Verdiğin cevaptan hala 10 yaşı atlatamamışsın gibi duruyor, arkadaşın olmaması normal gibi duruyor.Ne konuşacağız ki?
Verdiğin cevaptan hala 10 yaşı atlatamamışsın gibi duruyor, arkadaşın olmaması normal gibi duruyor.Ne konuşacağız ki?
Profilindeki beyinsiz ve şizofren hareketler yapan adamı takip etmen kafa yapını şekillendiriyor. Gençler herkes hak ettiğini yaşar bunu unutmayın. Hayat size hiçbir şey vermez, her şeyi siz çeker alırsınız.Seninki benimkinden bile beter çıktı, benimki 165 civarıydı. Ama 165 de baya beter. Okulu bırakmıştım sırf bu yüzden.
Gel Adanaya çevrenin kralını ayarlayalımYıllardır arkadaş edinemiyorum. Ortaokul, lise hep tek başına evden okula git gel şekilde geçti. Bu sene üniversiteyi kazanırsam gittiğim yerde de aynı durum olursa diye üzülüyorum. Hiç kafeye ne bileyim eğlence yerlerine gitmedim, tek başıma gitsem bile keyif vermiyor. Bir tane bile arkadaşım olmadı olduysa bile ben yazmadığım zaman yazmıyor. Kendi yapım uzaktan soğuk gelebilir ama biraz konuşsalar ne kadar samimi olduğumu anlarlar, her ne kadar insanlarla diyalog kursam da bir süre sonra ilerletemedim. Hayatımda ailem dışında hiç arkadaşım yok onlarla da aram bozuk biraz neredeyse hiçbir aktivitemiz olmadı bu yüzden pek samimi olamadık, herkes bir odaya çekiliyor. Gerçekten yalnızlığı 19 yıldır hissederek yaşıyorum çok garip bir his insanlara bakıyorum, sürekli konuşacak birileri var çevrelerinde gerçekten çok imreniyorum onlara. Discord sunucularına girip arkadaşlık kurmaya denedim onu da beceremedim. Çevremde konuşacak kimse olmadığı için konuşmayı unuttum birisiyle konuşurken heyecandan kekeliyorum o an aklıma konuşacak bir şey gelmiyor. Birçok spor alanlarına gittim ve yine arkadaşım yok. İş hayatına girdim, sessiz yapım dolayından bir hafta sonra çıkardılar. Gelecekte ne yapacağımı hiç bilmiyorum, çok ümitsizim. Dertleşecek kimsem olmadığı için buraya yazıyorum, rahatsız ettiysem kusuruma bakmayın.
Bu arada şaka maka bence utangaç biriyseniz sanaldan arkadaş edinmek daha doğruYıllardır arkadaş edinemiyorum. Ortaokul, lise hep tek başına evden okula git gel şekilde geçti. Bu sene üniversiteyi kazanırsam gittiğim yerde de aynı durum olursa diye üzülüyorum. Hiç kafeye ne bileyim eğlence yerlerine gitmedim, tek başıma gitsem bile keyif vermiyor. Bir tane bile arkadaşım olmadı olduysa bile ben yazmadığım zaman yazmıyor. Kendi yapım uzaktan soğuk gelebilir ama biraz konuşsalar ne kadar samimi olduğumu anlarlar, her ne kadar insanlarla diyalog kursam da bir süre sonra ilerletemedim. Hayatımda ailem dışında hiç arkadaşım yok onlarla da aram bozuk biraz neredeyse hiçbir aktivitemiz olmadı bu yüzden pek samimi olamadık, herkes bir odaya çekiliyor. Gerçekten yalnızlığı 19 yıldır hissederek yaşıyorum çok garip bir his insanlara bakıyorum, sürekli konuşacak birileri var çevrelerinde gerçekten çok imreniyorum onlara. Discord sunucularına girip arkadaşlık kurmaya denedim onu da beceremedim. Çevremde konuşacak kimse olmadığı için konuşmayı unuttum birisiyle konuşurken heyecandan kekeliyorum o an aklıma konuşacak bir şey gelmiyor. Birçok spor alanlarına gittim ve yine arkadaşım yok. İş hayatına girdim, sessiz yapım dolayından bir hafta sonra çıkardılar. Gelecekte ne yapacağımı hiç bilmiyorum, çok ümitsizim. Dertleşecek kimsem olmadığı için buraya yazıyorum, rahatsız ettiysem kusuruma bakmayın.
İnsanlara öneriler vermek çok kolay o yüzden buradan bin bir türlü öneride bulunabilirsin ama nasıl bir yaşantısı olduğunu, nasıl bir düşünce yapısı olduğunu vs. bilmediğin için çok rahat bir şekilde sanal ortamda istediğin şeyi söyleyebiliyorsun. Sizin gibi bu düşencede olan insanlara söyleyecek çok şeyim var. Ek olarak arkadaşla discord dan ekleşip biraz konuştuk.Verdiğin cevaptan hala 10 yaşı atlatamamışsın gibi duruyor, arkadaşın olmaması normal gibi duruyor.
Bu sitenin çalışmasını sağlamak için gerekli çerezleri ve deneyiminizi iyileştirmek için isteğe bağlı çerezleri kullanıyoruz.