Sosyal anksiyetem çok rahatsız ediyor

Yazdıklarınızın bir kaç cümlesini okuyunca herkesin size baktığını zannedilmesi düşüncesinin sizde bulunduğuna emindim ve öyleymiş gerçekten. Öğretmen sizi ayağa kaldırdığında nasıl durursanız durun hiçbir önemi yok. Kimse sizin duruşunuza bakmıyor, önemsemiyor. Bunun, sizde böyle olduğunu biliyorsunuz aslında ama düşüncelerinizi yönetemiyorsunuz. Benim de psikolojik sebeplerden dolayı kekemeliğim vardı. Tanımadığım insanlarla konuşmaktan çekiniyordum. Ekmek almaya gittiğimde ellerim terliyordu, konuşamıyordum. Psikolojik kekemelikten kastım yapısal olarak bir sorunum yok sadece insan içinde oluyordu. Zor oldu ama bu durumun üstüne gittim. Ekmek almaya gittiğimde sakince konuşup isteklerimi söylemem gerekiyor fakat ben beceremiyordum ellerim terliyordu sıcaklık basıyordu çok korkuyordum. Ve bu sorunu çözmeyi kafaya koymuştum. Yine aynı şekilde markete gittiğimde düşüncelerimin beni esir almasını engelledim ve hislerim ile değil bilincim ile konuştum. İçimden ne kadar kekeleme isteği gelsede kendimi yönettim ve yavaş ve rahat bir şekilde isteklerimi dile getirdim. Bu sorunu tetikleyen bir diğer şeyde yavaş konuşursam insanların zamanlarını çalacağım gibi saçma bir düşünce yapısına bürünmemdi. Sana da tavsiyem şu ki hislerini bir kenara at ve tamamen bilincin ile eylem yap. Nasıl durursan dur sana bakan kimse yok bu senin bilincin ve doğru olan düşüncen. Eğer bunu bir kez yapabilirsen anksiyetende kırılım olacaktır ve 2. defasında daha kolay yapacaksın ve kısa bir süre sonra bu probleminden kurtulacaksın. Sadece gayret et ''duyguların ile değil bilincin ile hareket et'' bu sözü kafana kazı.
 
GeleceğinDoktoru dedi:
Yazdıklarınızın bir kaç cümlesini okuyunca herkesin size baktığını zannedilmesi düşüncesinin sizde bulunduğuna emindim ve öyleymiş gerçekten. Öğretmen sizi ayağa kaldırdığında nasıl durursanız durun hiçbir önemi yok. Kimse sizin duruşunuza bakmıyor, önemsemiyor. Bunun, sizde böyle olduğunu biliyorsunuz aslında ama düşüncelerinizi yönetemiyorsunuz. Benim de psikolojik sebeplerden dolayı kekemeliğim vardı. Tanımadığım insanlarla konuşmaktan çekiniyordum. Ekmek almaya gittiğimde ellerim terliyordu, konuşamıyordum. Psikolojik kekemelikten kastım yapısal olarak bir sorunum yok sadece insan içinde oluyordu. Zor oldu ama bu durumun üstüne gittim. Ekmek almaya gittiğimde sakince konuşup isteklerimi söylemem gerekiyor fakat ben beceremiyordum ellerim terliyordu sıcaklık basıyordu çok korkuyordum. Ve bu sorunu çözmeyi kafaya koymuştum. Yine aynı şekilde markete gittiğimde düşüncelerimin beni esir almasını engelledim ve hislerim ile değil bilincim ile konuştum. İçimden ne kadar kekeleme isteği gelsede kendimi yönettim ve yavaş ve rahat bir şekilde isteklerimi dile getirdim. Bu sorunu tetikleyen bir diğer şeyde yavaş konuşursam insanların zamanlarını çalacağım gibi saçma bir düşünce yapısına bürünmemdi. Sana da tavsiyem şu ki hislerini bir kenara at ve tamamen bilincin ile eylem yap. Nasıl durursan dur sana bakan kimse yok bu senin bilincin ve doğru olan düşüncen. Eğer bunu bir kez yapabilirsen anksiyetende kırılım olacaktır ve 2. defasında daha kolay yapacaksın ve kısa bir süre sonra bu probleminden kurtulacaksın. Sadece gayret et ''duyguların ile değil bilincin ile hareket et'' bu sözü kafana kazı.
Genişletmek için tıkla...
Sağolun hocam, düşünmeyi bırakıcağım bu konular hakkında sağolun 😍😍😍😍
 
Konuyu hortlattım kusura bakmayın. Bana teşhis konmadı. 14 yaşındayım. Herhangi bir hastaneye de gitmedim. Ama bende de olduğundan eminim. Herkes izliyor gibi bir his var. Saçma geliyor bu hisler, kaygılar ama istemeden oluyor. Rezil olacakmış gibi hissediyorsun. Bu her gün başıma geliyor. Okul dışında asla bir yere gidemem. Tanıdık birini falan görürüm diye. Çok kötü bir şey. Hayatın zindan gibi oluyor. Seni anlıyorum. Ben de bıktım artık bundan. Ne yapacağım bilmiyorum. Ailem izin vereceğini sanmıyorum psikoloğa. Geçen hoca tahtaya kaldırdı. Titremeye başladım. Herkes beni izliyor gibi hissettim. Hocanın önünde yazı veya test çözemiyorum. Kalabalık ortamlarda yemek veya su içemiyorum. Hatta okulun bahçesinden inerken bile çok kötü oluyorum. İnsanlar ne derse desin geçmiyor. Bilmiyorum atlatabildin mi ancak ne kadar boş ver deseler dahi olmuyor. Bu arada benim de yüksek seslere karşı aşırı duyarlıyım. Atlatabildin mi dostum?
 
Son düzenleme:
freakcnsl dedi:
Konuyu hortlattım kusura bakmayın. Bana teşhis konmadı. 14 yaşındayım. Herhangi bir hastaneye de gitmedim. Ama bende de olduğundan eminim. Herkes izliyor gibi bir his var. Saçma geliyor bu hisler, kaygılar ama istemeden oluyor. Rezil olacakmış gibi hissediyorsun. Bu her gün başıma geliyor. Okul dışında asla bir yere gidemem. Tanıdık birini falan görürüm diye. Çok kötü bir şey. Hayatın zindan gibi oluyor. Seni anlıyorum. Ben de bıktım artık bundan. Ne yapacağım bilmiyorum. Ailem izin vereceğini sanmıyorum psikoloğa. Geçen hoca tahtaya kaldırdı. Titremeye başladım. Herkes beni izliyor gibi hissettim. Hocanın önünde yazı veya test çözemiyorum. Kalabalık ortamlarda yemek veya su içemiyorum. Hatta okulun bahçesinden inerken bile çok kötü oluyorum. İnsanlar ne derse desin geçmiyor. Bilmiyorum atlatabildin mi ancak ne kadar boş ver deseler dahi olmuyor. Bu arada benim de yüksek seslere karşı aşırı duyarlıyım. Atlatabildin mi dostum?
Genişletmek için tıkla...
Atlatamadım ama hafiflettim diyelim. Daha fazla sosyalleşmek gerektiği kesindi ve bende yaptım. Tek sorun tahtaya vesaire kalkınca senin gibi ne yapacağımı şaşırmak.
 
Bu zamanda ergenliğe giren çocuklarda utangaçlık ve asosyallik oluyor. Teknoloji çağındayız ne de olsa.

Sizde onlardan birisiniz tahminimce. İnternete Sosyal Anksiyete yazdıktan sonra gördüğünüz belirtileri yaşadığınız için böyleyim diyorsunuz. Boş.

Doktora gidip reçete al.
 
SiyahPassat dedi:
Bu zamanda ergenliğe giren çocuklarda utangaçlık ve asosyallik oluyor. Teknoloji çağındayız ne de olsa.

Sizde onlardan birisiniz tahminimce. İnternete sosyal anksiyete yazdıktan sonra gördüğünüz belirtileri yaşadığınız için böyleyim diyorsunuz. Boş.

Doktora gidip reçete al.
Genişletmek için tıkla...

Hocam tamam da biz kafamızdan atmıyoruz. Yaşadıklarımızı bir bilseniz. Bir titreme ile sosyal anksiyetemiz var demiyoruz. Bir sürü kaygılar, titremeler, herkes seni izliyor hissi, rezil olma korkusu, terleme say say bitmez. Eğer siz de bizim yaşımızda böyle değilseniz anlayamazsınız.
 
freakcnsl dedi:
Hocam tamam da biz kafamızdan atmıyoruz. Yaşadıklarımızı bir bilseniz. Bir titreme ile sosyal anksiyetemiz var demiyoruz. Bir sürü kaygılar, titremeler, herkes seni izliyor hissi, rezil olma korkusu, terleme say say bitmez. Eğer siz de bizim yaşımızda böyle değilseniz anlayamazsınız.
Genişletmek için tıkla...
Sizin yaşlarınızda, bu kadar yoğun olmasa da, bende de aynı durumlar vardı. Zamanla azalıyor. Çevrenizdeki insanları ve olan biten olayları gördükçe, aslında bu tür kaygıların yersiz olduğunu anlıyorsunuz. Tabii biraz zaman alıyor.
 

Benzer konular

MhtEren29
Gözlük çok rahatsız ediyor
2 3 4
Mesaj
31
Görüntüleme
2.438
EmirElibol
EmirElibol
Ayazzz24
OKB ve sosyal kaygı bozukluğu rahatsız ediyor
Mesaj
5
Görüntüleme
284
Yusuf dikecin silahı
Yusuf dikecin silahı
ali34100
Boxer rahatsız ediyor
2
Mesaj
15
Görüntüleme
9.255
ali34100
ali34100
T
Dişlerin arkası rahatsız ediyor
Mesaj
0
Görüntüleme
233
turkbırısı65546
T
OnePC
Bacak arası sürekli rahatsız ediyor
Mesaj
3
Görüntüleme
294
BlackLion
BlackLion

Technopat Haberler

Yeni konular

Yeni mesajlar

Geri
Yukarı