Ailem Teknolojik Ne Yapsam Bana Kızıyor Ruh Halim Çok Kötü

Hocalar sunum ödevi veriyor,, sunum yaparken, akşama kadar bilgisayar oynuyorsun, bu gidişle falanca filanca olacaksın diyorlar. Bak sunum yapıyorum diyorum, sen iki tuşa basıyorsun, hemen ekran değişiyor, ben bilmiyorum mu sanıyorsun, sen giderken biz geliyorduk, ehey ehey diyorlar. Şimdi gel de bir şey söyleme. Hayır, Alt+Tab'ı öğrenmişler. Ama sadece bunun olduğunu öğrenmişler. Kendilerine uzman diyen cahillerin peşinden koşturup onları dinliyorlar. Uzmanlara uyarım, genel anlamda konuşmayın lütfen, ailenizin üyelerini çok sevdiğinizi biliyorum, küfür yemek istemezsiniz değil mi?
 
Merhaba,
Değerli forum üyeleri. Yaşım 15. Ve 9. sınıftayım. Benim yaşımdaki çoğu kişi gibi benimde ailem 8. sınıfta bana vaatler verdiler. Çocukluktan beri hayalim bilgisayar mühendisi olmak. Unity' e, Adobe Premiere 'ye, HTML' ye bütün bunlara merakım var. Çok bir bilgim yok fakat en azından ilgim var. Küçükken MC, NFS, GTA gibi oyunlar pek oynamadım. Ancak bunlarla tanıştığım 6 ve 7. sınıfta çok keyifli olduklarını fark ettim. Eskiden birtek Cuma akşamları 22ye kadar pc ye bakardım. Ama 8. sınıfa geldiğimde haliyle işler değişti. Buna karşı çıkmadım. Bende biliyordum ki 8. sınıf bir dönüm noktası ve LGS'den ne kadar iyi puan alırsam ileride o kadar rahat edecektim. Dediğim gibi bana telefon ve bilgisayar vaat edildi. Ders çalışmayı bilgisayar için değil geleceğim için yapıyordum. Ve sonunda sınava girdim ve 460 küsuratlı bir puan aldım. Ancak bu puan ilimdeki Fen Lisesine yetmedi ve her şey o zaman resmen b**a sardı. Sınavdan çıktığım ilk hafta aşırı bir boşluğa düştüm. Neyse aslında o zaman fen lisesini kazandığım belli değildi ama bana ailem şu teklifi yaptı.
Ya Telefon
Ya da tuşlu telefon ve bilgisayar.
Tabiki hayalim olan bilgisayarı seçtim. Ve hemen araştırmaya koyuldum. Yani LGS'den tam puan alsam hissedemeyeceğim mutluluğu, yaklaşık 3 gün hissettim. Ve bana birden, bilgisayar alınmayacağını söylediler. Sonraki 2 gün sadece ağladım ve kimseyle konuşmadım. Ya böyle bir şey olabilir miydi? Ne kadar bunun piyasaya yeni ekran kartları çıkınca istemeden iyi bir karar alındığını düşünsemde, şuan bile aklıma gelse gözlerim doluyor. Sırf eğitimim ve kavuşacağım bilgisayarım için 1 yıl çalıştım, çabaladım ve BOOM!
Neyse okul başladı. Yine aynı okula gittim. Bizim okul İlkokul, Ortaokul ve Lise. Babam anadolu lisesinin müdür yardımcısı. Bende aldığım puanla fen lisesinin A şubesine girdim. Gidebileceğim en iyi okul burasıydı. İlimin fen lisesini kazanamadım. Hala aklımda bir bilgisayar ve oyun oynama özlemi vardı. Neredeyse hiç internet cafeye gitmedim. Paramı kaptırmak istemedim haliyle. Sonra benle bir anlaşma yaptılar. Aslında anlaşmayı ben yaptım. Babam imzayı atarken bile o kadar umursamazdı ki imzası anneminkinin üzerine yazdı. Bakmadab atmıştı imzayı. 1. ve 2. dönem not ortalamam 95 ve üzeri olursa dönem başına 1500 lira vereceklerdi. Toplam 3000 lira ediyordu. Hayalimdeki bilgisayr için ne kadar az olsada duruma razı oldum. Dönem uzun. Ne kadar ilk başlarda bilgisayar için çalışsamda sonra bilgisayar almayacaklarına resmen yemin edebilirdim. Ne zaman bilgisayar konusunu açsam kimse cevap vermiyordu bana. Hiç bir zaman. Halada öyle. Öyle öyle dönemi bitirdik. Bitirmeden 5 hafta falan önce annemin eski telefonunu aldım. Onlara ise yeni telefon aldık. Aslında ne kadar bana yeni telefon alalım deselerde. Bunun bilgisayarın aleyhine olduğunu biliyordum. Bilgisayar konusunu açtığımda sana telefon aldık daha ne istiyorsun diyeceklerdi. Ailemi tanıyordum. O zamanlarda evde internetimiz yoktu. 8. sınıf için iptal etmiştik. Ama 9. sınıfta almadık. Taki bu zamana kadar. Bizde eski bir HP bilgisayar var. Yaklaşık 8 yıllık. Ve bilenler bilir bu bilgisayarın kronik ısınma sorunu var. Şansıma 1.dönemde bilgisayarın fanı bozuldu. 30 lira bir şey ama hala almıyorlar . Ve yine ne zman konuyu açsam sessizce televizyona bakıyorlar. Neyse içimde hep bir bilgisayar oyunları hasreti oldu. Bugünde indirdim LOL'ü bilgisayara. Onlar film izlerken bende dedim ki Açıyım oyun oynayım. Ama fan bozuk hemen ısınmaya başladı, fps yerlerde. Sinir oldum. 30dk dır bakıyorum ve hiç zevk alamadım. Babam geçerken bana baktı. Yok bilgisayardan sen ne istiyorsun? falan. Çok sinirlendim kapadım gittim. Ne zaman telefona baksam bana kızıyorlar. Ne zman bilgisyara baksam bana kızıyorlar. Bugün saat 2ye kadar ders dinledim. Açtım telefonu arkadaşı lole çağırıyorum yine kızdılar. Ruh halim çok kötü. Ancak 1, 2 saat iyi kalabiliyoruz ailemle. Canıma tak etti. Yardımlarınızı bekliyorum. Her şeyde beni iğleniyorlar . Çok sıkıldım. Kitap okuyorum daha yeni Adam Fawer'ın Empati kitabını bitirdim. 650 sayfa. Sanki kitabı atlayarak okumuşum normalde okuyamazmışım gibi davranıyorlar. Her dakika ders çalış diyorlar. Ama artık bezdim. Şu zamanda intihara inşallah kalkışmam.
Şey sana bi kalkışma yap demıyorumda düzgün kelimelerle onlara bir birey oldugunu artık senıde dınlemelerını soyleyebılrısın. Yani bende bilgisyar muhendısı olmak ıstıyordum 2. defa unı sınavı denedım gelmedı hıcbıyere gıdemedım cunku kafam karısık benimde her konuda. ama ben ne kıtap okuyodum nede derslere senın kadar yogun ustune dusmedım ılgıncmıs aman yanlıs bısey yapma sende. dedigim gibi karsılarına cıkıp soyle bende burdayım benıde dınleyın diye oalbılır ama dedıgım gıbı agır olmasın onlarda kendı yasadıklarını yasama dıye ılerde bunu yapıyolar aynısı yegenım yasıyor o daha gercı ortaokul ve olmasını ıstemedıklerı tipte benım saka gibi neyse işte
 
Dostum LGS'den çok iyi bir puan almışsın. Ailen bu puana rağmen nasıl hala bilgisayar almadılar anlamadım.
Ancak sence de biraz saçmalamamış mısın? Sırf bilgisayar için ruh halin kötü ve intihar düşünüyorsun?
Sinirlenmen gayet doğal fakat harbiden saçmalamışsın burada.

Benim tavsiyem ise ne zaman bilgisayar oynayacaksan internet kafeye git. Zaten bir süre sonra alacaklardır emin ol. Tabii ki ailenin ekonomik durumu önemli. Eğer durumları yoksa boşuna üstlerine gitme.
Ama her şeyden önce doğru düzgün onlarla konuş.
 
Senin gibi çalışkan bir kardeşim olsa ne istese alırdım, sen iyi bir çocuksun ve böyle olmaya devam et. Ailen hakkında yorum yapmak istemiyorum fakat belli ki ortak bir paydada buluşamıyorsunuz. Almak da istemiyorlarsa bırak almasınlar. 15 yaşındasın, kaldı geriye 3 sene. 3 sene daha dişini sık, derslerine yine aynı tempoda değil daha hırslı bir şekilde çalış, şehir dışında iyi bir üniversite kazan. Ailenden de para alma, git kendine iyi kötü bir part time iş bul, kendi paranla kendin oku. İstediğin şeyleri almak için imkanın olacak, hayattan beklentilerin değişecek, ailen ile aran daha iyi ya da daha kötü olacak bunlar zamanla belli olacak şeyler. Bugün düşünme bunları, ailen belki seninle aynı fikirde olmayabilir, senin bilgisayarlarla çok ilgilenip geleceğini riske atmandan korkuyor olabilir. Seni motive etmek için sana söz vermiş olabilir, bilgisayarlara bakış açıları senin gibi olmayabilir.

Yeni nesil ailesi ile çok fazla problem yaşıyor gördüğüm kadarıyla, bu nesil internetin içine doğmuş, çok fazla okuyan bir nesil olduğu için, önceki nesil de hayat tecrübesi çok fazla fakat az okuyan bir nesil olduğu için kuşak çatışması çok fazla. Bütün ebeveyn ve çocuklar arasında olan kuşak çatışması geldiğimiz dönemde olması gerekenden çok yüksek noktada.

Biraz onları anlamaya, biraz kendini düşünmeye başlaman senin yararına. Kendini yeterince geliştirip iyi bir üniversiteye şehir dışına gidersen, bütün bu sorunlarını otomatik olarak çözeceksin güven bana.
 
1 yıl geçti aradan ama, buna karışmak haddimize olmasa da diyeceğim o ki, anneye yeni telefon alıp sana eskisini vermek... Bilemiyorum, baba oğul bunların hepsini anlat ve forumu da kapat. Ailenin özelini paylaşma.
 
Merhaba,
Değerli forum üyeleri. Yaşım 15 ve 9. sınıftayım. Benim yaşımdaki çoğu kişi gibi benim de ailem 8. sınıfta bana vaatler verdiler. Çocukluktan beri hayalim bilgisayar mühendisi olmak. Unity'ye, Adobe Premiere'ye, HTML'ye bütün bunlara merakım var. Çok bir bilgim yok fakat en azından ilgim var. Küçükken MC, NFS, GTA gibi oyunlar pek oynamadım. Ancak bunlarla tanıştığım 6 ve 7. sınıfta çok keyifli olduklarını fark ettim. Eskiden bir tek Cuma akşamları 22'ye kadar PC'ye bakardım. Ama 8. sınıfa geldiğimde haliyle işler değişti. Buna karşı çıkmadım. Ben de biliyordum ki 8. sınıf bir dönüm noktası ve LGS'den ne kadar iyi puan alırsam ileride o kadar rahat edecektim. Dediğim gibi bana telefon ve bilgisayar vaat edildi. Ders çalışmayı bilgisayar için değil geleceğim için yapıyordum. Ve sonunda sınava girdim ve 460 küsuratlı bir puan aldım. Ancak bu puan ilimdeki Fen Lisesine yetmedi ve her şey o zaman resmen sarpa sardı. Sınavdan çıktığım ilk hafta aşırı bir boşluğa düştüm. Neyse aslında o zaman fen lisesini kazandığım belli değildi ama bana ailem şu teklifi yaptı;

Ya Telefon, ya da tuşlu telefon ve bilgisayar.

Tabii ki hayalim olan bilgisayarı seçtim. Ve hemen araştırmaya koyuldum. Yani LGS'den tam puan alsam hissedemeyeceğim mutluluğu, yaklaşık 3 gün hissettim. Ve bana birden, bilgisayar alınmayacağını söylediler. Sonraki 2 gün sadece ağladım ve kimseyle konuşmadım. Ya böyle bir şey olabilir miydi? Ne kadar bunun piyasaya yeni ekran kartları çıkınca istemeden iyi bir karar alındığını düşünsem de, şu an bile aklıma gelse gözlerim doluyor. Sırf eğitimim ve kavuşacağım bilgisayarım için 1 yıl çalıştım, çabaladım ve BOOM!

Neyse okul başladı. Yine aynı okula gittim. Bizim okul ilkokul, ortaokul ve lise. Babam Anadolu lisesinin müdür yardımcısı. Ben de aldığım puanla fen lisesinin A şubesine girdim. Gidebileceğim en iyi okul burasıydı. İlimin fen lisesini kazanamadım. Hala aklımda bir bilgisayar ve oyun oynama özlemi vardı. Neredeyse hiç internet cafeye gitmedim. Paramı kaptırmak istemedim haliyle. Sonra benle bir anlaşma yaptılar. Aslında anlaşmayı ben yaptım. Babam imzayı atarken bile o kadar umursamazdı ki imzası anneminkinin üzerine yazdı. Bakmadan atmıştı imzayı. 1. ve 2. dönem not ortalamam 95 ve üzeri olursa dönem başına 1500 lira vereceklerdi. Toplam 3000 lira ediyordu. Hayalimdeki bilgisayar için ne kadar az olsa da duruma razı oldum. Dönem uzun. Ne kadar ilk başlarda bilgisayar için çalışsam da sonra bilgisayar almayacaklarına resmen yemin edebilirdim. Ne zaman bilgisayar konusunu açsam kimse cevap vermiyordu bana. Hiç bir zaman. Hala da öyle. Öyle öyle dönemi bitirdik. Bitirmeden 5 hafta falan önce annemin eski telefonunu aldım. Onlara ise yeni telefon aldık. Aslında ne kadar bana yeni telefon alalım deseler de bunun bilgisayarın aleyhine olduğunu biliyordum. Bilgisayar konusunu açtığımda sana telefon aldık daha ne istiyorsun diyeceklerdi. Ailemi tanıyordum. O zamanlarda evde internetimiz yoktu. 8. sınıf için iptal etmiştik. Ama 9. sınıfta almadık. Ta ki bu zamana kadar. Bizde eski bir HP bilgisayar var. Yaklaşık 8 yıllık. Ve bilenler bilir bu bilgisayarın kronik ısınma sorunu var. Şansıma 1.dönemde bilgisayarın fanı bozuldu. 30 lira bir şey ama hala almıyorlar . Ve yine ne zaman konuyu açsam sessizce televizyona bakıyorlar. Neyse içimde hep bir bilgisayar oyunları hasreti oldu. Bugün de indirdim LOL'ü bilgisayara. Onlar film izlerken ben de dedim ki açayım oyun oynayayım. Ama fan bozuk hemen ısınmaya başladı, FPS yerlerde. Sinir oldum. 30 dakikadır bakıyorum ve hiç zevk alamadım. Babam geçerken bana baktı. Yok bilgisayardan sen ne istiyorsun? falan. Çok sinirlendim kapadım gittim. Ne zaman telefona baksam bana kızıyorlar. Ne zaman bilgisyara baksam bana kızıyorlar. Bugün saat 2'ye kadar ders dinledim. Açtım telefonu arkadaşı LoL'e çağırıyorum yine kızdılar. Ruh halim çok kötü. Ancak 1-2 saat iyi kalabiliyoruz ailemle. Canıma tak etti. Yardımlarınızı bekliyorum. Her şeyde beni iğneliyorlar. Çok sıkıldım. Kitap okuyorum daha yeni Adam Fawer'ın Empati kitabını bitirdim. 650 sayfa. Sanki kitabı atlayarak okumuşum normalde okuyamazmışım gibi davranıyorlar. Her dakika ders çalış diyorlar. Ama artık bezdim. Şu zamanda intihara inşallah kalkışmam.

İntihar mı? şuan gülmekten ölüyorum :D

Bence biraz saçmaladın. En iyisi sakin olup sabır etmek. Bu günlerde geçecek liselisin sen dersine çalışıp mesleğine odaklanmalısın.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı