Herkese selam, yaklaşık 1.5-2 sene önce Doktor tarafından anksiyete teşhisi konuldu bana, ve ilaç almaya başlamıştım. Ailem bu duruma karşıydı kendim yenebileceğimi söylerlerdi geçmişte arkadaşlarım tarafından çok dışlandım çoğu zaman aşağılandım, sevilmedim, ailem pek ilgi göstermemişti, yanlış anlaşılmasın sakın amacım ilgi almak ilgi görmek falan değil sadece başımdan geçeni anlatıyorum, okul durumum çok karışık yaşımın büyük olmasına rağmen yasal olarak 7 sınıfım, 5 sınıfa geçtiğim de ortaokula yaşıtlarım benimle çok alay etmişlerdi çok dalga geçmişlerdi içime kapanmıştım bayağı böyle hiçbir şey yapmak istemiyordum. Yürüyüşlerimle kaşlarımla dalga geçiliyordu hep, tabii kaşlarımı incelttim saçımı kestirdim gayet de tipimden memnunum eskiye göre.
Saçım çok uzundu bonus kafaydım saçlarımı kaşım kapansın diye uzatmıştım sokağa çıktığım da insanlar benimle alay ediyor benimle dalga geçiyor gibi düşünürdüm herkes beni izliyor sanardım, ailem hep doktora gitmeme karşıydı yaklaşık 6.5 7 ay önce anksiyete ilaçlarımı almaya giderken trafik kazası geçirdim, araç çarptı bana yayaydım, sonra ailem eski doktoruma götürmedi beni yeni doktoruma götürdü ben orayı beğenmemiştim işte ilaç almayı kestim falan, futbol beni bağlıyordu. Bunlardan önce hep bir olay olduğunda kötüyü düşünürüm elim ayağım titrer nefes alamayacak bayılacak gibi olurum her zaman kötü olaylarda böyleyim bugün başımıza kötü bir olay geldi böyle düşündüm korktum artık korkak yaşamaktan sıkıldım insanlar korkak bu çocuk diyecek ileride belki ileride ki sevdiğim kız korkak olduğum için ayrılacak benden. Bundan çok korkuyorum nasıl çözebilirim sizlere içimi döktüm, rica ediyorum şunları yazmayın, buraya yazacağına doktora git biz mi bilelim falan rica ediyorum. Benim bir aşk olayım vardı platoniktim 2.5 hala unutamadım tabii kızla aynı sitede tanışmıştık top oynuyordum ben o gelmişti kola teklif etmişti reddetmiştim sonra yanına gitmiştim futbolcuyum zararlı demiştim.
Sonra tanışmıştık hep internet kafeye giderdik, Valorant oynardık ben kill alınca elime çakardı o kill alınca yanağından makas alırdım, bir keresinde kızın kucağına yatmıştım saçımı falan okşadı toka ile bağladı saçımı işte o anı unutamıyorum çok farklı çıkmıyor çünkü kimse bana daha önce bunu yapmadı, özlüyorum sevgili değildik ama özlüyorum sevmiyordu ama ben bunu bilmeme rağmen seviyordum, unutamıyorum da arkadaşlarımı çok sıkıp bunaltmak istemiyorum aynı şeyleri anlatıp, arkadaşlarıma çok değer veririm onların hep hayatım da olmasını istiyorum 3 tane yakın arkadaşım var zaten, başka kimseyle arkadaşlık kuramıyorum kulübüm de ise, insanlar bana göre biraz daha girişken biraz daha kabadayı biraz daha sert benim gibi korkak değiller, ne yapmam gerek? Şimdiden buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim.
Yaşım 17.
Saçım çok uzundu bonus kafaydım saçlarımı kaşım kapansın diye uzatmıştım sokağa çıktığım da insanlar benimle alay ediyor benimle dalga geçiyor gibi düşünürdüm herkes beni izliyor sanardım, ailem hep doktora gitmeme karşıydı yaklaşık 6.5 7 ay önce anksiyete ilaçlarımı almaya giderken trafik kazası geçirdim, araç çarptı bana yayaydım, sonra ailem eski doktoruma götürmedi beni yeni doktoruma götürdü ben orayı beğenmemiştim işte ilaç almayı kestim falan, futbol beni bağlıyordu. Bunlardan önce hep bir olay olduğunda kötüyü düşünürüm elim ayağım titrer nefes alamayacak bayılacak gibi olurum her zaman kötü olaylarda böyleyim bugün başımıza kötü bir olay geldi böyle düşündüm korktum artık korkak yaşamaktan sıkıldım insanlar korkak bu çocuk diyecek ileride belki ileride ki sevdiğim kız korkak olduğum için ayrılacak benden. Bundan çok korkuyorum nasıl çözebilirim sizlere içimi döktüm, rica ediyorum şunları yazmayın, buraya yazacağına doktora git biz mi bilelim falan rica ediyorum. Benim bir aşk olayım vardı platoniktim 2.5 hala unutamadım tabii kızla aynı sitede tanışmıştık top oynuyordum ben o gelmişti kola teklif etmişti reddetmiştim sonra yanına gitmiştim futbolcuyum zararlı demiştim.
Sonra tanışmıştık hep internet kafeye giderdik, Valorant oynardık ben kill alınca elime çakardı o kill alınca yanağından makas alırdım, bir keresinde kızın kucağına yatmıştım saçımı falan okşadı toka ile bağladı saçımı işte o anı unutamıyorum çok farklı çıkmıyor çünkü kimse bana daha önce bunu yapmadı, özlüyorum sevgili değildik ama özlüyorum sevmiyordu ama ben bunu bilmeme rağmen seviyordum, unutamıyorum da arkadaşlarımı çok sıkıp bunaltmak istemiyorum aynı şeyleri anlatıp, arkadaşlarıma çok değer veririm onların hep hayatım da olmasını istiyorum 3 tane yakın arkadaşım var zaten, başka kimseyle arkadaşlık kuramıyorum kulübüm de ise, insanlar bana göre biraz daha girişken biraz daha kabadayı biraz daha sert benim gibi korkak değiller, ne yapmam gerek? Şimdiden buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim.
Yaşım 17.
Son düzenleyen: Moderatör:
