Birader, sopa yiyerek bu günlere geldik. 25 yaşındayım neyin ergenliği bu. Ben ergenliğimi dağ`da yaptım, 7 sene önce.
Ani sinir krizi anında nasıl sakinleşebilirim?
- Konuyu başlatan taentys
- Başlangıç Tarihi
- Mesaj 12
- Görüntüleme 1B
-
- Etiketler
- heyecan sınır sinir kontrol
İBEX_0709
Hectopat
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
- Meslek
- Bilişim teknolojileri / Yazılım alanı uzmanlığı
Ben de aynı şekilde sinir hastasıydım, psikoloğa gittim vs. devamlı bir çözüm bulamadılar, hep geçiciydi, daha sonra ben boksa gitmeye başladım sinirlendiğim zaman kendi içimde kendim ile kavga ediyordum fakat bunun bana zarar verdiğini anladım, foruma üye oldum, insanlar ile sohbet etmek, tartışmak güzel gelmeye başladı eskisi kadar sinirlenmiyordum, çünkü tartışmak hayatın bir parçasıydı ve insan isterse kavgayı bile belli bir sukünet ve sabır içerisinde sürdürebilirdi, daha sonra kendimi şarkılara verdim, son sadakat, ayna, yaşlı amca, dolu kadehi ters tut, adamlar gibi gruplar dinlemeye başladım, daha sonra sinir hastası olduğumu bile unuttum, artık sinirlenmiyorum ve gayet mutluyum. Size burada ne desek boş neden mi böyle diyorum, çünkü ben de yaşadım, insanları dikkate almazsınız, kendi başınızın çaresine kendiniz bakacaksınız, sinirlenip duvara vurduğunuz zaman eliniz acıyordur, kendinize zarar verdiğinizi öğrenmeniz gerek.
25 yaşındaymışsınız ne dersek boş dediğim gibi, burada ki 3-5 insanın size bir şeyler anlatması oldukça zor.
25 yaşındaymışsınız ne dersek boş dediğim gibi, burada ki 3-5 insanın size bir şeyler anlatması oldukça zor.
ExpentoLeviosa
Kilopat
- Katılım
- 9 Aralık 2016
- Mesajlar
- 441
Duygu ve düşünceler enerjilerdir. Bizi harekete geçiren enerji toplanmalarıdır. Siz A kişisine çok sinirlenirken başka biri A kişisine o kadar sinirlenmez. Bunun sebebi o kişiyle ilgili bilinçaltı bilgimizdir. İlk önce sinirlendiğiniz olguları gözden geçirin.
İkincisi her zaman olguyu gözden geçirme işe yaramaz. Çok şiddetli bir öfke duygusu yaşanabilir. Bu durumda ne yapılmalı;
Duygularımız bizi harekete geçiren itici güçlerdir bu doğru fakat atlanılan bir şey var. Duygular bizi güdülenmeye sevk edebilir fakat davranışlarımızı kontrol edemezler. Bunun en iyi örneği şudur:
Bir baba düşünün evi yanıyor. Kendisi dışarıda evinin yandığını izliyor. Ama cayır cayır yanıyor girdin mi öleceksin veya çıkamayacaksın çok belli. Aşırı korkunç ve ürkütücü. Lakin içerde bebeğinin kaldığını biliyor ve dayanamadan kendini alevlerin arasına ölme pahasına atıyor o bebeği çıkartmak için. Şimdi burda normalde içeri girmek korku duygusu yüzünden imkansız olmalıydı fakat beyindeki diğer bir bilgi olan "içerideki bebeğim var" bilgisi yüzünden korku duygusunun tersine hareket edebildi. Yani davranışlarımızın kontrolü duygularımızda değil (bu sadece duyguları iyi tanıyanlar için geçerlidir.)
Yapman gereken şey o duygunun sende davranışa geçirecek hareketlerde bulunmaman. Halk arasında şöyle bişey vardır "Nabıyım iki tokat atmazsam veya lafımı esirgemezsem rahatlayamıyorum." Bu külliyen yanlıştır ve gaspa girer. Ne kadar şiddetli bir duygu yaşanırsa yaşansın o duygudan kurtulmaya çalışılmamalı, o duygunun sizde davranış üretmesine (vurma, saldırma, küfretme vs.) engel olmalısınız. Eğer bir duygu sizde bir davranış oluşturamazsa zayıflayıp sönme eğilimine girer.
İkincisi her zaman olguyu gözden geçirme işe yaramaz. Çok şiddetli bir öfke duygusu yaşanabilir. Bu durumda ne yapılmalı;
Duygularımız bizi harekete geçiren itici güçlerdir bu doğru fakat atlanılan bir şey var. Duygular bizi güdülenmeye sevk edebilir fakat davranışlarımızı kontrol edemezler. Bunun en iyi örneği şudur:
Bir baba düşünün evi yanıyor. Kendisi dışarıda evinin yandığını izliyor. Ama cayır cayır yanıyor girdin mi öleceksin veya çıkamayacaksın çok belli. Aşırı korkunç ve ürkütücü. Lakin içerde bebeğinin kaldığını biliyor ve dayanamadan kendini alevlerin arasına ölme pahasına atıyor o bebeği çıkartmak için. Şimdi burda normalde içeri girmek korku duygusu yüzünden imkansız olmalıydı fakat beyindeki diğer bir bilgi olan "içerideki bebeğim var" bilgisi yüzünden korku duygusunun tersine hareket edebildi. Yani davranışlarımızın kontrolü duygularımızda değil (bu sadece duyguları iyi tanıyanlar için geçerlidir.)
Yapman gereken şey o duygunun sende davranışa geçirecek hareketlerde bulunmaman. Halk arasında şöyle bişey vardır "Nabıyım iki tokat atmazsam veya lafımı esirgemezsem rahatlayamıyorum." Bu külliyen yanlıştır ve gaspa girer. Ne kadar şiddetli bir duygu yaşanırsa yaşansın o duygudan kurtulmaya çalışılmamalı, o duygunun sizde davranış üretmesine (vurma, saldırma, küfretme vs.) engel olmalısınız. Eğer bir duygu sizde bir davranış oluşturamazsa zayıflayıp sönme eğilimine girer.
