Anksiyete yüzünden kızlarla konuşamamak

Dostum bana biraz anksiyeteden çok panik atağın varmış gibi geldi. Yanlışım varsa düzelt lütfen. Bu durum daha bir farklı iç sıkıntı, bunalma ve nefes darlığı gibi şeyler panik atak belirtileri. Bunun için bir uzmandan yardım alman daha iyi olacaktır çünkü kolay bir durum değil bu durum maalesef.

Tam şu an oluyor. Sanki heyecanlanıyormuşum gibi oluyor. Yani çok saçma kızla yol boyu konuştum diye zihnimin neresinde sorun olabiliyor anlamış değilim.

Böyle bir elektrik gibi bir şey oluyor göğüsümden ve ayaklarıma doğru iniyor.
 
Diğer başlığına da göz attım. Sosyal anksiyete bozukluğu ile birlikte depresyona ilerleyen bir durumun var gibi. Sanırım lise yıllarındasın o yıllarda insanın üzerinde çok fazla baskı oluyor. Özellikle senin gibi anksiyeteler yaşayanlarda. Seni bu eğilime sürükleyen patalojik nedenler olabildiği gibi yetiştiğin çevresel etmenler de olabilir. Kendine şunu sor diğer arkadaşlarıma göre daha az mı sosyalim? Daha içine kapanık, kendini yeterince ifade edemeyen, fazla konuşmayan bir yapım mı var? Bu cümleyi okurken hayır arkadaşlarım var aram çok iyi gibi düşünceler geçebilir aklından. Buna konfor alanı denir. Genelde sürekli birarada kalmayı deneyimlediğin kişilerle bir sorun yaşamayacağından emin olursun. O yüzden ilişkilerin normaldir.

Bu durumu atlatman için tek yapman gerek sosyalleşmek. En büyük sıkıntı da "Nasıl?" sorusu oluyor? Aktif olman gerek vücudun hareket ettikçe üzerindeki kara bulutları düşünecek vaktin olmaz genelde. Bu hareket ev dışında olmak zorundadır. Yeni insanlar tanıyabileceğin aktiviteler de olman gerekir. Şansına pandemi var. En kolayı liseden üniversiteye geçince oluyor. Yalnız bir şehirde kendini öne çıkarman gerekiyor ve görüştüğün kişileri yeni tanıdığından bir çekincen olmaz. Böyle böyle normale yaklaşıyorsun.

Dikkat edersen birçok şey söyledim ama senin aradığın ne yapacağım şimdi ben düşüncene cevap veremedim. Bunu ancak bir psikiyatrist söyleyebilir sana, gitmen görüşmen her şeyini güvendikçe aktarman çözüm bulup rahatlaman gerekir. Sana yardımcı olmak isteyen bir psikiyatrist olmalı. O yüzden sorun diye bir şey varsa kafanda büyüğü küçüğü olmaz. Ne kadar erken o kadar iyi! Psikiyatrik sorunların çözümü bir süreç olarak ilerler. Belki de büyük bir sorun yoktur, umarım. Belki de hayatın düşündüğün gibi değil, onlar sadece düşüncelerindir. Bu cevapları sana bir doktor arkadaşımız verebilir. Çekinme git bir kez görüş. O seni yönlendirecek ve bir akışa sokacaktır. Ailenin seni önemsediğine eminim destek olmak isteyeceklerdir. Onlarla açık açık konuşmak zorunda değilsin, bazı sıkıntılarım var diyebilirsin. Sen de kendini önemse, önemsedikçe varsın.
 
Arkadaşlar merhaba, şimdi şöyle söyleyeyim. Yani nasıl desem bildiğin anksiyete krizi gibi ama benimki toplumda olmaktan utanmak gibi değil de daha çok kızlarla yakınlaştığım zaman oluyor. Dalga geçmiyorum ama böyle. Okul açıldı ve 2 haftadır aktif dışarıdayım. Ayrıca bugün sınav haftamın son günüydü ve bitti kurtuldum. Birden fazla nedeni var ama birisinin sınavlar olduğundan kesin eminim neyse ki gitti.

Bugün sınav çıkışı eski dershaneden tanıdığım 3 yıldır görmediğim bir kızı gördüm. Arkadaşça konuşarak 1 km yürüdük, sonra insan gibi ayrıldık ve her şey düzgün ve sıkıntısızdı. Hiçbir şekilde kızdan sevgili niyeti ile konuşmadık zaten olanı 10 DK idi ve sınavlar hakkında konuştuk.

Az önce yazın olan bunalma duygusu gene geldi ve daha önceden çok iyi yorumlarınız sayesinde temmuz ayını bitirmeden olayı çözmüştüm ama:

Hangi kızla güzel samimi sohbet edersem edeyim başıma bu geliyor, kaçarı yok.

Kafam gerçekten yandı yardımlarınızı, daha önce yaşayıp da tecrübesi olan herkesi bekliyorum...

Eski olan olayım: İçimdeki nedenini bilmediğim can sıkıntısı

Bu yaşadığın durumu her gün yaşıyorum. Her şeyi unutmak için PC oynuyorum kendimi burada avutuyorum elden gelen bir şey de yok.
 
Diğer başlığına da göz attım. Sosyal anksiyete bozukluğu ile birlikte depresyona ilerleyen bir durumun var gibi. Sanırım lise yıllarındasın o yıllarda insanın üzerinde çok fazla baskı oluyor. Özellikle senin gibi anksiyeteler yaşayanlarda. Seni bu eğilime sürükleyen patalojik nedenler olabildiği gibi yetiştiğin çevresel etmenler de olabilir. Kendine şunu sor diğer arkadaşlarıma göre daha az mı sosyalim? Daha içine kapanık, kendini yeterince ifade edemeyen, fazla konuşmayan bir yapım mı var? Bu cümleyi okurken hayır arkadaşlarım var aram çok iyi gibi düşünceler geçebilir aklından. Buna konfor alanı denir. Genelde sürekli birarada kalmayı deneyimlediğin kişilerle bir sorun yaşamayacağından emin olursun. O yüzden ilişkilerin normaldir.

Bu durumu atlatman için tek yapman gerek sosyalleşmek. En büyük sıkıntı da "Nasıl?" sorusu oluyor? Aktif olman gerek vücudun hareket ettikçe üzerindeki kara bulutları düşünecek vaktin olmaz genelde. Bu hareket ev dışında olmak zorundadır. Yeni insanlar tanıyabileceğin aktiviteler de olman gerekir. Şansına pandemi var. En kolayı liseden üniversiteye geçince oluyor. Yalnız bir şehirde kendini öne çıkarman gerekiyor ve görüştüğün kişileri yeni tanıdığından bir çekincen olmaz. Böyle böyle normale yaklaşıyorsun.

Dikkat edersen birçok şey söyledim ama senin aradığın ne yapacağım şimdi ben düşüncene cevap veremedim. Bunu ancak bir psikiyatrist söyleyebilir sana, gitmen görüşmen her şeyini güvendikçe aktarman çözüm bulup rahatlaman gerekir. Sana yardımcı olmak isteyen bir psikiyatrist olmalı. O yüzden sorun diye bir şey varsa kafanda büyüğü küçüğü olmaz. Ne kadar erken o kadar iyi! Psikiyatrik sorunların çözümü bir süreç olarak ilerler. Belki de büyük bir sorun yoktur, umarım. Belki de hayatın düşündüğün gibi değil, onlar sadece düşüncelerindir. Bu cevapları sana bir doktor arkadaşımız verebilir. Çekinme git bir kez görüş. O seni yönlendirecek ve bir akışa sokacaktır. Ailenin seni önemsediğine eminim destek olmak isteyeceklerdir. Onlarla açık açık konuşmak zorunda değilsin, bazı sıkıntılarım var diyebilirsin. Sen de kendini önemse, önemsedikçe varsın.
Teşekkür ederim hocam az önce yakın 2 arkadaşıma anlattım bu durumu ve onlarda gene doktora gitmemi istedi. En azından böyle paylaşınca çok rahatlıyorum ve her daim bu olunca Allah var diyorum içimden. Sınav dünyası işte hatasız kul olmuyor malesef :(
 
Teşekkür ederim hocam az önce yakın 2 arkadaşıma anlattım bu durumu ve onlarda gene doktora gitmemi istedi. En azından böyle paylaşınca çok rahatlıyorum ve her daim bu olunca Allah var diyorum içimden. Sınav dünyası işte hatasız kul olmuyor malesef :(
Hocam bence yaşadığınız durum gayet normal.Türkiye'de bir kızla iletişimde olmak arkadaş olmak vs. Bunlar çoğunlukla normalden zor olan şeyler. Ülkedeki ailelerden dolayı bu da. Benim de bu tür problemlerim vardı bir aralar. İnsanlarla bir türlü samimi olamıyordum fakat sorun bendeydi. Sorunu farklı ülkelerden insanlarla tanışarak çözdüm. Şuan Türkiye'de arkadaşım yok. Çokta mutluyum fakat bu demek olmuyorki.Türkiyede kız arkadaş erkek arkadaş olamazsın diye. İstersen kız arkadaşta edinirsin erkek bir yakın arkadaşta edinirsin. Maalesef ailelerden dolayı herkes birbirine güvenilmez diye bakmakta. Bu yüzden de arkadaş olmayınca. İçe kapanma gibi olaylar ortaya çıkıyor. Sadece dert etmeyin zamanla geçecektir. Tek çözüm daha çok o kişiyle vakit geçirmektir. Arkadaşların da dediği gibi.
 
Bir panik atak hastası olarak ben bile bir şekilde yılları "sosyal yaşan" kurarak geçirebildiysem sizde yapabilirsiniz. Gerginlik ya da heyecan olan durumların kontrolü zamanla sağlanıyor. Eskiden sık sık yaşadığım ataklar artık yılda bir kere oluyor/olmuyor. Özellikle yaşam hızınız arttığında heyecanlanacak vakit dahi bulamayacaksınız. O da üniversite, iş yaşamı, çevre gibi etmenlerle sağlanacak. Yani merak etmeyin. ✌️
 
Arkadaşlar merhaba, şimdi şöyle söyleyeyim. Yani nasıl desem bildiğin anksiyete krizi gibi ama benimki toplumda olmaktan utanmak gibi değil de daha çok kızlarla yakınlaştığım zaman oluyor. Dalga geçmiyorum ama böyle. Okul açıldı ve 2 haftadır aktif dışarıdayım. Ayrıca bugün sınav haftamın son günüydü ve bitti kurtuldum. Birden fazla nedeni var ama birisinin sınavlar olduğundan kesin eminim neyse ki gitti.

Bugün sınav çıkışı eski dershaneden tanıdığım 3 yıldır görmediğim bir kızı gördüm. Arkadaşça konuşarak 1 KM yürüdük, sonra insan gibi ayrıldık ve her şey düzgün ve sıkıntısızdı. Hiçbir şekilde kızdan sevgili niyeti ile konuşmadık zaten olanı 10 DK idi ve sınavlar hakkında konuştuk.

Az önce yazın olan bunalma duygusu gene geldi ve daha önceden çok iyi yorumlarınız sayesinde Temmuz ayını bitirmeden olayı çözmüştüm ama:

Hangi kızla güzel samimi sohbet edersem edeyim başıma bu geliyor, kaçarı yok.

Kafam gerçekten yandı yardımlarınızı, daha önce yaşayıp da tecrübesi olan herkesi bekliyorum...

Eski olan olayım: İçimdeki nedenini bilmediğim can sıkıntısı
Bende de oluyor ama can sıkıntısı tarzında değil de hafif raydan çıkma gibi. Kız "arkadaşım" ama fazla güzel bir kız. Kızı görünce afedersiniz mal gibi oluyorum ya. Bir yenemedim. Onun dışında diğer kızlarla normal bir sohbette bulunabiliyorum.
 
Bende de oluyor ama can sıkıntısı tarzında değil de hafif raydan çıkma gibi. Kız "arkadaşım" ama fazla güzel bir kız. Kızı görünce afedersiniz mal gibi oluyorum ya. Bir yenemedim. Onun dışında diğer kızlarla normal bir sohbette bulunabiliyorum.
Hocam o normaldir ya. Herkeste oluyor bence o. Birde sanki seviyorsanız ondan da kaynaklı olabilir belki?
 
Hocam şöyle şimdi utanmıyorum ama konuştuktan sonra bunalıyormuş gibi oluyorum. Konuşurken sorunum yok hatta her türlü kızla konuşabilirim. Olayım konuştuktan sonra olan sıkıntı.
Hani kızlarla konuşurken olsa neyse ama eve geldikten sonra kafayı sıyıracakmış gibi olmam çok garip. Anlam veremiyorum üzülüyorum.
 

Geri
Yukarı