim ve kazanamadım, çünkü en fazla 2 ay çalıştım, ve bu 2 ay sınava zar zor çalışabildim ve zar zor ailemden izin aldım sınava çalışmak için, ama bu 2 ay süreçte bana çok baskı yaptılar sen tembelsin kazanaman, sen profesör müsün, üniversiteyi ne yapacaksın, git markette çalış, inşaate git, evde boş boş oturma falan işte, hayalim üniversite okumak iyi bir yer tutturmak ve diğer seneye de girmek istiyorum. Evde sınava çalışmak istiyorum iyi bir yerde okumak istiyorum, ama ailem artık senin hayalin bitti kazanamadın sen yapamazsın deyip durdu, ve beni inşaata gitmeye zorluyorlar eğer gitmezsem beni eve koymazlarmış. Neymiş efendim ben bir birey mişim artık ailemin bana bakması gerekmiyormuş beni evden atsalar onların hakkıymış. Çevredeki insanların ne dedikleri çok önemsiyorlar. Ne hata yapsam hemen başkalarına söylüyorlar, bana ailem düşman gibi bakıyor. Ama onlar aile olmanın sadece karnımızı doyurmaktan ibaret olduğunu düşünüyorlar. Neymiş efendim ben evde boş boş oturuyor muşum. Ben bir de erkek olacakmışım benim yaşımdakiler ev geçindiriyormuş. Ben evde boş boş oturmayacak ki bunu istemiyorum sınava hazırlanmak istiyorum. 2 ay zar zor çalışıp kazanamamak benim için bitmiş hayalim, öyle diyorlar. Her gün tartışıyoruz beni hiç desteklemiyorlar.